Bir prenses yaşarmış
Zamanların üstünde
Herkes onu söylermiş
Güller bile seyrinde.
Güller onu izlerken
Su misali akarken
Varlığı mucizeyken
Yüzü güneşe mesken.
Dolunay gibi yüzü
Geceleri parlarmış
Görenlerde bir sızı
İçin için ağlarmış.
Hey gidi o bir çift göz
Aşığın kalbinde köz
Ozanlar sazıyla söz
Yazdıkça yetemezmiş.
Meydan okurmuş sanki
Gelip geçen zamana
O güzellik öyle ki
İşlermiş hemen cana.
Gözlerini kırpınca
Kelebekler ağlarmış
Ömürleri boyunca
Bu zariflik olmazmış.
Kirpikleri kalplere
Birer aşk oku olmuş
Gören gözler bir kere
Görüp ama olurmuş.
Bir içini çekince
Bütün alem söner miş
Gülüşü içten içe
Görenleri gömer miş.
İşte böyle bir şeymiş
Aşkın yer yüzü hali
Hayalleri süslermiş
Bu öyle bir sevgili.
