YETİMHANEDE KALAN KIZ #Wattys2016

"#7"

ŞARKI _ MAJOR LAZER-POWERFUL (FEAT.ELLİE GOULDİNG-TARSUS RİLEY

KATE'TEN DEVAM

Hep aynı şeyi yapıp duruyoruz etrafta dolaşıyoruz odaları arıyoruz nadiren bazı ipuçları buluyoruz ama o sesten bayadır ses yoktu bu beni dahada korkutsada yapmam gerekeni yapıp yapabildiğim kadarıyla korkumu saklamaya çalışıyorum caleb'in benden daha başarılı olduğu kesindi korktuğuna eminim ama bir şey olduğunda beni direk arkasına alıyordu gerçekten iyi bir arkadaştı.Yaklaşık birkaç saat daha odaları tekrar tekrar gezdikten sonra dinlenmeye karar verdik ve nedense yatakhanemiz gibi rahat ettiğimiz yetimhanenin en büyük kısmına gelip duvarın yanına çöküp oturduk.Derin nefesler alıp veriyorduk oldukça yorgunduk yiyeceğimizde azalmaya başlamıştı yemekler bitince ne yapacaktık en ufak bir fikrim yoktu.Çantamı önüme alıp en ön gözü açtım içindeki bir şişe suyu ve küçük çikolataları çıkardım çikolardan bir tane caleb'e uzattım diğerinide kendim alıp yemeye başladım çikolatam bitince çöpünü rasgele bir yere fırlattım daha sonra su şişesini alıp biraz su içtim daha sonra caleb'e uzattım O da biraz içince şişeyi bana uzattı.Şişeyi tekrar alıp çantanın ön gözüne koydum ve fermurı tekrar kapattım.Burada öylesine boşu boşuna oturmak hiç hoş değildi ama yapacak birşeyde yoktu açıkçası saatlerdir hatta günlerdir burdayız bütün odaları defalarca dolaştık şuan ne yapacağımız hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

Caleb kafasını bana doğru çevirip "ne düşünüyorsun?" diye sordu "ne yapacağımızı" dedim oda anladığını onaylarcasına başını salladı daha sonrasında tekrar konuşmaya başladı "Burası baya ürkütücüymüş " ben ise "seni buraya getirmek için zorladığımı hatırlamıyorum" dedim calepte teslim olmşçasına ellerini havaya kaldırdı ve gülerek "tamam tamam bir şey demedim" dedi bende onun bu haline hala gülerken iç sesim hala nasıl bu kadar rahat olduğumuza şaşırıyordu ve tabi bende ama bu iyi hissettirmişti.

Birden bire birşey oldu anlayamadığımız birşey tiz çığlıklar koridorda yankılanıyordu bu da neydi böyle caleble aynı anda ayağa kalktık ve etrafımıza bakmaya başladık görünürde hiçbir şey yoktu ama sesin geldiği yöne doğru gidip bakmalıydık ne olursa olsun oraya gidip bakmalıydık caleble birbirimize baktım ben iki kere gözlerimi kırptım oysa kafa salladı buda demek oluyordu ki gidip bakacağız.Başka çaremiz yoktu çünkü yavaşça sesin geldiği yöne doğru ilerlemeye başladık korkuyorduk ama yapacağımız başka birşey yoktu ayaklarım tir tir titriyordu ne kadar zamandır buradaydık hiçbir fikrim yoktu ama belki her an ölebilirdik belkide buradan ashley'i de alıp sapa sağlam çıkıp gidecektik kalbim o kadar hızlı atıyordu ki nefes almakta zorlanıyordum yaklaşmıştık hissediyordum buralarda bir yerdeydi o ses çıkaran her kimse tekrardan tiz çığlığı duyduk bu sefer daha keskindi ses ve gittiğimiz yönün sağ tarafından geliyordu ses ama bir dakika burada bir oda falan yoktu burada sadece duvar vardı anlamamıştım anlamıyordum ne oluyordu burada böyle hiç anlamıyordum ama fazlasıyla korkuyordum caleble birbirimize bakıp duvara doğru döndük bu duvarın arkasında birşey mi vardı ? varsa ne vardı? zararlı mı zararsız mı ? bunun hakkında hiçbir fikrim yoktu yavaşça duvara yaklaştım calebte benimle aynı şekilde ilerliyordu duvarın tam dibindeydik artık duvara doğru yaslandık sesler kesilmişti birkaç saniye ses çıkmadı tam yaslandığım yerde geri çekilecekken duvar şiddetle sarsıldı korku içinde duvardan uzaklaştık caleb iç sesimi desteklercesine "Bu da neydi böyle?" diye sordu bende "Bilmiyorum...bilmiyorum" dedim bildiğim birşey varsa oda çok korktuğumdu ve hisselerimle iç sesim alarm verircesine çığlık çığlığa buradan uzaklaşmamızı söylüyordu düşüncelerimden duvarın bir kez daha öncekinden daha şiddetli bir şekilde sarsılınca oradan ayrılma isteğim daha da artmıştı caleb'e baktım oda bana bakıyordu ona kafamı salladığım an oradan koşarak uzaklaşmaya başladık ama bir sorun daha vardı artık önünden geçtiğimiz her duvarın arkasından çığlıklar gelerek sarsılıyorlardı daha sonra duvarların belli yerleri delinerek oradan kollar çıkmaya başladı kollar pis ve fazlasıyla kanlıydı bu benim çığlık atmama sebeb olurken caleb benim elimden tutup daha hızlı koşmamızı sağlıyordu oradan olabildiğince hızlı uzaklaşmalıydık yeterince hızlı koşuyorduk ama bütün günde koşamazdık nereye gideceğiz nereye kadar koşacağız hiçbir fikrim yoktu derken birden kendimi yerde buldum calebte benimle beraber düşmüştü sonra birşey oldu anlayamadım etraf karardı...

Merhaba canlarım yeni bir bölümle tekrar geldim aslında bölümü daha erken ekleyebilirdim fakat teog falan vardı ayrıca halletmem ve aşmam gereken bazı sorunlar vardı hala da var ama neyse bölümü umarım beğenmişsinizdir sizleri seviyorum bir daha ki bölümde görüşmek üzere vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)