Christmas Blue

#5 "A Beautiful Mistake"

Yeni cover! Eğer sizde yapmak isterseniz bana inboxtan yollayabilirsiniz,son iki bölüm unutmayın! :)

-kapak kredisi: nilüfer_cagla ,çook teşekkürler :) x

"Masa 5'in siparişleri hazır,Valerie."

O an tek demek istediğim , 'Masaların ve siparişlerin canı cehenneme!'  olsada gerçekleşen kuru bir, "Hemen geliyorum." oldu.Fritözden çıkan,kızarmış patates dilimlerini,kırmızı kauçuk tepsinin üzerine koydum ve kasadan gerekli işlemleri yaparak,beklemekte olan müşteriye uzattım.

"Toplam 15 sterlin ediyor." dedim ve müşteri parayı hazırlarken yanaklarımı nefesimle şişirerek,kasanın sekmesini açtım.Parayı aldıktan sonra,kasaya koyup kapadım ve kenarda duran kağıtları tezgahın altına teptim.

"7. menüden alabilir miyim?"

Tezgahın karşısından gelen sese doğru baktım.Ah,evet.Niall Horan karşımda durmuş sipariş veriyordu. "İçeceği kola ve-" diye devam ederken beni görüp duraksadı.

"Ve?" diye sordum dikkatle ona bakarak.

"Ve birde mani istiyorum." diye yanıtladı gülümseyerek. "Araya telefonumuda sıkıştırırsan iyi olur."

HATIRLIYOR MUYDU YANİ?!

"Çoktan unutmuşsundur sanıyordum." dedim şaşkınlığımın sesime yansımamasına özen göstererek.

Elini dağınık saçlarının arasından geçirdi. "Bende öyle sanıyordum ama garip bir şekilde hala anımsayabildiğim şeyler var." Yüzüne tuhaf bir gülümseme yayıldı.

Pekala.Bu planda yoktu.Hayır kesinlikle yoktu.Olması gereken,onun tüm olanları -hatta yüzümü bile- unutması ve hepimizin normal bir şekilde hayatımıza devam etmesiydi.Herşey çok yanlış bir yola sapmıştı.

Neden böyle zamanlar için bir kafa vurma duvarı falan yapmıyorlardı?Şu an bir tane olsa çok işime yarayabilirdi.

"Nedir onlar?" diye sordum korkarak.

Gülümsemesi tüm yüzüne yayıldı. "Sosisliler,elbette." dedi.

Rahat bir nefes aldım.Unutmuştu.Hatırlamıyordu.O kadar da yanlış bir yola sapmamıştık,henüz.

"Öpüşebilen sosisliler." diye devam etti.

Lanet olsun.Lanet,lanet ve lanet.

Derin bir nefes aldım. "Bakın Bay Horan-"

"Oh,hayır bunu deneme bile." dedi sözümü keserek. "Olanları inkar ederek hiçbir yere varamazsın." duraksadı. "Bana Bay Horan demenden de hiç hoşlanmadım."

"Pekala,Niall?" dedim sorar gibi.Gülümseyerek onayladığında konuşmama devam ettim. "Evet,dün gece inkar edemeyeceğim şeyler yaşadık fakat bunun ikimizinde hayatına etki etmesini istemiyorum."

Sanırım,bu açıklama,kolay açıklamalar listesinde bir numaraydı.Gayet net ve nazik.

"Unutalım mı yani?" diye sordu gözlerini kısarak.Küçük bir çocuk gibi görünüyordu.Yalan söylemeyeceğim,irade duvarıma atılan tekmelerden en iyi olanıydı.

"Evet."

"Neden?"

Evet,Valerie.Neden?

Bu sorunun cevabı beni biraz düşündürmüştü.Sebebi bir cevabımın olmayışımı yoksa korktuğumu itiraf edememek miydi bilmiyordum.Çünkü korkuyordum.Ona birşeyler hissetmekten ve sonra onun beni bırakıp gitmesinden korkuyordum.Tıpkı tüm sevdiklerimin bana yaptığı gibi.