Amethyst: The Porphyra Princess

Chapter Eight

She doesn't know why they are here. Bumalik kasi sila ng eskwelahan at dumiretso sa hardin na kung saan may isang maliit na gazebo ang makikita.

The Gazebo looks so classy with its ancient sculptures and design. Nasa gitna ito ng mismong hardin ng eskwelahan at nakakapagtaka kung bakit patay ang mga bulaklak sa paligid nito.

Pinagmasdan niya ang ibang bulaklak na nakapaloob sa hardin. They're blooming and it was very magical to see.

"Tumayo ka roon." Utos sa kanya ni Zach-ker. Pwede bang paalalahanan niyo siyang mabatukan nga ito kahit isang beses lang.

"At ano'ng gagawin niyo sa akin? Gagawin niyong palaka? Gagawing pataba sa lupa? No! I value my life!" Sigaw niya sa binata.

Tila rinding rindi naman ito sa kanyang winika.

"Just stand up there and shut the hell up!"

Napapunta tuloy siya ng wala sa oras dahil sa pagtaas nito ng boses. Itong pakyu na ito, napakasungit. Akala mo gwapo.

Oo nga gwapo.

"Oh, heto na. What will happens next?"

"We're going to erase your memory of knowing that we have mystical powers." Lincoln said. "And Tellulah will be on our custody."

Nagulantang naman siya sa sinabi nito kidlat-boy. What? Makakalimutan niya si Tellulah? No!

"Shielventos."

Nauntog siya nang tinangka niyang lumabas ng maliit na Gazebo. Napalingon siya sa apat. They're all surrounding her with their right hand raised in the air.

"Aflentos gurdanial!"

And a light struck the Gazebo. Napapikit siya sa nalikhang liwanag. Pero wala sa ginagawa nilang orasyon ang isip niya. Na kay Tellulah.

"Tellulah, ave gandante!" Hindi niya inaasahang wika.

Hindi niya alam kung ano'ng lenggwahe ang kanyang nasambit ngunit matapos niyon ay muling nagbalik sa dating anyo si Tellulah.

Tellulah attacked the four men. Sapat na iyon para mawala ang pananggalang sa Gazebo.

Fuck. This is not the right time para pumalya. Makisama ka naman powers!

Lumabas siya upang makatakbo. Pero hindi pa man din siya nakakalayo nang biglang hindi siya makagalaw. Something's stopping her. Napabalik ang kanyang tingin sa Gazebo na iyon. And to her shock, ay ito ang humihila muli sa kanya.

"Damn it!" inis niyang angil. Even Tellulah helped her. Pero pinagtulungan lamang ito ng apat na lalaking iyon palayo sa kanya. Dahilan upang siya'y mapasigaw. "Tellulah!"

Nang muli siyang makapasok sa Gazebo ay siyang muling pagliwanag ng loob. But her rage didn't stop her from being scared from what will happen.

They want her to make her forget about all this? Fine. Try her.

"Memoria Andalios." Isang wika na naiutal niya habang seryosong nakatingin at naghihintay na matapos ang salamangkang nilagay ng apat na lalaking ito.

The light dim right after the magic. Kasalukuyan siya ngayong nakaluhod sa sahig ng Gazebo at mariing nakapikit.

When she thinks it's now okay, she opened her eyes while glaring.

The four men stumbled aback. She's not sure why pero tila nahintakutan itong makita siya.

"H-How did you d-do that?" Lincoln asked.

Marahan siyang tumayo at seryosong naglakad palabas ng Gazebo. Hindi niya pinansin ang tanong nito bagkus ay nilapitan niya si Tellulah na napapalibutan ng kadena.