Reputation

42.

perspektywa Shawna
***
Pochyliłem lekko głowę i zamknąłem drzwi za sobą.
Ujrzałem płaczącą matkę siedzącą koło łóżka a nim dziewczyna,Brooklyn.
Podszedłem do kobiety i lekko poklepałem w ramie
-Wszystko będzie dobrze-Przykucnąłem i przytuliłem ją.
-Zostawię was samych-Wstała i przetarła nos wychodząc z pomieszczenia.
Mów wzrok spoczął na zakrwawionym ciele Brook.
Ciało było pokryte ogromną ilością bandaży i szwów.
Cholernie bałem się,że z tego nie wyjdzie jednak miałem nadzieje.
Przesunąłem małe krzesełko do łóżka po czym usiadłem na nim.
Złapałem jej rękę i leciutko pocałowałem.
-Brooklyn...proszę obudź się,proszę nie zostawiaj mnie-Położyłem głowę koło jej ramienia.
Zamknąłem oczy aby łzy mogły spłynąć na prześcieradło.
Tak tak oto Bad Boy ze szkoły w Los Angeles Shawn Mendes,tak płacze i co...
Chyba po pół godzinie poczułem na moim ramieniu rękę.
Otworzyłem oczy i ujrzałem doktora.
-Musi pan już iść,jest 16-Wskazał palcem na zegarek
Jak to możliwe,że przespałem tu 5 godzin i nikt tego nie zauważył.
Pokiwałem głową i wstałem.
Pocałowałem Brook w czoło po czym oddaliłem się od łóżka
-Kocham cie Brooklyn-Zamknąłem drzwi za sobą i wyszedłem ze szpitala.
W drodze do domu jechało mnóstwo policji i karetek.
Czyż by jakiś wypadek?
Nie zwracałem zbytnio na to uwagi,moje myśli były pochłonięte Brooklyn.
Nadal nie wiem co się stało.
Kto spowodował wypadek,nic nie wiem nic.

Następny dzień
***
Obudziła mnie kłótnia która dotyczyła raczej moich rodziców.
Wstałem z łóżka i udałem się w stronę hałasu.
-Coś się stało?-Ziewnąłem po czym usiadłem na blacie kuchennym
-To nie twoja sprawa!-Krzyknęła na mnie
-Shawn idź z Aaliyah na dwór,dajcie nam porozmawiać-Wskazał palcem na pokój siostry.
Zapukałem do drzwi mojej małej księżniczki która od razu mnie wpuściła.
-Musimy pogadać!-Szarpnęła mnie i usiadła na łożku
-Co się stało?-Usiadłem koło niej zmartwiony
-Wiem jak doszło do wypadku -Popatrzała na mnie ze smutkiem
-Skąd wiesz?Widziałaś?-Złapałem ją za rękę aby zaczęła mowić
-Byliście na imprezie prawda?Przyprowadziła cie pijanego do domu i położyła spać po czym wyszła.Zeszłam na dół po wodę kiedy zobaczyłam,że przechodzi przez jezdnie ktoś z impetem ją potracił.
-To moja wina,gdybym nie był pijany nie doszło by do tego-Uderzyłem ręką w udo
Wyszedłem w pokoju i oznajmiłem rodzicom,że idę do szpitala .
Po 10 minutach znów stałem przed salą nr.16.
Otworzyłem drzwi,wszytko było tak samo,Brook miała tylko zmienione bandaże z których nie ciekła już krew.
Podszedłem do łóżka i zorientowałem się,że powieki Brook zaczęły się ruszać,po chwili powoli otworzyła oczy a na moje twarzy widniał wielki uśmiech.
-Brook?-Złapałem jej dłoń
Dziewczyna zmarszczyła brwi i gwałtownie odsunęła swoją rękę
-Brook to ja Shawn!-Chciałem ją pocałować ale odsunęła się kręcąc głową na boki.
-Kim jesteś?I co tu robisz?Dlaczego jestem w szpitalu!-Zaczęła krzyczeć
-Hej,hej...przecież to ja Shawn,Shawn Mendes-Pogłaskałem ją po głowie
-Nie znam żadnego Shawna Mendesa...gdzie jest Cameron?Gdzie jest mój chłopak!-Szarpnęła mnie za koszule
-Brooklyn ja jestem twoim chłopakiem!Nie pamiętasz?Brook!-Moje oczy przepełniły się łzami
-Przykro mi ale nie wiem kim jesteś-Zabrała rękę z mojej koszuli
W tym momencie do pomieszczenia wkroczył doktor
Pan Mendes? Tak?Pragnę poinformować iż Brooklyn straciła pamięć w wyniku uderzenia o ziemie głową pod czas wypadku

Moje nogi ugięły się a ja zacząłem szybciej oddychać.
To znaczy,że mnie nie pamięta,nie wie kim jestem,nie wie nic o mnie.

Teraz będzie się działo!☀️
Zapraszam was do czytania nowego ff!Tym razem jest to inna forma!Będzie on oparty na podstawie bajki "WODOGRZMOTY MAŁE"
Mam nadzieje,że wam się spodoba!
Zapraszam do czytania!