Αμέσως μετά ανησυχία υπήρξε στο μυαλό μου.Ο Κ.Λασιέρ με κοίταζε με τόσο πολύ θυμό φενοτανsto βλέμα που είχε.Η Καρδιά μου χτυπούσε δυνατά...στον λαιμό μου ένας τρελός κόμπος έσφιγγε την ανάσα μου και το στομάχι μου πονούσε από το άγχος μου.Καθώς ο παχείς διευθυντής μας φωνάζει στο γραφείο του σκέφτηκα ότι η αποβολή μου από αυτό το σχολείο θα τεθεί μόνιμη και ο πατέρας μου θα με τιμωρήσει.
Διευθυντής-πείτε μου πως έγινε αυτό το σκηνικό και πάλι εσύ κυρία Μπλουμινγκς! για ακόμα πωλοστη φορά στο γραφείο μου
Λασιέρ-Η Μαθήτρια μου πέταξε μια νερομπαλα με χρώμα και μου κατέστρεψε το νέο μου κοστούμι πως θα τιμωρηθεί;
Διευθυντής-κοιτάξτε Κ.Λασιέρ εγώ κουράστηκα να τιμωρό την κοπελιά από εδώ οπότε είναι στο χέρι σας η η αποβολή της από το σχολείο η μια βαριά τιμωρία πχ..βάψιμο σχολείου καθαρισμός στην έθουσα του εστιατορίου μου και καθαρισμός ολλωνών τον χορταρικός και φυτικών οργανισμών εδώ πέρα στην αυλή μας εσείς αποφασίζετε παρά πηγαίνετε!
Λασιέρ-Αν επιλέξω κάτι εγώ δικό μου πειράζει;
Διευθυντής-όχι! απλά να είναι τολμηρό για να μάθει την ζημιά της
Λασιέρ-πολύ καλά!Παρακαλώ κυρία Μπλουμινγκς στο γραφείο μου την επόμενη ώρα!και βασικά δεν θα μπεις στο μάθημα με τον μαθηματικό σου γιατί έφαγες αποβολή από εμένα για αυτή την ώρα!
Ελίσα-μα...
Λασιέρ-δεν έχει μα κυρία μου.Τα λέμε αργότερα! πέρασε έξω τώρα..
Ελίσα-όπως διατάξατε!
Λασιέρ-έξω! (είπε θυμωμένα)
Βγήκα από την έθουσα του διαυθυντή με κατεβασμένα μούτρα όχι για την τιμωρία μου αλλά για το τη έκανα εγώ σε αυτών τον νάθρωπο που τον θέλω τόσο λυσασμένα.Κατέβηκα την γυριστή σκάλα που υπήρξε στον χώρο και βγήκα στην αυλή.Κάθισα σε ένα παγγάκι μόνη μου και κατέβασα την μούρη μου στο χάος του πατώματος.Με λίσα και άγχος έξυνα το κεφάλι μου για την βλακεία που έπραξα στον Κ.Φρέντυ!και βασικά η τάξη μου που με παραλίγισε σε αυτό το επίπεδο του χαρακτήρα μου.Μου αρέσει να είμαι άταχτη αλλά έχω την κακές συνέπιες δεν τα σκέφτομαι όμως και τα γράφω στα αμελέτητα.Συνεχίζω να κάνω σαν το καθυστερημένο βλαμένο πεντάχρονο για να δείξω στον κόσμο ότι είμαι μεγάλη και μπορώ να χειριστώ την ρόδα της ζωής μου αλλά ίσως να μην τα καταφέρνω και όταν ο Κυρίως Λασιέρ με χτυπάει στο αδύνατο σημείο μου δηλαδή την ''κατσάδα'' πέφτω σε κατάθλιψη.Ανάβω ένα τσιγάρο που τα είχα παρατήσει στην τσάντα μου από εκείνο το πάρτυ του ανοίγματος του σχολείου.Μόνο αυτό θα με βελτιώσει προς το παρόν.Σκέφτομαι και ανατριχιάζω για το γεγονός της τιμωρίας μου.Η Ώρα περνάει δυσάρεστα και γρήγορα και το κουδούνι χτύπησε για έξω.Η Φιλενάδα μου η Τζένη ήρθε κοντά μου..
