MISTRESS BY CHANCE

3: the mistress

Maxine Anne Rosales

Mas nauna akong nagising kay Ace. Pag tingin ko sa phone 4 PM na. Tinawagan ko si Lelian pero walang sumasagot. Tapos biglang tumunog ang tiyan ko sa gutom. Agad akong naligo at paglabas ko tulog parin si Ace.

"Natutulog pa ba siya sa kanila?"

Lumabas ako para kumain. Pagbalik ko tulog parin si Ace. Bigla akong kinabahan kaya pinakiramdaman ko ang hininga ni Ace pero wala. Inilagay ko ang dalawang kamay ko sa tiyan niya at mas inilapit ko ang mukha ko sa ilong niya nang bigla niya akong hinila pabalik sa kama at pumaibabaw na.

"Get off me! You beast!"

"Huli ka!"

"Umalis ka nga diyan!"

"Pinagsamantalahan mo ako habang tulog ako ano?"

"Walang hiya. Lakas ng apog mong sabihin 'yan. Maligo kana at magbihis saka lumayas kana sa harapan ko bago pa ikaw ang layasan ko!"

"Aba mas lalong ayokong umalis dito. Dito lang tayo sa kama. Itatali na lang kita dito forever."

"Baliw ka ba? May naghihintay kang fiancee at magulang."

"Kaya nga dito na lang ako kasi wala kang kasama. Ayaw mo nun may yayakapin ka, lalambingin, hahalikan at--"

"Wow ulit! Bali ako ang atat sayo ganun? Kapal!"

"Max, laying beside you was the best sleep i ever had in my life. Yung yakap lang panatag na ako. Yung knowing andyan ka lang masaya na ako."

Tinulak ko siya at bumangon. Pero niyakap niya ako from behind and buried his face in my neck.

"Max, dito lang ako. Ayoko ng lumabas. Gusto ko ganito lang tayo."

Biglang pumatak ang luha ko at agad kong pinahid. Hindi ako dapat madala sa mga sinasabi niya.

"I cannot promise you anything, Ace. I am not that kind of a woman. Kristine can give you assurances, but I can't."

"I am not asking you anything. Just stay with me here."

"Paanong trabaho mo?"

Imbis na sagutin ako ni Ace ay niyakap niya ako ng mahigpit at nilalandi ako. Paano ba naman kasi hindi ako umayaw hindi naman ako nag oo pero base sa pagkakasabi ko sa trabaho niya ay pumapayag na ako.

"Let's spend our days here na ikaw lang at ako. Wala ibang nag exist kung di tayo lang."

Days passed wala kaming ginawa ni Ace kung di mag mahalan. Magmahalan at magmahalan. We dine and eat together. We swam together. We watch TV or Movies together. Bumisita kami sa palengke at bumili ng kung anu-ano. I loosen a little pero i still hold back kasi alam kong pansamantala lang ang lahat.