Έρωτας εκτός χρόνου#Wattys2016

κεφάλαιο 3 -Πάρτι(2)

Καθώς μπαίνουμε στο μαγαζί, όλα τα βλέμματα πέφτουν επάνω μας, βασικά σε εμένα, το υπέροχο φόρεμα της Μπρουκ μου ταίριαζε τέλεια και πραγματικά ήταν φανταστικό και ξεχώριζε από τα υπόλοιπα, ήταν.. δεν ξέρω..άλλης εποχής.. Φυσικά και η Εύα ήταν πανέμορφη, είχε παραγγείλει από καιρό το φόρεμα της, πουά, πράσινο με ροζ βούλες. 

-Χρόνια Πολλά Λυδία!...Χαρούμενα 16!!!!. Ακούστηκαν οι συμμαθητές μου με μια φωνή και ύστερα η μουσική άρχισε να δυναμώνει. Χάρηκα τόσο πολύ που για μια φορά το επίκεντρο της προσοχής ήμουν εγώ και όχι η Βίλνα. 

-Λοιπόν τι στέκεσαι έτσι προχώρα..

Κοντοστάθηκα για λίγο. Ανάμεσα στα παιδιά που χόρευαν ξέφρενα, είδα την Βίλνα με ένα πανάκριβο φόρεμα στο χρώμα απαλού ροζ με μια αραχνοΰφαντη εσάρπα και τα κόκκινα μαλλιά της μαζεμένα σε έναν τέλειο κότσο.

Εγώ άφησα τα μαύρα μαλλιά μου ανέμελα και αχτένιστα (έτσι μου άρεσαν) και έβαλα τις άσπρες πλατφόρμες μου που ταίριαζαν απόλυτα με το γαλάζιο φόρεμα μου, λίγο κόκκινο κραγιόν μετά από την ατελείωτη γκρίνια της Εύας και πήρα μια μικρή βελούδινη τσάντα με τα απαραίτητα.

Καθώς τα παιδιά περνούσαν να μου ευχηθούν και ύστερα να κατευθυνθούν προς τον μπουφέ με τα γλυκά και τα ποτά, το μάτι μου πέφτει δίπλα από την Βίλνα, σε ένα ψηλό και λυγερόκορμο αγόρι με μαύρο κουστούμι, κατάμαυρα μαλλιά, καστανοπράσινα, διαπεραστικά μάτια και λευκό δέρμα.

Τα έχασα. Που βρήκε η Βίλνα ένα τόσο ωραίο αγόρι; Ξαφνικά με κυρίευσε ένα αίσθημα ζήλιας και έγινα κατακόκκινη. Δεν πρόσεχα τα παιδιά που μου μιλούσαν, για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορούσα να πάρω να πάρω τα μάτια μου από επάνω τους.  Ξαφνικά το αναφερόμενο και πάρα πολύ ελκυστικό αγόρι γυρνάει και με κοιτάει και κοιτάω αλλού.

-Είσαι καλά Λυδία; Δεν εντυπωσιάστηκες;

-Μα τι λες Εύα , είναι όλα τόσο υπέροχα, σε ευχαριστώ για όλα, αλήθεια απλώς..

-Άστο κατάλαβα.. Το στόμα της σχημάτισε ένα μειδίαμα.  Είδε και εκείνη την Βίλνα με το αγόρι και τώρα άρχισαν τα μας πλησιάζουν..

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει γρηγορότερα από όσο ήθελα καθώς πλησίαζαν και η Εύα τα κατάλαβε όλα και δεν μιλούσε.

-Χρόνια Πολλά Λυδία. Σου εύχομαι τα καλύτερα και λίγο περισσότερο μυαλό από εδώ και πέρα.

Η φωνή της ήταν τόσο κοφτή και ειρωνική που δεν ήξερα τι να απαντήσω.

Γύρισα απότομα και προσπάθησα να αποφύγω να κοιτάξω τον ελκυστικό νέο δίπλα της.