ChanBaek: Hurting Baekhyun

I.

BAEKHYUN

Ilang linggo ko ng hinihintay si Jongin na bumisita saakin dito sa kulungan. Pero walang Jongin na bumisita. I feel so sad and alone,kahit, wala akong kasalanan pero masyado kong mahal si Jongin,kaya ko ito ginawa para sakanya, lahat gagawin ko. damn this tears. Nagsisimula nanaman magsitulo.

"Byun Baekhyun may bumibisita sayo."Pinunasan ko ang mga luha ko at tumayo pero laking gulat ko kung sino ang bumista saakin.

"Jo-jongin."Hindi ako makapaniwala sa nakita ko si Jongin binisita ako Is...is this true?

"Baekhyun."Dali-dali akong lumapit sakanya at niyakap sya ng mahigpit.

"Jo-Jongin I miss you."Sabi ko habang umiiyak gumanti din sya ng yakap saakin at hinalikan ang noo ko.

"I miss you too baekhyun."Kumawala na kami ng yakap sa isa't isa at umupo.

"How are you baekhyun?Are you fine?Are you eating well?Hindi ka ba nila inaaway sa loob ng kulungan?"Sunod-sunod na tanong nya.

"Im fine Jongin. don't worry about me pero, hangga't kailan ba ako mag-dudusa? sa hindi ko naman ginawang kasalanan. oo jongin, mahal kita kaya ko ito ginawa para sayo.Inako ko ang kasalanan mo pero hanggang kailan ako mag-dudusa ng ganito?"Nagsimula nanaman akong umiyak.

"Im so sorry baekhyun."He said while wiping my tears.

"Jo-jongin.."

"Gagawa ako ng paraan, baekhyun, para makalaya ka."

Ayaw parin tumigil mag situlo ng mga luha ko.

"Pro-promise?"I said to him while crying from all the pain.

"Promise baekhyun. I promise"Sabi nya,pinunasan nya ang mga luha ko.

"Ah.baekhyun,I will go now,marami pa akong gagawin,please baekhyun,stop crying."

"Okay,bye Jongin, I love you."Sabay yakap ko sakanya.

"I love you too."Kumawala na kami sa aming yakapan at umalis na sya.

CHANYEOL

I called out for the doctor to check my fiance's vital signs.

"Doc, it's been weeks, bakit," i held back my tears, clenching my fist, "Bakit di pa rin siya nagigising?! Bakit ang tagal niyang magising? Bakit wala kayong sinasabing improvement?! Why is that, doc?!"

Appa tried to calm me down but my anger won't halt.

The doctor gave me a gloomy look, "Chanyeol."

I just looked at him coldly, giving him a questioning look.

"I am so sorry to tell you, but....He's in state of coma."

Nag-igting ang bagang ko. I punched the nearest wall, making my knuckles turn red. Sinandal ko ang ulo ko doon, clenching my fist.

"You're going to pay for this, Byun Baekhyun. I'll make your life, miserable than being in hell."

BAEKHYUN

Umaga na, pero umiiyak parin ako,I feel so weak and helpless, sana tuparin ni Jongin ang pinangako nya saakin.

"Byun Baekhyun makakalaya ka na"Sabi saakin ng mamang pulis, ang bilis naman ni Jongin makahanap ng paraan.

"Ta-talaga ho!?"Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Oo kaya mag-ayos ka na ng mga gamit mo."

Dali-dali akong nag-ayos ng mga gamit ko,dahil hinihintay ako nung mamang pulis. Nang tapos na akong mag-ayos ay sinamahan niya akong makalabas hanggang sa  tapat ng Private Room. Napakunot ako ng noo.

"Mamang Pulis, nasan pala yung nagpalaya sakin?"

Tinuro niya yung private room na nasa harap namin. "Nandiyan sa loob."

Agad na napangiti ako, "Pasok na ba ako?"

"Oo naman, malaya kana."

Mabilis akong nagpasalamat saka dali daling binuksan ang pintuan.

Akala ko ay si Jongin ang masisilayan ng mga mata ko.

Pero hindi.

"Hello there, Byun Baekhyun?" A smirk appeared on his lips.

"M-mr. Park." Nanginig ako sa takot.

Yung tingin niya, nakakamatay. Para na akong hinihiwalayan ng kaluluwa ko.

He walked nearer na nag-udyok sakin na umatras naman.

"You're scared? Don't be. Hmm, nag-enjoy ka ba sa kulungan?"

"N-no." I answered immediately.

Nagulat ako ng hawakan niya ng mahigpit ang wrist ko, mahigpit na mahigpit, with his eyes, piercing furiously on me, i groaned, "There's something more better than this. Being in hell, would be much better, hmm?"

"W-what are you trying to say?" I managed to speak.

Bumulong siya sakin, "You would like to find out,"He said to me, and next think I knew,I was lying on the floor.Because he punched me on my face.

"You know what? Baekhyun?" He said.While pulling my hair.

"My fiancé is in a comma right now,and that is because of you!"At mas lalo nya pang hinigpitan ang pagkakasabunot sa buhok ko.

"O-ouch!,I-im so so-sorry Mr.park,O-ouch!"Sigaw ko,dahil sa sakit ng pagkakasabunot nya saakin.

"Sorry?Sa tingin mo,magigising mo yung fiancé ko sa paghingi mo nang sorry?"

"H-hindi."Binitawan nya na ang buhok ko at tumayo.

"You will suffer,BYUN BAEKHYUN,"Nakakatakot ang mga tingin nya.

"Now you will going to leave with me,and,be my slave." W-what he's slave?

"Fix yourself,and, follow me, now!"Sinundan ko sya,at ginawa ko nalang ang inutos nya.

Habang nasa loob kami ng kotse nya, wala saamin ang nag-iimikan.Hanggang makarating kami sa bahay nya.Ang ganda ng kanyang bahay at ang laki.

"What are you waiting for!"Sigaw nya saakin nang makalabas sya sa kotse nya.Dali-dali akong lumabas at binitbit ang dala kong gamit.

"Here, this is the key of your room."Sabi nya at binato ang susi saakin,buti nalang na kuha ko agad,dahil kung hindi matatamaan tong mukha ko.

"Saan banda yung kwarto ko?"

"Hanapin mo."Sabi nya at nag walk-out.

Aish.Ang laki-laki ng bahay nya paano ko mahahanap.

-----–-----------------------
Note:I hope you like it.Inspired by a korean drama.