Hallo, ik ben Charlie.
Ik val meteen met de deur in huis: ik woon alleen, in de Australische Outback, in de buurt van Alice Springs. Ik heb geen familie meer: mijn vader was wetenschapper en werd neergeschoten door jagers, die dachten dat hij een varken was (ik vraag me altijd af hoe je in godsnaam een man aan kan zien als een varken ). Mijn moeder stierf na mijn geboorte. Al mijn grootouders zijn gestorven door kanker en mijn ouders hadden geen broers of zussen. En ik ook niet.
Toen mijn moeder stierf, ging ik naar een weeshuis. Ik was er lang genoeg om te leren praten, lezen, tellen en schrijven. Toen ben ik ontsnapt.
Ik bouwde een klein hutje vlak bij een ravijn. Eens in de drie weken daal ik af naar beneden naar de kleine rivier die door het ravijn stroomt.
Ik zie nooit mensen. Soms wel een grote gier, die hoopt op wat restjes van mijn eten. Vaak moet ik hem teleurstellen, ik heb geen restjes.
Soms is er honger. Ik kan geen voedsel vinden en moet het doen met (als ik geluk heb) een aantal bessen.
Ik heb geen luxe. Maar ik heb ook niet nodig.
Het is goed zo.
