Mga Tula Ng Isang Huwad Na Makata

Wala Sa Lugar

Hindi ko alam kung bakit ganito,

Bigla ko na lang naramdaman ang layo mo na sa akin

Oo nga't magkatabi tayo,

Pero magkaiba naman ang nilalanghap nating hangin

Akala ko dati ang kaligayahan ay walang hangganan,

Yun pala ay nakatago at malapit lang

Nag-aabang... Nag-aabang...

Lahat ng tao may itinatago,

Sariling desisyon mo na kung ilalabas mo ito

Minsan kahit anong tago ang gawin natin,

Kusang lumilitaw ito at hindi kayang pigilin

Hindi ko namalayan na napaglipasan na ako ng panahon,

At patuloy pa ding nabubuhay sa patay na panahon

Kahapon... Kahapon...

Alam kong wala sa lugar,

Itong aking naturang kadramahan

Parang halo-halo sa tag-ulan

At mainit na kape sa tanghalian

Para akong gumuhit ng isang magandang larawan,

Ngunit ito'y naging masagwa nang ito ay aking kulayan

Lumagpas... Lumagpas...

Ang tanong ko sa sarili ko;

Anong kadramahan ito?

Napaisip ako...

Biglang kumalam ang sikmura ko

Ang nasabi ko na lang;

Gutom lang siguro ito.