Gönlümün kürekleri,
Su çekemiyor artık.
Görünen gerçekleri,
Kaldıramıyor yazık.
Rüzgar öyle üfler ki,
Nefes gider bendeki.
Yangınım kor olmaz ki,
Kor olsa da sönmez ki.
Gözleri artık zehir,
İçemem ellerinden.
Yüreği kuru nehir,
Su içemem gönlünden.
Darma dağınık halim,
Kimseler derman bilmez.
Ona bir tek kelamım,
Üzenler mutlu ölmez.
Allahım sabır versin,
Ben gibi olanlara.
Sevilen kıymet bilsin,
Boğulmasın yaşlara.
