Langzaam slenter ik over het strand. Ik geniet van de warme wind in mijn gezicht. Ik ga stil staan en sluit mijn ogen. Een glimlacht vormt zich op mijn gezicht. Even hoor ik helemaal niks, geen kind geen mens. Alleen de wind en de zee. "EVAAAAA" word ik ruw gestoord. "VANGEN!!!!" Nog net op tijd zie ik de bal aan komen en vang hem. "Goed hoor" lacht Romeo. Het liefste zou ik snauwen maar ik hou me in. We zijn met ons team in Spanje. Iedereen mocht 1 persoon meenemen. Marion had Frits mee, Romeo een vriend Alec, En Wolfs had Sophia mee. SOPHIA! Die arggh BITCH! En natuurlijk zit ik met Wolfs en Sophia in een huisje. Mechels wou niet mee dus zijn nu we hier met z'n zevenen. Toen ik hoorde dat Wolfs Sophia mee nam wou ik eigenlijk niet meer mee. Maar Marion heeft me zo wat mee gesleurd. Ik gooi de bal met een bittere glimlach terug. "Kom op Eef een beetje blijer he!" lacht Romeo. Ik werp een lieve glimlach. "Speel je mee Eva?" vraagt Alec. Ik schud mijn hoofd. "Ahhh kom op!" zeurt een jongen die ik nog niet gezien heb. "Eva dit is Jace, Jace dit is Eva" Zegt Romeo als ik kom aanlopen. Ik schud zijn hand en hij kijkt me lief aan.
Maar de bal was al snel vergeten en we waren verwikkeld in een water gevecht. Jace probeert Romeo onder te krijgen maar dat lukte niet. Ik kijk Alec aan en knik naar Jace en Romeo. Hij begrijpt me en we springen beide op ze. Romeo gaat meteen onder en we schaterden het uit. Opeens voel ik twee armen me optillen. Ik zie dat Jace het is. "JACE ZET ME NEER!!" Lach ik. Ik zie uit mn ooghoeken Wolfs en Sophia aan komen. Wolfs kijkt chagrijnig naar Jace. Jace begint me te zwaaien. "1......2" "NEEEE" gil ik lachend. "3" en ik vloog door de lucht. Gillend knijp ik mijn neus dicht en dan word ik ineens omringd door water. Maar dat duurde niet lang want ik werd omhoog getrokken door Jace. Hij keek me lief aan en kwam dichterbij. Oh nee!! Maar nog voor ik kon wegdraaien was hij ineens weg. Alleen de hoofden van Alec en Romeo kwamen boven het water vandaan voor me. Jace sprong onder hun vandaan. En zo ging hun gevecht verder. Ik liep langzaam het water uit en ging een paar meter van Wolfs en Sophia. Wolfs keek me vragend aan. Ik schonk hem een sombere glimlach. Ineens plofte Alec naast me neer. Iets te dicht bij als je het mij vraagt. Alsof hij mijn gedachten kon lezen zei hij "Rustig maar je bent mijn type niet" "Nauja zeg!" Zei ik met een knipoog. "Haha volgens mij ben je geen jongen" lachte hij. "Ohh op die manier" We lachten naar elkaar. "Kom nou Soof dan gaan we hier zitten" En Wolfs plofte aan de andere kant van mij neer. Alec ging liggen en ik volgde zijn voorbeeld. Hij draaide zijn hoofd naar mij toe. Onze neuzen raakte elkaar zo wat. "Je vind hem leuk he?" Fluisterde Alec. "NIETES" "Eh misschien wel" zei ik iets te hart. Wolfs keek onze kant op en Alec bastte in lachen uit. Jace en Romeo kwamen ook aanlopen. Ze ploften naast Sophia neer. Sophia klopte de spetters van haar af. Ik en Alec gniffelde. "Hey jongens!" Marion en Frits komen er ook bij zitten. "Hey Mar, hey Frits"
Al snel besloten we wat te gaan eten in het Restaurant van het park. Dus onze wegen scheiden zich voor even om ons om te kleden. Ik wou in het huisje meteen weglopen maar Wolfs hield me tegen. "Alles oké?" vroeg hij. Ik knikte en draaide me al weer om. "Eef wat is er nou? Je bent zo afstandig" Ik haal mijn schouders op. "Eef toe nou" hij klonk bijna wanhopig. "Ik had me dit alleen heel anders voor gesteld" fluister ik. "Wat Eef?" en hij raakt mijn arm aan. De tintelingen schieten door mijn arm heen. "Eh ik-" "FLOTJE WIL JE ME EVEN HELPEN??" "Ga Sophia maar helpen" zeg ik en liep weg. Ik hoorde Wolfs nog zuchten. Ik loop mijn kamer in en trek mijn kleren uit de koffer. Ik trek een korte broek en een leuk shirtje aan. Ik ga op mijn bed zitten om de moed bij elkaar te verzamelen om naar beneden te gaan. Waarom moet t allemaal zo moeilijk? Een vakantie hoort ontspannen te zijn niet waar? Nou niet met die Italiaanse tuttebel. "EEEEEEFFFFFFJEEEEEEEE" en Alec stormt mijn kamer in. "Wat doe jij nou?" lach ik. "Je crush jaloers maken" zegt hij met een soort van duivelse glimlach. Ik schud mijn hoofd. "Kom we gaan" en hij trekt me van het bed af en we lopen naar beneden. Ik zie Wolfs of tuttebel niet dus ik loop met een iets blijer gevoel met Alec mee. Marion, Frits en Romeo staan al te wachten. "Allen Wolfs en Sophia nog" zegt Marion. Sophia kwam al aanlopen. "Flotje komt er aan hoor" zegt ze. Ik en Alec kijken elkaar aan. "Flotjeeeehh" Zeurt Alec in mijn oor. Ik grinnik. Wolfs komt ook aanlopen en dan gaan we met z'n allen richting het restaurant.
"MHH dit is goddelijk!" kreunt Romeo. We lachen om zijn hoofd. We pratte over van alles en lachen de hele tijd. Alleen Wolfs kijkt de hele tijd nors naar Alec die met zijn arm om me heen zit. Ik weet dat dit allemaal spel is en Alec zijn plan werkt zo te zien. Denk ik.
A/N Heeey mensjesss! Ja ik leef nog. Ik ben jullie volgens mij een uitleg verontschuldig. Helaas heb ik al lang last van een depressie en dat is heel moeilijk met het schrijven. Ik ben niet gou tevreden met mijn verhalen. En ik weet niet zeker of ik met de andere verhalen moet verder gaan. wat vinden jullie?? Xx Anne
