The Heart Never Forgets (Jeron Teng and Mika Reyes Fan Fic <3) COMPLETE!

Chapter 8

(Mika’s POV)

                                                Bigla kong naidilat ang aking mga mata.

Mika: *sa isip ko* Nasa dorm ako? Wait… panaginip lang lahat yun? Aaah. Naman eh! Akala ko totoo na.

                                                Paglingon ko sa kabilang side wala ang mga bullies sa kanilang mga kama.

Mika: Ha? Ba’t wala sila dito? Asan sila?

                                                 Bumaba ako peru wala din sila.

Mika: Ano ‘to iwanan? OMG! Training! Bakit di nila ako ginising!!! Oh noesss…

                                                Dali dali akong pumunta ng banyo at napatigil ako ng mabasa ko ang note. “Bes, no training daw today, I’ll go somewhere… Sina Cienne, Carol and Camille school works daw. Di ka na namin ginising. Sarap ng tulog mo eh. Seize the day! Mwah! Lashyou!”

Mika: Hay! Akala ko naman mapapagalitan na ako ni Coach. Busy pala mga bullies so saan ako pupunta? 7:30am pa. Ang aga naman umalis ng mga babaeng yun. Teka, asan cellphone ko? Lowbat?

                                                Chinarge ko muna cellphone ko at bumaba na para magluto at mag breakfast.

Mika: Ang boring pala kumain mag isa… Ano ba naman to! 1pm pa klase ko.. Dito lang ako? Ayoko noh, mamamatay ako dito. Ang tahimik kaya!  Namiss ko tuloy kadaldalan ni Cienne, kulitan nina Ara at Carol at ang seryosong si Camille. Haaayyy, ang boring ha.

                                                Tapos na akong kumain at maligo. Nakaayos na ako nang biglang may kumatok.

Mika: Sandali lang… *bumaba ako at binuksan ang pinto* Je-jeron? A-ano ginagawa mo dito?

Jeron: Binibisita ka? Hindi kasi kita macontact eh.

Mika: Ahm, lowbat kasi phone ko.

Jeron: Ganun ba? Sa tingin ko papasok ka na. Sabay na tayo…

Mika: Ahm sige.. Sandali may kukunin lang ako sa taas.

@ DLSU

Mika: Jeron, dito muna ako sa library. 1pm pa klase ko eh. Ikaw?

Jeron: I have my 10am class. So, I’ll see you this lunch?

Mika: Ha? O-okay sige…

Jeron: I’ll text you after my class. Bye babe. *sabay kiss sa cheeks at umalis*

Babe

Babe

Babe

Mika: Babe? So, hindi yun panaginip? Totoo lahat ng yun? OMG! Para kang tanga Mika! Boyfriend mo yung tao. Argh!

@ Library

                                                Nagbabasa ako ng libro para may magawa akong matino ngayong araw nato. Busy ako sa pagbabasa ng may umupo sa tabi ko.

Ara: Hi bes! Kanina ka pa dito?

Mika: Oh bes! Hi Thomas! Oo kanina pa.

Thomas: Hi Mika… so, kumusta?

Mika: I’m good.

Thomas: Nakita mo ba si Jeron?

Mika: Oo magkasama kami kanina, may klase pa daw siya eh.

Thomas: Ah oo. Sige Mika, Ara, puntahan ko lang si Gabby sa pavilion. *umalis*

Mika: So, yun ba yung sinabi mong I’ll go somewhere mo? With Thomas pala ha. *kinikiliti ko siya sa tagiliran*

Ara: Hoy bes, ano bang pinag sasabi mo. Nagkita kami diyan oh. Tinatanong sa akin si Jeron, eh sakto namang nakita kita, Saan pa ba dapat magtanong? Eh di sa girlfriend.

                                                Natigilan ako sa sinabi niya at umayos ng upo.

Ara: Oh bat natahimik ka bes?

Mika: Nagbabasa po kasi ako…

Ara: weh? Hindi ka pa ata sanay na boyfriend mo ang isang Jeron Teng. Ang saya mo kaya kagabi. Nakukulitan ka nga kina Thomas at Gabby eh. Tsaka grabe si Ciennang, umandar yung pagiging madaldal. Pero ang the best moment eh yung moment mo with Jeron.

Mika: Hindi ba yun panaginip bes?

Ara: Kaloka! Panaginip?... well, if you will look at the effort, sa tingin mo panaginip lang talaga. Sino bang lalaki ang makakagawa ng ganun ngayon? Eh yung iba sa text na lang nanliligaw. Iba si Jeron bes, akalain mo pinuntahan pa parents mo, pati si Coach at ang mga teammates natin para magpaalam.

Mika: Ewan ko bes, parang hindi pa nagsisink in yung nangyari. What happened last night was too special to believe in.

Ara: I understand you bes. First time na may lalaking gumawa sayo nun. Pero masasanay ka rin. Just treat Jeron like before. Pero maging sweet ka naman. Boyfriend mo na kaya yun.

                                                Tumunog cellphone ko at binasa.

Mika: Bes, nagtext na si Jeron. Lunch daw…Halika na.

Ara: Hoy ano ako bes? Chaperone mo? Huwag na.. Sasabay na ako kina Carolina.

Mika: Bes naman eh.

Ara: Bes, paano ka masasaanay niyan kung sa lahat ng lakad niyo kasama ako?

Mika: . . . .

Ara: Sige na. Nagtext na din si Carolina. Bye bes…

@ ***** Restaurant

(Mika’s POV)

Jeron: Babe, just wanted to give this again. Di ko na nasuot sayo to kagabi because when you said yes, dinumog ka agad nina Ara eh… Pasensiya na.

Mika: No, its okay. Naexcite lang talaga sila…

                                                Agad naman niyang sinuot sa akin ang kwentas.

Jeron: It really looks good on you.

Mika: Alam ko. Bagay naman talaga sa akin lahat eh.

Jeron: Wow, lumakas ata hangin…

Mika: Ganyanan? Sige balik ko to.

Jeron: Joke lang babe. Ikaw talaga… Bagay talaga sayo lahat. Pati nga ako eh.

Mika: Bumabanat pa eh. Ahm, I think we need to go… I still have my 1pm class. Remember?

Jeron: Ay oo nga pala. Lets go na.

@DLSU

                                                Sa sobrang pagka gentleman ni Jeron. Hanggang classroom hinatid pa talaga ako.

Mika: Thank you hanggang dito pa talaga ha.

Jeron: Eh baka kasi may sumabay sayo eh. Mabuti na yung sigurado.

Mika: Hmph! Ikaw talaga. Sige na alis ka na. Salamat ulit.

Jeron: Okay. Bye babe. *kiss sa cheeks*

                                                Parang wala na akong pakialam kong  pinagtitinginan kami ng tao kanina. Ganito siguro pag inlove ka. Wala ka nang pakialam sa mga pinagsasabi ng mga taong nakapaligid sayo. Basta’t ang alam mo, mahal niyo ang isa’t isa at masaya kayong dalawa. Yun lang naman ang importante.

Mika is right diba guyz? Love and happiness… Masaya ang mga puso nilang dalawa pero hanggang kailan? May mangyayari bang di inaasahan? ABANGAN!...