İMKANSIZ ÂŞK

karanlık..

Akşam oldu sevdiğim.. yine içime o hüzün çöktü.  Neden böyle oluyor her gece .. sessizlikten mi oluyor yoksa karanlık mı insanı hüzüne boğuyor..

İçimdeki o garip ses çıktı yine ortaya..
Kafami karıştırıyordu..
Susmak bilmiyor dinlemek istemiyorum onu..
Yine ağlatacak beni ..
Hayır hayır ben bu gün ağlamıycam diyordum..
Söz geciremedim o sese yine yenik düştüm..
Başladı konuşmaya..

- Bak bu gün de yok..? Yine aramadı sormadı. Cok mu düşüncesiz ney .. önemsemiyor mu seni.. hisstt beni dinle .. ben varım bak her zaman yanında.. beni dinle kalbinden geçeni bırak artık aklından geçeni yap .. mantıklı düşün bırak bu aptal aşık ayaklarını bence sevmiyor seni.. ilgisiz.. bir insan nasıl bu kadar vurdum duymaz olabilir bence yeni bir hayata başladı özleseydi arardı..

- sus artıkkk dedim susss kulak vermiyorum bu sefer sana ağlamıycam duymuycam.. kötü düşüncelere kapılmıycam..

İçim burkuldu resmen yüreğim ezik ezikdi.. telefonu mu aldım elime bir müzik açtım dinlemiycektim o sesi güya aklımı dagıtıcaktım.. kuşku düştü içime..

- acaba haklımı ??

Yok değil olmaz öyle şey sadece görüsemiyoruz biz o kadar .. eminim seviyor beni düşünüyor..

Kendimi mi kandırıyor dum acaba .. off be gün kararmasa keşke ben neden uyumuyorum dedim .. kafamı yastığa koydum sağa dön sola dön uyku tutmuyordu .. hava çok mu sıcak acaba ondan mı..

Ve yine o ses..

- hadi be ordan ne sıcağı ne uykusu dediklerim yine kafana takıldı hadi inkar etme .. uykun da yok bu kuşkuyla nasıl uyuycaksın ki sen ??

Haklıydı yine kafama takıldı.. bir insan nasıl bu kadar takıntılı olabilir biraz vurdum duymaz olamaz mı ..

Olamıyorum küçücük iğne deliğini kafama takıyorum.. küçük sorunlar dev kadar oluyor çok mu büyütüyorum içimde herşeyi.. ne yapsam artık bilmiyorum ufaktan ufaktan kafayı yemeye başlıyorum artık galiba.. zaten akıllı olduğum söylenemezdi .. belli ki hiç kalmayacak..

Tavana bakıyordum uzun uzun.. sanki yine beni izliyor hadi anlat içindekileri diyordu..

Cok konuştum boş odamda duvarlarla hergün bir kederi hüznümü göz yaşları mı sığdırdım içine gizledim.. senden daha iyi anlıyorlardı beni.. bosa demiyorum sana ..

Ah şu duvarların dili olsada konuşsa..

Cevap alamasamda sabaha kadar dinlerler hiç ses etmezler cevap vermezler ben anlatırım ve onlar dinler .. başka kime güvene bilirim ki.. anlata bilirim ki derdimi.. hiç yoktan arkamdan kuyumu kazıp sırtımdan vurmuyorlar dostlarım gibi..

İhtiyacım yok galiba kimseye ben bana yetiyorum.. ne dost ne arkadaş ne sırdaş.. yetiyor bana kalemim kağıdım ve defterim ..

Dünya dünya yalan dünya..
Beni derde salan dünya..
Çileleri başıma bela edip vuran dünya..
Dünya dedim yapma bana ..
Nedir çektiğim bunca dert ve cefa..
Görülmedi bu âlem de böyle hüzün böyle yara..
Dünya dedi boş hatıra ..
İçerinde dolu yara..
Kimse görmez mutluluk sefâ
Buda bir imtihan unutma..

"Kısa oldu biraz üzgünüm diğer bölümü daha uzun yazıcam umarım begenirsinizz :)