The Heart Never Forgets (Jeron Teng and Mika Reyes Fan Fic <3) COMPLETE!

Chapter 35

(MIKA’S POV)

                                    HAPPY THURSDAY EVERYONE! Yiiieee! Ang saya ko noh? Hehe. Siyempre, ngayon monthsary namin ni Jeron. Chos. Kahit ako lang ang nakakaalam, okay na rin. I’m planning to invite him for a dinner. Pero later na after their training. I’ll drop by na lang sa kanya. Papayag kaya yun? Di kaya siya magugulat? Pero bahala na si batman. Hindi naman siguro niya irereject ang invitation ko.

Ara: *tinapik* Bes!

Mika: *napalingon* Aray ha.

Ara: Ano na naman ba iniisip mo?

Mika: Bes… alam mo ba ang date ngayon?

Ara: Oo.

                        Nakita ko siyang napatitig sa akin at napaisip. A few seconds lang ay nag iba ang reaction niya, hudyat na nagets na niya ang ibig kong sabihin.

Ara: I knew it! So what’s your plan?

Mika: Hmmm. I’m planning to invite him for a dinner.

Ara: Naks! Dumadamoves ka na talaga. Pero alam mo bes, I really salute you for being there for him always.

Mika: Ano pa nga ba magagawa ko? Mahal ko yung tao.

                        Nginitian lang ako ni bes ng pagkalaki laki.

Ara: *niyakap* I’m so proud of you bes… Matured ka na talaga.

Mika: *breaks the hug* Iba talaga ang nagagawa ng love bes.

Ara: Haha! Oo nga naman.

Mika: Huli ka! Agree na agree ka ah. Bakit inlove ka na noh?

Ara: HOY! HINDI AH. I agreed to what you have just said. Dahil yun naman talaga ang nakikita ko sayo.

Mika: Weeh? Defensive.

Ara: Hindi kaya…

Mika: Wushuuu.

Ara: Ewan ko sayo.

                        Bigla din siyang naglakad palayo sa akin. Eto talagang si bes, umiiwas eh. Haha! Pero okay lang. I know time will come na sasabihin pa rin niya sa akin, ano pa’t naging bestfriend niya ako. Hihi.

Mika: HOY BES! HINTAY!

                        Sabay takbo patungo sa kanya.

Mika: *hinihingal* Ang taray! May lahi ka bang kabayo bes? Partida lakad mo pa lang yun ah.

Ara: ….

Mika: Huy bes…

ARA’S POV

                        Kainis itong si bes, kinukulit na naman ako. Hay nako. Bahala siya kaya ayun walk out ang beauty ko. Buti na lang at nahabol niya ako. Hinihingal tuloy. Napahinto naman ako sa nakita ko sa di kalayuan. Kakatapos lang ng training namin and we decided to eat out. Nauna na kasi ang tatlo dahil may kanya kanyang lakad.

Mika: Huy bes….

Ara: Ahm bes, wag na lang kaya tayong kumain sa labas? Sa dorm na lang tayo.

Mika: Baliw talaga to. Andito na tayo oh. Tapos pupunta pa tayo ng dorm. Ang layo pa nun, Eh gutom na ako.

Ara: Che, malayo ka diyan. Ang sabihin mo tinatamad ka na maglakad.