Harry Potter-Geç Gelen Zafer

3. Açıklamalar

'Acaba uyudum da rüya mı görüyorum?' diye merak etdi kendi kendine Michael. Böyle şeyler ya filmlerde ya da rüyalarda olurdu çünki. Üç tane adam birden bire hiçlikten var olmuştu. Onun onlara baktığını gördüklerinde üçüde bir anlık donup kaldı. Ebeveynlerinden gizlin iş görüp de yakalanmış çocuklara benzemişlerdi daha çok. Ama sonra Michael'e baktıklarında üçününde gözleri kos-kocaman açıldı ve onun hiç bir şey anlamadığı bir şeyler konuşmaya başladılar.

"Aman Tanrım. Bu o sanırım. Baksanıza James'e ne kadar benziyor." dedi Sirius.

"Evet bu kesinlikle o" dedi Remus.

Dumbledor yavaş bir şekilde Michael'e yaklaştı. Bir müddet ona öyle sessizlik içinde hayranlıkla baktıktan sonra Michael bağırdı:

"Noluyor yahu? Siz de kimsiniz? Burda ne işiniz var? Ve ayrıca onu nasıl yaptınız? Nasıl böyle birden var oldunuz?"

"Sakin ol lütfen Harry. Hepsini açıklayacağız." dedi Dumbledor.

"Hey benim adım Michael"

"Michael noluyor orda? O bağırış - çağırış da ne?" diye sordu Lucas.

"Ee... sanırım bazı kişilere bazı açıklamalar borçluyuz" dedi Dumbledor

*****

Dumbledor aileye tüm gerçekleri olduğu gibi açıklarken Sirius ve Remus büyük bir hayranlıkla çocuğu izliyor, sanki yüzünün her hattını ezberlemeye çalışıyorlardı.

Duydukları karşısında şok olan Harry ise ne yapacağını, ne hissedeceğini bilmiyordu. Şimdiye kadar anne babası gibi bildiği insanların aslında gerçek anne babası olmadığına mı üzüleydi yoksa gerçek ebeveynlerinin öldüğüne mi? Büyücü olduğuna mı sevineydi yoksa arkasında onu öldürmek isteyen ve tüm dünyaya dehşet saçan bir düşmanının olduğuna mı üzüleydi? Aynı anda o kadar çok şey hissediyordu ki.

Babasının omzuna koyduğu eliyle yeniden kendi dünyasına döndü.

"Özür dileriz Michael. Biliyorum sana gerçekleri anlatmalıydık. Hatta anlatacaktık da sadece biraz büyümeni bekliyorduk." dedi babası

"Evet hayatım. Biz seni bulduğumuzda sanki güneş doğmuştu hayatımıza. Bizim çocuğumuz olmuyordu ve bir gün seni bulunca tanrının hediyesidir diye düşündük. O kadar mutlu olmuştuk ki. Sen bizim başımıza gelen en güzel şeydin" dedi annesi

Dönüp onlara baktı Harry. Gerçekten de onun için çok şey yapmışlardı. Onu gerçek çocukları gibi sevmiş ve bu sevgiyi ona göstermişlerdi. Bazı çocukların gerçek anne babalarının yapmadıklarını onlar Harry'e yapmışlardı. Bu saatden sonra onlara bu gerçeği ondan sakladılar diye kızamazdı. Buna hakkı yoktu.

"Anne, baba özür dilenecek bir şey yok. Beni bu güne kadar siz büyüttünüz, kendi oğlunuz gibi sevdiniz. Bütün bunların olması sizin suçunuz değil. Hem ayrıca benim evlatlık olduğumu bilmeleri onların büyücü olduğunu desteklemez. Niye size inanalım ki?" dedi Harry

"Doğru sanırım sana isbat etmemiz gerek." dedi Dumbledor ve yakındaki sehpaye birden alev aldı. Aile daha şoktan kendine gelememişken yaşlı büyücü elini öne uzattı ve bir büyü mırıldandı. Elinden su çıkıp alevi söndürdükten sonra dönüp onlara baktı.

"Ee? Hala inanmıyor musunuz?

"Tamam sanırım inandım" dedi Harry

"Bu arada Harry bunlarda annenle babanın en yakın arkadaşları Remus Lupin ve Sirius Black. Sirius aynı zamanda senin vaftiz baban olur" Dumbledor.

Harry ayağa kalkıp ikisine de el uzatacaktı ki birden onlar ayağa kalktılar ve ona sarıldılar. Belli ki şimdiye kadar kendilerini zor tutmuşlardı. Onu bayağı bir sıkıp suyunu çıkardıktan sonra bıraktılar.

"Öyle mutluyum ki. Hep senin yaşadığını hayel etdik ve şimdi bu hayel gerçek oldu" dedi Sirius.

Ne diyeceğini bilmediği için ağzından sadece " ee.. şey tamam" gibi şeyler çıktı Harry'nin.

"Bu arada Harry bu meseleyi biz öğrendiysek Voldemortun öğrenmesi de çok zaman almaz. O yüzden seni ait olduğun dünyaya götürmemiz gerek. Yani Hogwarts'a. Orada sana büyücülük yeteneğini geliştirmene yardımcı olacağız." dedi Dumbledor.

"Bir dakika peki annemle babam ne olacak? Eğer ben gideceksem onlar da gelmeli. Voldemort buraya da gele bilir. Onları burda bırakamam."

"Malesef Harry onlar büyücü değil o yüzden bizimle gelemezler. Ama tabi ki onların güvenliği için de bazı tedbirler göreceğiz.

" Nasıl bir tedbir? "

"Fidellius büyüsü gibi. Bu büyü sayesinde sır tutucunuz söylemedikce kimse bu evi bulamaz. Ve sır tutucunuz da bizzat ben olacağım ki Voldemort bir tek beni etkisi altına alamaz." dedi Dumbledor ve devam etdi:

"Bu arada Harry senin yaşıtların şu anda dördüncü sınıfa geçtiklerinden biz bu yaz seninle meşgul olacağız ki onlar tatilden döndükden sonra onlardan geri kalmayasın. Bu yüzden yarın Hagridi göndereceğim. O sana lazım olan malzemeleri almana yardımcı olur." dedi ve bitirdi.

"Ee Harry eğer istersen bu geceni bizde geçire bilirsin. Yani Hogwarts'a gitmeden önce en azından bir gece kalırdın." dedi Sirius.

"Ee.. hayır sanmam. Madem bu dünyada son günüm bu geceyi anne babamla geçirmek isterim"

"Tamam. Nasıl olsa artık bizim dünyaya geleceksin. Sık sık görüşeceğiz." dedi ama bu cevaba üzüldüğü belliydi.

"Evet sanırım artık gitme vakti. Bu günlük bu kadar yeter" dedi Dumbledor ve ayağa kalktı. Onunla birlikte diğerleri de kalktılar ve kapıya doğru gittiler.

"Yarın görüşürüz Harry" dedi Remus ve ona göz kırptıktan sonra üçüde gözden kayboldu ve arkalarında gözleri şaşkınlıktan kocaman açılmış Lucas ve Margariti bıraktılar.

Hadi sevgili okur vote ve yorumunla göster kendini ki bende gaza geleyim ;)