ChanBaek: Hurting Baekhyun

II.

Kanina pa ako ikot ng ikot dito sa bahay ni Mr.Park. Pero hindi ko malaman kung saan ba talaga ako tutungo. Napakalaki ng bahay niya, sa tingin ko naliligaw na ako.

Sa third floor,may nakita akong kwartong may malaking pinto. It's size is different from others. And because i am curious cat, thinking there might be special inside that room, mindlessly, pinasok ko yung kwartong iyon. Mabuti ay hindi siya nakalock.

Napaka-ganda ng kwarto,maluwang. Inikot ko ang buong kwarto. I stopped on my tracks ng may nakita akong mga litrato sa tabi ng kama,nilapitan ko iyon at tinignan.Si Mr.Park,at may kasama siyang lalaki sa litrato,at,kitang-kita kung gaano sila kasaya sa litrato.Ibabalik ko na sana yung litrato sa pwesto nito,ng napansin ko yung nakasulat sa baba ng litrato.Chanyeol and Kyungsoo Forever. Chanyeol pala ang first name ni Mr. Park.

Tinitigan ko pa ito ng mabuti. Makikita mong, mahal talaga nila ang isa't-isa.Kung hindi lang sana nakabunggo si Jongin,siguro ganyan din kami kasaya. Kung di lang niya nabunggo si Kyungsoo, happily ever after na rin siguro sila ni Chanyeol.

"What are you doing in this room?!"Bigla akong nagulat sa sigaw na iyon kaya nabitawan ko yung picture frame, dahilan kaya nabasag ang salamin na parte nito.

"A-ah kasi--"Hindi ko natuloy ang sasabihin ko,nang bigla siyang lumapit saakin at hinawakan ang pulso ko ng mahigpit.

"Sinong nagsabi na pumasok ka sa kwarto na ito?!You're not allowed to enter this room! Nor touch anything!LOOK WHAT YOU'VE DONE!"Sigaw nya saakin,turo-turo yung picture frame na nabasag ko saka mas lalo akong niyang hinigpitan ang pagkakahawak niya sa pulso ko.Naiiyak na ako,dahil sa higpit ng pagkakahawak nya.

"I-m sorry Ch-chanyeol! I-m just curious so i entered this room,at hindi ko makita yung kwarto ko."Nanginginig kong sagot sakanya.

"Curious?And who do you think you are?!You're my slave,and in this house, i'm the dominant!" He shouted with so much anger etched on his face. Pulang pula ang muka niya na parang kaunti nalang ay gugustuhin na niya akong patayin. My lips quivered in terror, holding back my tears.

"S-sorry po talaga and,please l-let me go." Wala na, di na napigilan ng sarili ko na umiyak.

"You're my slave,at lahat ng iuutos ko sayo gagawin mo,and wala kang karapatang utusan ako! You got that, MURDERER?!" I cried hard, hearing him call me a 'murderer' when the truth is, everything is not my fault. Hinila na nya ako palabas,at ipinasok nya ako sa isang kwarto,at sinarado nya yung pinto. Sinubukan kong lumabas ngunit may narinig  akong mahinang 'click' sa labas ng pinto.

Kinandado niya ito sa labas.

"CHANYEOL BUKSAN MO ITONG PINTO! PLEASE WAG MO AKONG IKULONG DITO. BUKSAN MO ITONG PINTO! "Sigaw ko habang kinakalampag ang pinto.Ngunit wala akong narinig na salita.Tuloy parin ako sa pagkalampag ng pinto.Hanggang sa napagod ako.

Umupo ako sa kama at tinakpan ang mukha ko.Araw-araw nalang ba akong iiyak?ayoko na.

Humiga ako sa kama at tumingin sa kawalan.Hanggang sa unti-unti na akong nakatulog.

  xxx

{Kinabukasan}

Nandito parin ako sa kwarto na ito,at naka locked parin sa labas ng kwarto,ang sakit na ng tiyan ko,kagabi pa ako hindi kumakain.Gutom na ako.

Lumapit ako sa pinto at sumigaw."CHANYEOL PALABASIN MO NA AKO! HINDI NA MAUULIT YUNG GINAWA KONG MALI KAHAPON, PLEASE! PALABASIN MO NA AKO NAG MAMAKAAWA AKO." Pero wala parin akong narinig na sagot.Hanggang sa nahilo na ako at nawalan nang malay.

CHANYEOL

Nanonood ako ng video,ng bigla akong nakarinig ng kalabog sa taas. Hindi ko iyon pinansin,at pinagpatuloy ko ang pag-nood ko. I'm watching Kyungsoo's video,his smile,his beautiful face,his heart shaped lips. I miss them all.

"I love you,Chanyeol."Napangiti na lang ako sa video niya.

"I love you too...Kyungsoo," tears began streaming down my face.

Pinanood ko lahat ng video nya,hanggang sa natapos ko itong  panoorin.Umakyat ako sa taas at pumasok sa kwarto ko para mahiga.I miss Kyungsoo,and because of that Byun, everything are ruined. Everything are RUINED because of him.Hangga't, hindi nagigising si kyungsoo,Byun Baekkhyun will suffer into my hands.

Lumabas ako sa kwarto ko,at pumunta sa harapan ng kwarto kung saan ko ikinulong si Baekhyun. I know it's too much but he deserve it. He DESERVE all the pain. He DESERVE all the tears.

I was about to turn my back at the said room ng maalala kong hindi ko pa siya binibigyan ng pagkain mula pa kahapon. I looked at my wristwatch, it's almost 5pm. I decided to not attend any training schedules at the company. Naintindihan naman ako agad ni hyung.

I shook my head dismissively, saka akmang bababa na ng hagdan but i made a halt. Nilagay ko ang mga palad ko sa muka ko, saka napapikit ng mariin. Trying to shove away the thoughts that Baekhyun might collapse due to hunger but my conscience won't let me.

Binalikan ko ang kwartong iyon saka inalis ang padlock nito. I opened the door and my thoughts are right.

Mabilis akong lumapit kay Baekhyun saka ito binuhat hanggang makarating kami sa sala. I lade him down at the couch saka tinampal ng mahina ng pisngi niya.

"Baekhyun, wake up, hey."

His eyes fluttered open, slowly. He gave me questioning look na di ko pinansin. I rolled my eyes at him.

Dumiretso ako sa kitchen saka naghanda ng makakain niya. Pagkabalik ko ay nakaupo na siya.

Pinadulas ko sa center table yung pagkain niya papunta sa kanya na ikinagulat niya naman. "Eat." I told him sternly. Tinitigan niya lang ang pagkain, "Don't worry, wala akong nilagay na kahit na anong lason diyan. Kung kaya ko lang sana." I smirked.

"T-thank you."Baekhyun said to me.

Inismiran ko lang siya. ignoring his 'thank you'. "eat up,at may ipapagawa ako sayo mamaya."Dali-dali naman niyang kinuha ang kutsara at tinidor at kumain.Kumain ka lang ng marami Baekhyun,tignan natin kung makakayanan mo ang ipapagawa ko sayo mamaya.

---------
Note: Vote and leave feedbacks! Thank you~ xoxo