Billionaire's baby (editing)

Chapter 43

Marco's POV

Its been 2 days nang makita ko siya sa palengke . Im now at my office at hinihintay ko yung tawag ni paul . Ngayon na daw kasi makikita yung DNA results and ngayon ko na din malalamang kung si jessie ba ay yung kababata ko noon. Ang gulo lang .

"Dude" now he's here. I cant wait to see the results. Basta ang gusto kolang malaman yung DNA results. Kahit na mabigo ako na hindi si jessie yung kababata ko basta yung result lang ang importante.

"So where is it?" I asked him and he handed me a brown envelope. This is it .

"Wait !" Urgh

"What? Wag mo naman ako bitinin pre!" I said ng pinigilan niya ako na buksan yung envelope. Pa suspense din talaga itong si paul.

"Ah sige na open it" as what he said binuksan ko na and read it .

"Fck it!"

"Hey ! Where are you goin?" sigaw ni paul. I need to talk to her. I need to know the reasons kung bakit niya tinago sa akin yung mga anak ko. Fuck yeah. Im their fucking father. You heard it right. Yung result is positive!

"Dude! Sama ako" sabi ni paul ng makasakay na ako sa sasakyan. I wanted to hug them right now. For how many years hindi ko alam may mga anak na pala ako na kailangan ako . Tsk. Where should i go??!!! Hindi ko man lang alam yung bahay nila jessie. Alam ko kaso hindi ako sure kung dun parin sila nakatira.

"And bro-" kainis naman tong si paul. "Now what?" I asked.

"Birthday pala ng mga anak mo ngayon." Fck! Paano niya nalaman na anak ko yung tatlong yun?

"Btw binasa ko na kanina kaya ko alam" hindi ko pa natanong sa kanya kung bakit siya pa una yung may alam. Kaya naman pala.

"Urgh! San ko ba sila makikita?" I asked na sobrang annoyed.

"Well i know where the party is being held" tanga nito . Eh alam niya naman pala eh. Tinuro na niya sa akin yung daan papunta sa ewan kung nasan kami ngayon pero parang beach party yung birthday ng mga anak ko.

How i wish nakita ko sila na lumaki. Kung sana hindi ko iniwan si Jessie noon edi sana masaya kami ngayon. Kung sana hindi ako umalis ng walang paalam edi sana walang hiwalayan na nangyari. Sana magkasama kami ngayon na nagcecelebrate ng birthday ng mga anak namin. Ang daming sana. Ang daming pagsisisi.

"Were here dude." Nandito na pala kami.

Im nervous as fck. What will i say?? Ano? Kilala ba ako ng mga anak namin? Urgh there's so many questions in my head right now.

"Bilis dude." Sabi ni paul habang kinakaladkad ako sa parang isang malaking cottage ng bigla akong natapilok. Fck it. Nanghihina yung buo kong katawan. Ewan bakit ganito. Yung tuhod ko parang nanghihina ng sobra sobra.

"Ang tanga mo dude" aba namumuro nato ah.

Tumayo na kaagad ako. Paano ba naman kaharap ng isang cottage pa ako natapilok. Pagkatayo ko hinarap ko ang isang babae sa cottage and to my suprise its jessie. I run towards her and hugged her. I dont know why i did this pero ngayon ko lang naramdaman na I really missed her so badly.

"We need to talk" sabi ko sakanya at kumawala na ng yakap niya. Naririnig ko pa yung mga usapan dito.

"Mommy" mommy? I turned and there she is my little girl. Lumuhod ako at niyakap siya ng sobrang higpit.