May mga bagay na kahit anong pilit mo, imposible nang ibalik: ibalik ang toothpaste sa lalagyan, pulutin ang nahulog na sipon, o lunukin ang nailuwa nang suka.
Pero may mga bagay, pangyayari, at tao na pilit nang kinalilimutan, pero sadyang nang-aasar ang pagkakataon. Para bang natutuwang makakita ng mga taong napa-praning.
Hindi ako natuwa sa nangyari, nalungkot ako at nasaktan. Pero lalo namang ayokong ipagpatuloy namin ang kung anumang sinimulan namin na mas matindi pa sa roller coaster ang kinahinatnan. Oo, nalungkot ako nang nawala siya sa buhay ko, para akong puno na nalagasan ng dahon isa-isa. Pero alam kong iyon ang ikaluluwag ng paghinga ko. Pero bakit ganoon? Isang madilim na ala-ala ang ayaw akong tantanan..
YOU ARE READING
ANINO
RandomAlam mo na yung pakiramdam na alam mong tama yung ginawa mong desisyon pero nasasaktan ka parin? Yung gusto mo sanang bawiin pero di na pwede ang replay.. This is not a horror story.. It's just a short revised story.. Hope you'll a give it a try..
