The Bitch And The Player [Book 1]

Ποτό με παγάκια

Οι μέρες μου στο σχολείο είναι όπως παλιά.

Με τον Αχιλλέα βριζόμαστε και τσακωνόμαστε περισσότερο από πριν.

Έχουμε πάει στον διευθυντή πάνω από 10 φορές μέσα σε μία βδομάδα.

Ευτυχώς για μένα, δεν με έχει ξαναχτυπήσει από εκείνη τη μέρα.

Σήμερα είναι Σάββατο, και κανονίσαμε με τα κορίτσια να πάμε έξω για να διασκεδάσουμε.

Βασικά, εκείνες με ανάγκασαν να έρθω μαζί τους.

Δηλαδή ελευθερία γνώμης γιοκ?!?

Τέλος πάντων, ας πάει στο καλό αυτό.

Εμένα με έχει φάει η περιέργεια για την έκπληξη μου μου λέγανε τα κορίτσια.

"Λοιπόν σήμερα πρέπει να είσαι πανέμορφη κατάλαβες?" μου είπε η Ζωή κοιτώντας με στα μάτια.

"Πάντα δείχνω πανέμορφη γλυκιά μου." της πέταξα και αφού τίναξα το μαλλί μου, της γύρισα πλάτη για να κάνω μια μίνι εξερεύνηση στη ντουλάπα μου.

Ούτε η Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια να ήμουν...

Μετά από πολύ ψάξιμο κατέληξα σε ένα μαύρο στενό φόρεμα, που εφάρμοζε τελεία πάνω στις καμπύλες μου.

Η Ζωή διάλεξε να με βάψει, ενώ η Ξένια μου έφτιαχνε τα μαλλιά. Η Χριστίνα από την άλλη, έχει κατέβει στη κουζίνα και στοίχημα ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, καταβροχθίζει τη μερέντα ΜΟΥ!

"Έτοιμηηη!!!" φώναξαν και οι δυο μαζί και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη.

Το βάψιμο μου, έντονο. Η Ζωή μου είχε κάνει smokey eye και μια λεπτή γραμμή eyeliner διέσχιζε το σημείο ανάμεσα στα βλέφαρα και τις βλεφαρίδες μου.

Οι βλεφαρίδες μου έδειχναν πιο έντονες και μεγάλες από το κανονικό μου, με αποτέλεσμα τα μάτια μου να δείχνουν μεγαλύτερα.

Τέλος, ένα μπορντό ματ κραγιόν κάλυπτε τα χείλη μου, έτσι ώστε φαίνονταν πιο σαρκώδη.

Όσο να αφορά τα μαλλιά, η Ξένια μου τα ίσιωσε τόσο καλά, που δεν πετούσε ούτε μια τρίχα.

"Ουαου..." ξεστόμισα και τις κοίταξα με ένα λαμπερό χαμόγελο.

"Τώρα θα μου πείτε ποια είναι η έκπληξη?!?!" τις παρακάλεσα κάνοντας puppy eyes, αλλά οι φίλες μου είναι σκληρές.

"Τσου. Θα δεις όταν φτάσουμε." μου είπε η Ζωή, ενώ την ίδια στιγμή η Χριστίνα μπήκε στο δωμάτιο και μόλις με είδε της έπεσε το κουταλάκι από τα χέρια.