Samotnie wśród tłumów.
Zamknięci za murami myśli.
Czekamy na ratunek.
Umieramy w klatkach zrobionych ze strachu.
Własnego strachu.
Czym jest to uczucie ?
Oceanem bólu.
Zniszczeniem.
Obojętnością.
Przyjacielem wielu.
Przyjacielem...
Od kiedy przyjaciel izoluje od innych ?
Od kiedy niszczy ciebie ?
Od kiedy cię wewnętrznie zabija ?
Ulegasz jej.
Wszyscy to robimy.
Nie bójcie się wołać o pomoc.
Nie bójcie się krzyczeć.
Tak, to boli.
Lecz kiedyś przyniesie wam szczęście.
Trzeba poczekać.
Potraficie czekać.
Poczekajcie.
Co dają wam te mury ?
Oddzielają od bólu i zadają ból.
Dlaczego ciągle uciekamy od ludzi ?
Tak, zadają ból.
My też im zadajemy ból.
Samotność na krótki czas jest dobrą przyjaciółką.
Samotność na dłuższy czas jest świetną morderczynią.
