- Πώς νιώθεις;
- Δεν νιώθω...Και έτσι κάποτε έρχεται η στιγμή που σταματάς να νιώθεις.
Μια νεκρικη σιγή απλώνεται μέσα σου.
Κανένας ήχος, κανένας κροτος.
Απλά σιωπή.
Δεν υπάρχει πια συναίσθημα να νιώσεις.
Τα ένιωσες όλα, ένα προς ένα.
Τέλος, αυτό ήταν.
Σαν άψυχο κουφάρι περιπλανιεσαι μέσ' την παγωνιά.
Κανένα θερμο άγγιγμα, μπορεί να σου προσφέρει λίγη ζεστασιά.
Κάθε χαμόγελο μια ψεύτικη μάσκα στο πρόσωπό σου.
Τίποτα δεν είναι αληθινό.
Τίποτα πέρα από τα δάκρυα.
Δάκρυα χωρίς πόνο, χωρίς λυγμούς.
Άψυχα και βουβα σαν εσένα.
Συναισθηματικα νεκρή, σαν να μην ένιωσες ποτέ Έρωτα, Πόνο, Αγάπη, Θλίψη, Χαρά..
Σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Όλα γύρω βουτηγμενα σε ένα σκοτάδι, που σιγά σιγά σε καταπίνει.
Σε μια θάλασσα γεμάτη τρικυμίες και κύματα, έτοιμα να σε κατασπαραξουν.
![](https://img.wattpad.com/cover/66680980-288-k654235.jpg)
YOU ARE READING
Ο Μικρός Μου Κόσμος
PoetryΛόγια σκόρπια.... Λόγια απλά... Λόγια... Λόγια... Λόγια... Σκέψεις και λέξεις σκόρπιες... Συναισθήματα που είχαν την ανάγκη κάπου να ειπωθούν... Να χαραχτουν...