Difficult Roads

15

Lisa p.o.v

Het was nacht. Ik werd wakker van een enge droom, Justin en Tommy horen bij de vijand en Vincenzo wou mij redden. Ik wou eens goed de waarheid weten. Toen we hier waren gedumpt, had ik dromen en die kwamen de volgende dag uit. Ik heb zo'n gevoel dat deze droom ook morgen uitkomt, misschien moet ik vluchten.

Na lang nadenken, sloop ik uit mijn bed, pakte me tas in met wat eten en spullen en vertrok de donkere nacht in. Ik wist nog niet waar ik zou slapen en me verstoppen. Ik kon natuurlijk naar Gerard toe, of gewoon naar de schuilplaats waar de pistolen liggen. 'Ik ga naar de schuilplaats waar de pistolen liggen' zei ik zachtjes hard op en liep naar de schuilplek waar de pistolen liggen. 

Tommy p.o.v

Het was middag, we hadden echt lang geslapen. Ik stapte uit mijn bed en ging naar beneden. 'Waar is Lisa'' vroeg Justin aan mij. 'Misschien nog in haar bed?' zei ik tegen Justin en maakte wat eten voor mezelf. 'Daar ligt ze niet, ze is nergens in dit huis' zei Justin op een zachte toon. Met een ruk draaide ik me om. 'Hoe bedoel je? Ze is hier niet?' zei ik zacht en staarde in de verte. 'Misschien is ze gepakt door de vijand,laten we haar nu zoeken!' zei Justin bang maar vastberaden. 

We pakten onze tassen in en gingen opzoek. Het was al helemaal licht, en we wisten niet wanneer Lisa was gepakt. Ze kon nu ook dood of gewond zijn. 'Ze kan ook bij de schuilplaats waar we de pistolen hadden gehaald zijn' zei ik. 'Waarom zou ze daar nou zijn als ze gepakt is door de vijand' zei Justin pissig en liep stevig door. Na een eindje zoeken vonden we niks. 'Zullen we naar de schuilplaats gaan?' vroeg ik. 'Oke oke misschien heb je gelijk' zei Justin pissig. We renden naar de schuilplaats toen hij eindelijk in zicht kwam. 'Stop!" siste Justin en trok me achter een boom. Voor de schuilplaats zaten vijanden naar beneden te kijken. 'Wat doen ze?' zei ik zacht. 'Er zit iets in, of iemand..' zei Justin bang. 

Na een heel eind wachten liepen de vijanden met niks weg. Toen ze niet meer in zicht waren, liepen we zachtjes naar de schuilplaats. We zagen Lisa liggen met haar hoofd in een rare hoek. 'Lisa!' riep ik hard en sprong in het gat. 'Rustig maar het is niks ik moest me alleen verstoppen voor de vijand' zei Lisa en lachtte hard. Justin en ik keken haar boos aan, dit was niet grappig. 'Je kon wel dood zijn!, waarom liep je weg?' riep Justin boos. Plots werd Lisa stil en sprong snel uit de schuilplaats. Na een paar seconden drong het tot ons door dat Lisa weg was gerend. Tommy en ik keken elkaar aan, en begonnen te sprinten. Waarom ze was gerend weten we niet, maar we moeten haar vinden. 

Al snel begonnen we haar in te halen. En we pakte haar vast. 'Laat me los! Jullie zijn de vijanden! Laat me los!' schreeuwde Lisa. Beduusd keken we haar aan. 'De vijanden? Wij?' zeiden Justin en ik tegelijk. 'Ik had vanacht een droom en jullie waren de vijanden, ik dacht dat het waar was' zei Lisa huilend. 'Waarom vertrouw je ons niet?' Riep Tommy boos. 'Pak ze!' schreeuwde de vijand die plots uit een hoek kwam. We begonnen te rennen. We wilden niet nog een keer opgesloten zitten in het hol van de vijand. De vijand kwam steeds dichterbij. 'Hier heen!' siste iemand achter een boom. Zonder na te denken rende we richting de persoon, en vielen in een gat. 'Waar zijn ze?' riep een van de vijanden. We bleven dood stil. 'We zijn ze weer kwijt' riep iemand anders. 'Sst ' siste iemand. We hielden onze adem in, en tot onze grote verbazing hoorde we de vijand een andere richting oplopen. 'Ik ben Evita' zei een klein meisje van 6 jaar. 'Heey lieverd bedankt dat je ons hebt gered, ben je hier alleen?' vroeg Lisa lief. 'Me mama en papa zijn mee genomen door die mannen' zei Evita. We keken haar allemaal met medelijden aan. We moesten haar ouders redden, we moesten iedereen redden die door opgesloten zitten. 'Kom mee naar me grot' zei Evita. We liepen haar achterna, het was een grote ruimte,met veel deuren en sloten. 'We moeten een plan verzinnen om te vijand te verslaan' zei Justin. 'Maar hoe, ze zijn met zoveel..' zei ik. 'Ik ken meer mensen die aan onze kant staan, ze zijn hier ook' zei Evita. We keken om ons heen, en zagen deuren met namen erop. 'Iedereen komen!' riep Evita. Plots kwamen er tientallen mensen uit de deuren. 'Zo kunnen we de vijand wel verslaan' zei ik met een grijns. 'Luister allemaal we gaan de vijand verslaan, en iedereen redden die daar zit' zei Justin. Tot mijn grote verbazing stemde iedereen mee om de vijand te verslaan, maar het zou nog heel lang duren tot we het kunnen doen. 'We moeten eerst wapens verzamelen' zei Lisa. 'Hier zijn de wapens' zei Evita en huppelde naar een kast toe. Ze maakte de kast open en we zagen tientallen wapens in de kast zitten. 'Wie helpt er mee?' riep Justin. 'Ik!' riep de hele menigde mensen. We gingen ze verslaan, we gingen iedereen redden, en nog belangrijker we zouden eindelijk naar huis kunnen. 

------------------------------------------------------------------------

Heey, zoals jullie zien is dit verhaal bijna afgelopen, het zou nog een hoofdstukje of 2 duren tot ik het verhaal afsluit. Maar nu heb ik een vraag en ik zou het erg waarderen als jullie hierop zouden antwoorden. Zal ik een vervolg maken, of een nieuw verhaal?

xx

© xAlive_