Sensizken nevrim döner
Tutamam ben kendimi
Dolunay bile söner
Karanlık sarar beni.
Eserken deli rüzgar
Dağılmış saçlar başlar
Uzaklardan bakan yar
İçimde hasretin var.
Sensizken ölüm bile
Vız gelir şu gönlüme
Seni görmek el ile
Azaptır bedenime.
