UÇURUM

Bölüm 10

Adı her neyse.,
Yaşanacak olanların.
Hangi şehir yada ulkedeyse.
Kimse yada kiminleyse,
Ne farkeder.
Hayat.
Sana yasatacaklari na karar vermiştir.
Herşey surprizdir senin için.
Bedenininde ruhununda sana vereceği .
Sana yasatacagi her sey bilinmezdir.
Ya sanslisindir yada degil.....

Umarım ben ask konusunda şansliyimdir..

Mutluluktan kalbim pır pır atarken bende itiraf ettim.
" sen bana geçmişteki acilarimi unutturdun ,sen karanlik dunyama güneş oldun,bende seni seviyorum "dedim.Gözlerine bakarken dünya durdu sanki Gözlerinde kayboldum.Uzun sure birbirimize baktık gozlerimiz anlatıyordu zaten askimizi.Mutluluktan olebilirdim.

Emre : " seni asla birakmayacagim sen benimsin" dedi ve tekrar öpmeye başladı ama daha arzulu opuyordu.Ben hemen dudaklarimi çekip kalkalim dedim çünkü biraz daha opse kendimi tutamayacaktim.

Hemen kalktım Lavaboya gittim Elimi yuzumu yikadim.Aynaya baktim yüzüm daha güzel gorunuyordu.Mutluluğum yüzüme yansımıştı.Emre'ye güzel bir kahvaltı hazirlamak istedim.Mutfaga girdim çay koydum portakal suyu sıktım.
Omlet yaptim ,reçel,peynir çıkardım dolaptan.Emre dus aliyordu galiba su sesi geliyordu. Oturdum beklemeye başladım.Saçları ıslak belinde havlu sarili bir şekilde geldi yanagima bir öpücük kondurdu.

" kahvaltı com güzel gorunuyor " dedi.masaya oturdu.
" üzerine bir şey giysen ? Dedim.
Pis pis siritti " neden ? Diye sordu.

Aslında utaniyordum ondan ama utanıyorum diyemedim.
"Üşütürsün " dedim.

" üşütmem merak etme" dedi.

Çayları koydum Emre büyük bir iştahla kahvaltı yapıyordu.

" kaç tane kardeşin var ?annen nasıl biri." diye sordum.onun hakkında herşeyi bilmek onu daha yakından tanımak istiyordum.

Benim sorumla elinden çatal düştü.Yüzünde garip bir hüzün belirdi,Sustu.
Nedenini anlamiyordum neden bu adamda hep bir gizem vardı.Ben ona her seyimi anlatmıştım o neden her şeyi saklıyordu benden.Onun hakkında hiç bir şey bilmiyordum.

Emre : " kahvaltı yaptıktan sonra şirkete gidelim işler birikti dedi.konuyu değiştirmişti.

Ustune gitmek istemedim,ama çokta merak ediyordum.masadan kalktı odasına gitti.Bende Masayı topladim. bulaşıkları yikadim.Giyinmiş salonda gazete okuyordu.Bende odaya Ciktim giyindim,aşağı indim " Hazırım " dedim.

Bana baktı bakışları çok soğuktu canini birşey sıkmış gibiydi.Yine O Gözlerine bakınca kayboldugum Emre gitmiş yerine soğuk suratı asık Emre gelmişti.Acaba yanlış bir şey mi söyledim diye dusunmeden edemedim.

" Çıkalım " dedi.Elimi tuttu Arabaya bindik.Hiç konuşmuyordu.Bende sustum.onun bu suskunluğu içimi acitiyordu. Ama o konuşana kadar susacaktim.

Hızlı kullanıyordu arabayı.Kemerim takılı olduğu halde bir o yana bir bu yana savruluyordum .Bu adam neye kizdiki böyle.

Şirkete geldik.Bana döndü ve " Eylül bizim aramızda yaşanılanların aramızda kalmasını istiyorum birilerinin iliskimizi bilmesi ikimizide yıpratır.Şimdilik kimse bilmesin "dedi.

Kısık kırılmış bir ses tonuyla.

" Peki " dedim.

Sadece peki.bu kelimenin altında ne anlamlar yüklü aslında.

Açıkçası bende sirkettekilerin bilmesini istemiyordum ama onun bana bunu söylemesi kırmıştı beni.
Benden utaniyormuydu acababa nede olsa manken gibi kizlar vardı çevresinde . Kafamda bir suru senaryo ile odama Ciktim İslerim iyice birikmisti.Şeniz hanımı cagirdim bir sure işle ilgili konuştuk yeni projelerimiz hakkında bilgi aldım. Şeniz hanım : " Eylül canini sıkan bir şey mi var ? Çok durgun gorunuyorsun. "Dedi.

Aslında Emre'yi birilerine anlatmak istiyordum onun hakkında bilgi almak ama Emre kimsenin bilmesini istemediği için " yok bir seyim iyiyim ben " dedim.

Öğlene kadar çok yoğun çalıştım.Bu arada Bora istifa etmişti.Onu görmediğim için içim biraz rahatlamışti.Çünkü onun benim için dusundukleri midemi bulandiriyordu.

Emre'yi çok ozlemistim.Birazcık gorebilsem ne güzel olurdu.Sabah öğle buruk ayrılmak beni dahada uzmustu onu hep mutlu görmek istiyordum.

Ona " akşam buluşalım mı ? Diye mesaj çektim. Aradan 1 saat geçmesine rağmen Cevap vermedi iyice sinirlenmistim.Ben onu bu kadar ozlerken onun umrunda bile değildim. Gözlerim dolmuştu yine.

Dosyalari imzalarken Gözüm Telefonun ekranindaydi. Lavaboya gitmek için masamdan kalktım o anda telefonuma mesaj geldi .Heyecanla açtım mesajı Emre: akşam buluşalım sevgilim seni evden alırım .Yazıyordu.

Yuzumdeki tebessume engel olamiyordum bana sevgilim diyordu Kafamdaki kötü dusuncelerin hepsi yok olmustu.Bu adamın tek sözü bile beni Mutluluktan uçurmaya yetiyordu.içim çok rahatlamışti.Dosyaları imzaladim.Yeni proje hakkındaki sunuma katıldım iş güç derken akşam oldu mesai bitti.Hemen eve gidip duş alıp hazirlanmam gerekiyordu.Yolda bir AVM de durdum değişik bir elbise almak istiyordum .Çok güzel siyah mini bir elbise buldum ve aldım.Eve geldim koşa koşa dusa girdim çünkü AVM de çok vakit kaybetmistim.Duş aldıktan sonra saçlarımı kuruttum maşa ile bukleler yaptım yeni aldığım elbisemi giydim.Altına siyah desenli platform topuklu ayakkabılarimi giydim.Belirgin bir makyaj yaptım kırmızı ruj surdum ve aynada kendime baktım harika gorunuyordum. Emre kadar olmasa da benimde boyum uzun ve fiziyimde fena değildi. Onun beni beğenmesini istiyordum. Parfumumude sıkıp beklemeye başladım.Saat nerdeyse 8 olmuştu ama Emre hala gelmemişti.

Aradım telefonu çalıyordu fakat acmiyordu.Başına kötü bir şey mi geldi diye merak ederken telefonuma mesaj geldi.

" Canim çok özür dilerim sana haber vermeyi unuttum ben şehir dışındayim.önemli bir iş gorusmem var.Dönünce ararim."

Telefonu sinirle koltuğa firlattim.Dalgami geçiyor benide o yanındaki kizlardanmi zannediyor. Artik gozlerimdeki yaslari daha fazla tutamadım makyajim akmisti. O dememismiydi bana kimseye güvenme diye.Yinemi Daglarima kar yağacak yinemi usuyecek eksik yanim yinemi acılar benimle bütünleşmiş.

Kalbimin sızısı dayanılmaz oldu.
Gel sevdiğim ozleminle yandım gönlüm.
Gözlerim sokak lambasına takılı kaldı.
Ben sana böyle yanarken sen kim bilir Nerdesin kiminlesin.

Ağlamaktan şişmiş gözlerim yorgunluktan kapandı koltukta senin yerine sarildigim yastık gozyaslarimla sırılsıklam olmuştu. Kapinin zili caldi. Yavaşça kalktım saate baktım gecenin üçü olmuştu.Kapiyi açmadan aralığından baktım Emre gelmişti.Hemen kapıyı açtım ona okadar çok bağırıp bana yaşattığı bunca kaygı için hesap sormak istiyordum.İçeri girdi ceketini ve kravatini çıkarıp koltugun ustune attı.

Yüzüme baktı yüzü solgun bitkin,gözleri şişmiş gorunuyordu.Ağlamış miydi o..?

Oglece susmuş gözlerime bakıyordu sonra geldi sarıldı bana.O kadar sıkı sariliyordu ki sanki bir daha birakmayacakmis gibi.Saçlarımı optu " özür dilerim guzelim " dedi.

O bana sarılırken bende ne saklıyor acaba diye dusunuyordum.

" bana bir açıklama yapman gerek her şey yolunda giderken neden böyle garip davraniyorsun.Benden ne saklıyorsun." dedim.

Beni kucağına aldı yatak odasına çıktık beni yatağa bıraktı oda yanıma uzandı.Kafasını goysume koydu küçük bir çocuk gibi sarıldı bana.

" Eylül çok yorgunum senin yanında huzurlu uyuyorum.uyuyalim şimdi sonra konusuruz." dedi.

Her zamanki gibi " peki " dedim. Masum bir bebek gibi mışıl mışıl uyurken saclarini oksuyordum. Ona okadar kizmama ragmen yanındayken Dilim tutuluyordu .O na söylemek istediğim şeyleri soyleyemiyordum. Yinede gelmişti her ne yasadiysa yine bana gelmişti. Ama onun benden bir şeyler sakladığı açıkça belliydi.Ama ne sakliyordu...????

Arkadaşlar baştaki şiirler Tekin Doğan arkadaşımıza aittir.Kendisine teşekkürlerimi sunuyorum.sizleri çok seviyorum yeni bölümde Emre kendini bir gizemin icinde buluyor..