'Tobias, beetje hulp graag.', roept ze richting de deur. Meteen komt Tobias binnengestormd en ziet mij bewapend met een boek staan, omdat ik die snel had gepakt. 'Oké, Isabel, je kan kiezen gaan we het makkelijk doen of moeilijk?' Snel leg ik het boek neer maar blijf wel staan. Hij komt naar mij toe en pint mijn handen tegen de muur. Uit zijn zak haalt hij touw en snel bind hij deze om mijn polsen. Ondertussen kijk ik hem woedend aan. Ik wil net gaan schoppen als hij mijn knieën klem zet. Ik verlies bijna mijn evenwicht. Als mijn polsen vast zitten komt hij dichter naar me toe. Tot ik klem wordt gezet door zijn lichaam. Om niet te vallen, sla ik uit automatisme mijn benen om hem heen en mijn armen om zijn nek. Hij kijkt me grijnzend aan. Ik wil net mijn benen weg doen als hij nog dichter tegen me aan komt staan. Zijn gezicht is een paar centimeter verwijderd van mijn gezicht.
'Dit is mijn meisje', fluistert hij in mijn oor. Er klinkt gekuch achter ons.
![](https://img.wattpad.com/cover/40941461-288-k673607.jpg)
YOU ARE READING
Ik was er perfect voor...
General FictionZe stormden de woonkamer binnen en mijn ouders keken me bezorgd aan. 'Iedereen in een rij gaan staan', riep een van de soldaten. Mijn ouders deden wat hij ons vroeg en pakte de hand van mijn zusje. Zoals altijd was ik eigenwijs. Ik keek de soldaten...