Bunlar Hep Müzik / Chanyeol

b e ş

"Şey özür dilerim ben öyle demek istemedim" diyerek toparlamaya çalıştım.

Chanyeol: "Korkma korkma şaka yapıyorum." dedi samimiyetle gülerek.

Ohh ya neyseki büyütmedi. Birkaç saniye üçümüz de sessiz kaldık.

Bana gülümsedi mi o? Bakışlarını benden çevirip Baekhyun'a baktı ve onu rahatlatmaya çalışır gibi konuştu:

"Baekhyun hiç gerilme arkadaşım,  sesin Sehun'un dediği gibiyse bizim de kulaklarımızın pası silinir. Bal gibi sesin varmış. Her türlü güzel bir kayıt olur. Abimin sert durduğuna bakmayın, bu işi severek yapıyor. Gözlerini falan oymaz yani." dedikten sonra bana göz kırparak içeri girdi.

Rezil oldum diye düşünürken Baekhyun'un sakinleşmediğini fark edip iki elini de tuttum:

"Byun Bal Sesli Baekhyun kendine gel! İçeri girince şarkını içinden geldiği gibi söyleyerek bize en çekici yönünü göster."

Öksürük sesiyle dönüp kapı tarafına baktık. Chanyeol bize orada olduğunu belli etmek için öksürdü, bunu bariz anladım ama ne gerek var ki?

Sesi az öncekine göre daha cansız çıktı: "Abim hazırsanız başlayalım diyor da..."

"Hemen geliyoruz." dedim gülümsemeye çalışıp.

Baekhyun ellerimi daha çok sıktı: "Nore yardım et n'olur!"

Sağ elimi alnına düşen saçlarına götürdüm ve yine yana yatırarak taradım. Gözlerini kapatıp derin nefes aldı, rahatlamaya başladığını anladım, bu yüzden ben de birkaç saniye daha saçlarını parmaklarımla okşadım.

~~~

Eskiden beri onu böyle sakinleştiriyorum. Sahi bahsetmedim değil mi? Biz Baekhyun'la bebeklikten beri arkadaşız hatta kardeş sayılırız. Beni 7 yaşımdayken evlat edindiklerinde yeni ailemin evinde günlerce "Baekhyun! Baekhyun'u istiyorum!" diye ağlayıp yemek yememişim. Baekhyun da aynı şekilde yetimhanede günlerce ağlayıp yemek yememiş.

Güzel bir tesadüfle o zamanlar üvey ailemin yakın arkadaşları da evlatlık edinmek istemişler. Bizimkiler de Baekhyun'dan bahsedince en yakın arkadaşım da yetimhaneden çıkmış hatta yan komşum olmuş oldu.

O günden beri kısa süreli aile tatilleri dışında neredeyse hiç ayrı kalmadık. Üniversiteye kadar aynı okullara gittik. Eh yıllarca bu kadar bir arada olunca artık kelime kullanmadan bile anlaşır olduk. Saçlarını okşayarak onu sakinleştirmeyi de çok kısa sürede keşfettim mesela.

İkimizin de ailesi kendi hallerinde sevgi dolu insanlar. Bizleri evlat edinmelerinden ve gözleri gibi bakmalarından anlaşılır zaten sevgiyle dolup taştıkları. Benim ailem beni yetiştirirken durumları el verdikçe her istediğimi yapmama izin verdiler. Küçüklüğümden beri rol yapma yeteneğim hakkında övünüp duran ailem tiyatro okumamı desteklese de maddi olarak buna güçleri yetmeyince vazgeçmemi söylemek yerine borç almak istediler. Onlar benim için bu kadar özverili davranınca tabii ki de gaza gelip canımı dişime takarak çalıştım ve okula birincilikle girdim, iki senedir burslu okuyorum.

Yaşıt olmamıza rağmen Baekhyun benim alt dönemim çünkü benimle aynı sene sınava girse de kendi ailesinin isteği üzerine tıp sınavlarına katılmıştı ama kazanamadı. Aslına bakarsanız bilerek çalışmadı ya neyse. O da bizim okulun müzik bölümünü geçen yıl tam burslu kazanınca iki aile de tıp sevdası üzerinde diretmeyip şarkıcı olma isteğini destekledi. Ve şimdi beyefendi artık ilk yılını bitirmek üzere.

~~~

Peki Baekhyun'la neden mi buradayız? O neden mi gergin? İki ay sonra ülke genelinde bir şarkı yarışması yapılacak. Baekhyun kendini önce ailesine sonra da bizlere (gerek yok ama) kanıtlamak için o yarışmaya katılacak.

Yarışmanın ön elemesi için sesini stüdyoda kaydedip bir video klip çekmesi gerekiyor. Biz de ortalıkta yana yakıla ucuz bir stüdyo ararken Sehun imdada koştu. Arkadaşının abisi prodüktör olduğu için bize yardımcı olacağını söyledi ve biz de kalkıp buralara geldik.

"Yapabilirim, evet! Ben Byun Baekhyun'um!" dedikten sonra ellerimi bıraktı, hızlıca boynuma sarılıp gülümseyerek geri çekildi.

İçeri girip kaydı tek seferde tamamladı ve Suho Abi de dahil hepimiz şoka girmiştik, çok iyi iş çıkardı. İşimiz erken bitince Suho da memnun oldu ve bizleri öve öve bitiremeden kalkıp şirketine gitti.

Baekhyun beni eve bırakacağını söyleyip ceketini alırken ben de toparlandım. Chanyeol abisini yolculadıktan sonra yanımıza geldi ve bize dışarıda takılmayı önerdi. 

Benim yarın sınavım var aslında, eve gitsem güzel olurdu ama onlar bize stüdyo konusunda bu kadar yardım etmişken kalkıp gidersem hoş görünmez. 

Gecenin sonunda buna pişman olmam herhalde ya?

~~~