Uzun süredir dışarı çıkmadığın için kendine izin verip takılmak için bir mekana gidiyorsun. Fakat insanların çok olduğu, sapıttıkları saatlerdense bir kaç saat daha önce gidiyorsun.
İçeriye girdiğinde beklediğinden daha fazla kalabalık olması seni şaşırtıyor. Daha önce de bir kaç kez uğradığın bu yerin bu saatlerde bu kadar kalabalık olmadığını biliyorsun. Yine de çok umursamadan taburelerden birine oturup kendine bir içki ısmarlıyorsun.
Barmen içkini getirdikten hemen sonra ikinci görevi olan dedikoducu kuaför ablaya dönüşüyor.
"Uzun zamandır yoktun, hayırdır?"
"Ben de bugün fark ettim. Ettiğim gibi de soluğu burada aldım zaten."
"Sıkıcısın hala."
"Ben öyleyim de sen değilsin. Anlat bakayım bugün niye kalabalık."
Yüzünde küçük bir sırıtışla sana doğru eğiliyor ve yaklaşman için işaret ediyor.
"Şu yanda oturan kül saçlı çocuk belalı bir tip. Konuşmalarını dinlediğim kadarıyla kendi mekanlarını yağmalayan birini arıyorlar."
Gözün hemen iki yan taburede oturan çocuğa kayıyor. Saçları dumanı andırıyor. Bakışları, duruşu ve ten rengi "Bana yaklaşma" diye işaret ederken de karizması "al beni" diye bağırıyor.
"Mekan yağmalamak ne? Yeni moda mı? Gangster mi bunlar?"
"O tarz bir şey. Gerçi bunların da türleri var anladığım kadarıyla kül saçlı topluma zarar vermeyen tiplerden. Ne sorunu varsa kendisi gibi belalılarla var."
"Bunlar hep özentilik. Bu bad boy havaları karizmasını çarpıp göklere çıkarmış ama ne gerek var? "Hadi belalılar olarak grup oluşturalım. Aynı dövmeleri yaptıralım. Zekamız polisi dolandırmaya yetsin ama para kazanmak için kaçakçılık yapalım." Falan saçma şeyler bunlar."
"Gidip kendisiyle tartış istersen çünkü şuan gülümsüyor."
Bir an şaşkınlıkla ona dönüyorsun ama tek gördüğün şey içki şişelerine bakıp gülen bir adam oluyor.
"Bana gülümsemiyor ki."
"Şu şişeler götüme girsin ki sana gülümsedi. Ama ne kadar sıcak kanlı ve iyi niyetliy orasını bilmiyorum."
"Şişeleri rahat bırakabilirsin, kıza gülümsedim."
Açıkça sana gülümsediği söyleyince şaşkınlıkla ona dönüyorsun. Sandalyesinden kalkıp senin yanındaki tabureye oturuyor ve sigarasını senin yüzüne üflüyor.
"Ne yaptığını sanıyorsun?"
Tersleyerek sigara dumanını dağıtıyorsun.
"Orada oturan adamları görüyor musun?"
Biraz ilerideki kırmızı kıltuklarda oturan yaklaşık on kişilik grubu gösteriyor.
"Hepsi aşağı yukarı üniversiteye dereceyle girebilecek kadar zeki adamlar. Eğer isterlerse ülkeye katabilecekleri çok şeyleri olur ama ne var biliyor musun? Hiçbiri değmez. Ne bu sikik ülkeye ne de insanlara değmez. Rütben yüksekse ne kadar suçlu olursan ol herkes gözardı edebiliyor ama bizim yaptığımız en ufak şey göze batıyor. Böyle zihniyeti olan insanların arasında barınmak önümdekini kesip atmaktan daha beter."
"Böyle düşündüğün halde neden insanları değiştirmeyi denemiyorsun?"
"Sen bunların farkında olduğun halde neden insanları değiştirmiyorsum?"
