Stupid You, Stupid Me

Chapter 02- Winona's Past

*LIGHT'S POV*

ANG tanga niya talaga! Bakit siya nagpapaulan? Mabilis akong lumapit sa kanya at pinayungan siya kahit na alam kong useless na para gawin ko pa iyon dahil basang-basa na siya.

"Bakit ka nagpapaulan?!" sigaw ko. "Hindi ka talaga nag-iisip. Paano kung magkasakit ka and look...basa na rin ang bag mo!"

She just smile to me. "Water proof ang bag ko, Light!" then she run at nagtatalon sa gitna ng ulan.

Kitang-kita ko ang saya niya habang naka-spread ang dalawang kamay niya at nagpapaikot-ikot. Nakatingala pa talaga siya at nagulat ako nang makita kong nakamulat siya at tila sinasalo ng mata niya ang ulan na bumabagsak. "Waaahhh!!! Ang sakit sa mata! Pero OK lang kahit nasasaktan ako basta makita ko lang ang magandang pagbagsak ng ulan..." aniya pa at tumakbo siya papalapit sa akin.

Kumurap-kurap ako ng hawakan niya ang isa kong kamay with her two hands. "Laro tayo, Light!"

"Huh? Laro? Anong laro?" tanong ko.

"Laro tayo ng habul-habulan na may kasamang basa-basaan at tulak-tulakan!" nagulat ako sa kasunod na ginawa niya. Bigla niya akong tinulak!

Natumba ako at napaupo sa basang kalsada. Nabitiwan ko rin ang payong kaya nabasa na rin ako ng ulan. Tiningnan ko siya with a big grin in my face. "Humanda ka!!!" sigaw ko sabay tayo.

Naghabulan kami sa ulan. Winona is screaming like there is a killer na humahabol sa kanya. Hindi ko namalayan na I was enjoying playing with her in the rain. I also laugh so loud kapag naaabutan ko siya and pushes her...

Then suddenly...i realized na this...itong ginagawa ko was not the usual me.

Dahan-dahan na bumagal ang pagtakbo ko. Hanggang sa ang takbo ay maging lakad. Hanggang sa tuluyan na akong tumigil.

Napansin yata ni Winona na hindi ko na siya hinahabol kaya tumigil din siya sa pagtakbo at nilingon niya ako. She waved. "Hoy, Light!!! Suko ka na ba? Habulan pa tayo hanggang hindi natigil ang ulan!"