KENDİNİ BUL

(--)

(Gelecek Bölümlerden Kesit...)

Sahi hayat ne çok yıpratıyor insanları. Bazı durumlar da var ki insanlar yıpratıyor hayatı. Hayatta görmediğimiz o kadar kötü şeyler oluyorken hep insanlar kendi yaşadığı acıları büyütür içinde. Ben hayatın dibinde ışığın uğramadığı karanlık bir kuyudayım çıkamıyorum, çıkarılmıyorum. O kuyuda karanlığım da mutluyum.

Şanslı olduğum tek durum karanlık beni içine çekti, hissizleştirdi. Beni buradan çıkarmak için gelen ışığı da artık karanlığımla yok ediyorum... Kimseye açmıyorum kalbimi. Bunun pişmanlığını acı şekilde tattım.

Karanlığıma kurban ettiğim kişiler onlara üzülmüyorum, benimle olmayı seçen herkes bunu yaşamak istedi...

...Kimse bilmez aslında senin neler çektiğini. En yakının bile bildiğini zannedip destek olmaya çalışır fakat o bile senin çizdiğin sınırlardan daha fazlasını bilemez.

Kimse içinde ki boşluğu tam anlamıyla dolduramaz, kimse saf duygularla düşünemez. İnsan seni o boşluktan çıkarmaya çalışırken bile daha derine itme gücüne sahiptir.

İnsan bir yerde kendi çıkarlarını da katar işin içine. En yakınlarınız bile. Hayatta öğrendiğim tek şey kimseye güvenme.

Hiç kimseye kalbini açma, onlar içindeki temiz duyguları önemsemeden kırılıp kırılmamanı umursamadan kirletecek güce sahiptirler.

Ben yalnızım ve karanlığa muhtacım..

Peki siz sizin çevreniz kalabalık mı? Sanmıyorum kimse tamamıyla kalabalık değildir. Yalnız ağlayıp hıçkırıklara boğuluyorsan. Sarılacak kimsen yoksa. Etrafın yalancı kalabalıklarla doludur. 

Size bir itiraf yalnız olmayı karanlıkta hapis olmayı ben seçtim. Aslında elimizde seçim yapma hakkımız olan tek şey 'yalnızlık'...

(Yaşıyorum henüz ölmedim not.)

(Gerçekten vote ve yorumlarınız içi çook teşekkürler, çok mutlu oluyorum.)