Bölüm 63

524 40 22
                                    

Arkadaşlar yb baya gecikti bu yüzden özür dilerim. Yeni izlediğim iki animeyle ilgili birer kitap çıkaracağım ve yeni bir Naruto kitabı üzerinde çalışıyorum. Yakında onları yayınlayacağım. Umarım beğenirsiniz.

Yb ye gelirsek umarım saçmalamamışımdır. Iyi okumalar..

Gaara@
Çok yorulmuştum bugün. Bir an önce evime gidip uyumak istiyordum. Moralim de bayaģı bozulmuştu yani bozulma değilde endişelenmiştim diyelim. Kendim için deģil, Mei için endişeliydim ve bunun sebebi Usagi'nin söyledikleriydi.
'En fazla ne yapabilirdi ki?'bu soruyu kendime sorup duruyordum. Ninja bile değildi. Babası Kum köyünün en zengin adamıydı ve ticari yönden de bayağı yarar saģlıyordu. Usagi ise normal, gayet güzel bir kızdı ancak kalbi güzel değildi. Of!

Dûşüncelerimle boğraşarak eve kadar geldim. Zile birkaç kere basmama rağmen kimse kapıyı açmadı. Kankuro olmasa bile Mei'nin içeride olması gerekirdi. Yani buraya geldiğinden beri evde yemeģi yapar ve biz gelmeden evine gitmezdi Mei. 'En fazla ne yapabilir ki' az önce Usagi için söylediğim bu sözler geldi ve o anki korkuyla kumlarımla kapıyı kırıp duvara fırlattım. O kadar ses çıkmıştı ki etrafta ışıkları yanmayan evlerin bile ışıkları yanmıştı.

Kimseyi umursamadan ve kalkan toza aldırmadan evin içine daldım. Etrafa hızlıca bir göz gezdirdim. Tam endişeye kapılacakken ilerdeki toz bulutunun ardında kızıl gözler farkettim ve farketmemle üzerine atlamam bir olmuştu. Ne yani Usagi bu kadar mı delirmişti? Pis işlerini yapacak paralı bir ninja tutacak kadar...

Kişinin üzerine atlamamla birlikte onu kumumla yere sabitledim ve yumruģumu ona doğru sallayacakken son anda durdurdum.

"Gaara..."

Mei şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Hemen ona sarıldım.
"Sen iyi misin?" ne kadar gözlerimle fiziksel bir zarar göremesem de bu soruyu sormak istemiştim. Kumumu kullanmayı bıraktığım için çok kolay bir şekilde elini kaldırıp saçlarıma dalırdı ve hafifçe okşayarak "ben iyiyim ama..."dedi. O sırada hızla kafamı kaldırdım ve "ama ne ? Bir şey mi oldu?"dedim telaşla. Küçük bir kahkaha attı. Kafasını mı çarptı acaba?

"Bana öyle bakma Gaara. Akli dengem yerinde.-hahahhah- neden bu kadar endişelisin onu anlayamadım. Ben sadece; ben iyiyim ama yemeklerin işi bitti diyecektim."dedi. Cidden mi ? Nasıl bu kadar rahat olabiliyor?

"Bir sorun mu var Gaara? Neden bana sinirli sinirli bakıyorsun?"dedi. "Yok bir şey"dedim ve üzerinden kalkıp elimi uzattım. Elimden tutup yerden kalktığı sırada içeriye Kankuro ve çevrede oturan komşularım gelmişti. "Bir sorun mu Gaara-sama? O ses neydi ?" dediler aceleyle.

Ben birşey diyecekken arkadan Mei söze başladı ve "Önemli birşey değil. Gaara eve geldiģinde uyuduģum için kapının sesini duymadım galiba o da nedendir bilinmez kapıyı kırmış sadece."dedi. O an içerideki herkesin yüz ifadesi deģişti. Endişeli gözler yerini şaşkın gözlere bıraktı. "Önemli bir şey yok gidebilirsiniz."dedim. Kısa süre sonra Kankuro hariç herkes evi terk etti.

Ağabeyimle kanepede sessizce otururken Mei yanımıza geldi ve "hadi kalkın gidiyoruz."dedi. Ona 'nereye' der gibi baktık Kankuro ile. "Eh! Malum yaptığım yemek kumla doldu. Biz de akşam yemeğe gidiyoruz!!"dedi. Kankuro ile birbirimize baktık bu fikir çok güzeldi tabi yorgun olmasaydık. "Mei bunu başka bir gün yapalım, şuanlık sadece yemek söyleyelim olur mu?"dedi Kankuro. Lafı ağzımdan almıştı resmen. Mei elini çenesine katıp düşündü ve sanırım haklı olduğumuzu anlayıp ev telefonuna doģru ilerledi. Bir numaraya tuşlayıp siparişleri verdi ve telefonu kapattıktak sonra yanımıza gelip eşyalarını aldı.

"Ne oldu Mei?"dedim. Çünkü gidecek gibi bir hali vardı. "Iıı... şey..  yeni aklıma geldi de ben.. yani benim işlerim var."dedi bunları söylerken bir yandan da çıkışa doğru ilerliyordu. "Ne işiymiş bu? "dedim kumumla önünü keserek. "Sonra anlatırım söz"dedi ve kumumun etrafından dolaşıp bir şey yapmama ya da söylememe izin vermeden evden çıktı. Ne işiydi bu gece gece?

O gittikten sonra evde öyle oturup yarın ne anlatacaģını dinlemek için bekledim desem yalan söylerim. Onu gizlice takip etmeleri için peşine anbularımı yolladım. Bakalım bu işin altından ne çıkacak?

HYUCHI// GAARAWo Geschichten leben. Entdecke jetzt