Adopted By One Direction

E E N E N T W I N T I G

Ik word met pijn wakker. Ik open met pijn mijn ogen. Ik beweeg mijn kop met pijn opzij, en zie een bak water staan, net buiten mijn bereik. Ik leg mijn hoofd weer neer op de nog steeds ijskoude grond. Ik hoor de deur open gaan, maar ik doe de moeite niet meer om op te kijken...

P.O.V Niall

Het is een paar dagen later nadat we in het asiel zijn geweest. Ik loop naar de eetkamer, waar de anderen zitten en ga aan tafel zitten. "Guys, ik denk dat we weer naar dat asiel van laatst moeten," zeg ik zacht. "Waarom? Er waren geen honden waar we allemaal een klik mee hadden," zegt Harry. Ik kijk hem aan. "Er was een wolf, een witte," zeg ik en ik denk na over wat ik gezien had. "Ze leek precies op Page, e-en ze zag er zo slecht uit," zeg ik en barst bijna in huilen uit. Ik mis Page zo erg. "Niall, Page zwerft ergens rond in het bos," zegt Liam, terwijl hij een hand op mijn schouder legt. Ik voel woede opborrelen. "Ik moet die wolf gewoon nog een keer zien!" roep ik boos. De jongens schrikken van mijn uitbarsting en kijken elkaar aan. "Als je dat echt wilt, moet het maar," zegt Zayn. Ik knik.

Als we er aankomen geven we allemaal weer een hand aan die vieze Herman. Hij neemt ons mee naar de honden en meteen loop ik naar de witte wolf in het hok voor ons. De jongens komen naast me staan en kijken naar het dier. Ze ziet er niet uit. Er ligt bloed in het hok, veel bloed. Ik schrik als ik haar rechter voorpoot zie. De helft mist. Ik kijk de jongens geschrokken aan, die allemaal met bezorgde gezichten naar de wolf kijken. "Kunnen we naar binnen?" vraag ik vastberaden. "Op eigen risico," zegt Herman. Ik knik en hij opent het hok voor ons. Ik loop als eerste naar binnen, en langzaam gaan de ogen van het dier open. Het zijn doffe, blauwe ogen.

P.O.V Page

Ik hoor het hok open gaan en ik open mijn ogen langzaam. Ik zie een blonde jongen. Niall! Ik til met moeite mijn hoofd op en bekijk hem nog eens goed. De anderen komen ook binnen. Ik kan niet meer dan ze aankijken, terwijl ze dichterbij komen. Niall steekt zijn hand naar me uit en aait me voorzichtig over mijn hoofd. Het voelt fijn, vertrouwd. Ik probeer dichterbij te komen, maar er gaat meteen een pijnscheut door mijn hele lichaam. "Sshh, blijf maar liggen," zegt Niall zacht. De anderen beginnen me ook voorzichtig te aaien, en ik leg mijn hoofd op de grond van genot. "Nemen we haar?" hoor ik Liam vragen. "Echt wel," zegt Louis.