I FALL IN LOVE WITH THE KILLER

CHAPTER NINE

Sa paggising ni Zia naramdaman nya ang malamig na hangin na nagmumula sa pinto ng terrace.

Ipinagtaka nya iyon dahil nakasara naman iyon kagabi...

Ini-lock ko iyon.

Makulimlim sa labas at di malabong umulan mamaya-maya.

naghanda sya sa pagpunta sa school para ma-isubmit ang kailangang ma-isubmit at makwenta na ng mga prof nila ang grade nila... sana UNO...

..

Nang nasa school na ay ibinigay nya na ang mga dapat ibigay..

Agad din syang nagpasundo at umuwi..

Ipinagtaka nya kung bakit hindi dumalaw si Zero.

namiss nya na ang lalaki at ayaw ko mang aminin yon pero yon yong totoo eh.

Ayoko nang magsinungaling sa sarili ko.

Sa mga sumunod na araw wala pa ring Zero na nagpapakita sa kanya.

Ni sa school wala ito.

Kasalukuyan silang papunta sa eskwelahan at nasa loob sya nang mapansin nya na makulimlim pa rin ngunit hindi naman umuulan.

Mamaya maya ay nagsalita si Manong Edwardo.

"Miss Zia, anong oras ko po kayo susunduin?"

"Mga 7 po siguro, marami pa po akong gagawin sa music club dahil next sem na po." sagot ko napansin ko na parang may alinlangan sa mukha nito. "Bakit po?"

"Babantayan ko po sana ang anak ko na bagong panganak sa ospital."

I smiled "Sige lang po, Magta-taxi na lang po ako"

"Sigurado po kayo Miss Zia".

Ngumiti ako at napangiti naman si Manong Edwardo.

Matapos kong magpa-enroll ay magdamag akong nasa music room at nagplaplano nang mga dapat gawin para sa club dahil marami na kami at ako ang President kahit 2nd year pa lang.

Sa susunod na pasukan ay 3rd year naman na ako eh...

Sinubukan ko ring magcompose ng bagong kanta dahil parang naispired ako.

Di ko namamalayan ang oras at kailangan ko nang umuwi.

Malakas ang ulan sa labas ngunit pinilit ko pa rin para maka-uwi na ako.