Majica Academy

Chapter 1

"Aaaaaahhhhhhhaaaaaaaa"

Bigla akong nagising at nasa loob ako ng kwarto na puno ng puti.

"Asan? Ako?" Tanong ko sa babae.

"Uhm. Miss nasa hospital ka natagpuan kana lang kasi ng matandang babae sa kalsada ng walang malay Miss? Ano ba nangyari? Ano bang pangalan mo?"

"Di ko alam. Wala akong maalala. Teka nga lang sino ka ba? Bakit ka naka-puti?"

"Ma'am. Ako po si Nurse Jen. Nurse po ako. Sige ma'am alis na ako tatawagin ko lang ang mga doctor at pulis"

sambit niya habang naglalakad papuntang pinto. Teka? Nasaan ba ako? Bakit wala akong maalala? Sa sobrang pag-iisip ko di ko namalayan na nakapasok na pala ang doctor yung nurse kasama ang dalawang pulis at matandang babae.

"Miss?" Haa-huh? "Po? Sino po kayo?" Sagot ko.

"Miss ako ang Doctor dito gusto ko lang malaman kung anong pagalan mo?"

"P-pangalan? Ako? S-sino nga ba ako? T-t-teka! Wala! W-wa-waalaaa! Wallaaaaa! W-wala *sob akong maalala! A-anong nangyay-*sob-ari? Sakin?"

Ang tanging naisagot ko na lamang habang ako'y umiiyak.

"Miss? Ako si Lola Myera Cy. Ako nga pala ang nakapulot saiyo sa gitna ng daan. Mawalang galang napo wala rin namang akong asawa at anak aampunin ko na siya mula ngayon ang pangalan niya na ay SHEYNE  GABRIEL CY."

Napatingin ako sa matandang babae ngunit nginitian niya na lamang ako. Hanggang sa inuwi niya ako at itinuring na anak bagama't di ko man maalala ang lahat naging masaya naman ang buhay ko sa piling ni Lola .
----
F A S T. F O R W A R D.
*Kriiiing.

Umaga nanaman. Psh. Kailangan ko na maligo may pasok pa pala. Yown! First day of school beybeh! Peroooo? Harap sa salamin....... Hingang malalim, aja! Hihi pagkatapos ko gawin ang lahat bumaba na ako at nakita ko si lola

"O? Anak! Halika na! Sabay na tayo kumain." Nginitian ko lang si lola

"Pero Lola? --"

"Hija! Wag mo akong umpisahan sa pero pero mong yan! Hala upo! At ng kumain na tayo." Hm. Natatawa na lang ako haha ano pa nga ba? Edi kumaaaiiinnnn. Lamooooooon.
------
Someone's Pov

"Masaya na ang prinsesa, ano na ang ating gagawin? Unti-unti na siyang nagbabago sa piling ng matandang babae."

"Oo nga Wyt. (White) Pero malapit na ang ika-18 niya paano na? Kailangan na natin siyan kunin at ibalik sa mundo natin."

"Alam ko Vluck. Alam ko pero kung ako papipiliin ayoko na siyang ibalik pa"

"ANO?! Nahihibang kana ba hah! Wyt! Kailangan nating ibalik ang prinsesa! Dahil kung hindi? Tuluyan ng mababalot ng kadilim ang mundo natin! Naiintindihan mo ba?"

"Naiintindihan ko Vluck! Di ako bobo! Pero tingnan mo! Pagmasdan mo yung mga ngiti niya! Kailan ba natin huling nakita ang mga ganyang ngiting yan? Sagutin mo ako vluck!"

"Alam ko ang pakiramdam Wyt! Ngunit kung ang sariling kagustuhan natin ang paiiralin ano na lang ang mangyayari sa mundo kung san tayo lumaki? Saka' kailangan rin ng prinsesang bumalik dahil sa mga oras nato o bukas makalawa lalabas na ang kapangyarihan niya at malalagay siya sa peligro Wyt! Kung nagaalala ka sa prinsesa, ako rin Wyt! Dalawa tayo...."

"Pero Vluck--"

"Wala nang pero pero pa! Wyt! Mahirap din sakin! Tandaan mo, kapatid ko rin siya! Gustuhin ko man pero paano ang mundo natin? Kapag binalewala natin ito, ano na lang ang silbi ng alaala ng magulang natin.. At kahit man gawin natin yang gusto mo mapapahamak at mapapahamak siya di naman sa lahat ng oras nandito tayo"