The popular song

Eerste filmdag

'Megan, mag ik binnen komen?'. Jamie klopt op mijn deur.

'Jamie ga weg, alsjeblieft!' roep ik terug. Ik heb nu echt geen zin in hem. Oke, wat hij heeft gedaan is geen wereldramp, maar toch...

'Megan, het spijt me echt! Het is gewoo-'. Jamie stopt midden in zijn zin, alsof hij de juiste woorden niet kan vinden. 'Weetje, het is een beetje moeilijk te zeggen als er een deur tussen ons in zit,' vervolgd hij.

'Ik kan je anders prima horen!' roep ik terug.

'Babe, open de deur! Ik wil dat je in mijn ogen kijkt, zodat je ziet dat ik meen wat ik ga zeggen!'. Ik zucht heel diep, maar sta uiteindelijk toch op om de deur open te doen. Langzaam draai ik aan het slot en doe ik de deur open.

'Wat?,' zeg ik kortaf, en ik sla mijn armen over elkaar.

'Mag ik binnen komen?' vraagt Jamie zuchtend. Ik rol kort met mijn ogen en stap uit de deuropening, zodat Jamie er langs kan. Samen nemen we plaats op mijn roze bankje.

'Luister Megan,' begint Jamie, 'Ik ben niet echt goed in het "uiten" van mijn gevoelens'. Hij haakt met zijn vingers bij het woord uiten, 'Maar het is gewoon, nou ja, je bent gewoon... Anders'.

'Wow, alles wat een meisje wil horen,' zeg ik sarcastisch. Jamie schud zijn hoofd.

'Nee, je vat het verkeerd op'. Jamie pakt mijn handen en knijpt er zachtjes in. Ik kijk er even naar, tot Jamie mijn kin omhoog tilt, zodat ik hem aan kijk.

'Bij alle meisjes die ik heb gedate, en dat waren er veel, voelde ik niet wat ik nu voel. Ik ken je nog niet heel lang, maar toch voelt het alsof ik je al jaren ken. Je bent zo speciaal voor mij, nu al, en ik wil je gewoon niet kwijt'. Sprakeloos kijk ik Jamie aan. Waren dat echt zijn woorden? Hij is gewoon te "badboy" om die woorden te kunnen verzinnen. Hij spijbelt, is brutaal tegen leraren, trekt zich niks van niemand aan, hij vecht, heeft tattoo's, hij kleineerd mensen en maakt ze bang...

'Is dit je "standaard" verhaal bij meisjes die boos op je zijn, huh? Hoe vaak heb je deze zinnen al gebruikt?'. Jamie kijkt naar beneden.

'Okee, best vaak, maar dit keer meen ik het!' roept Jamie.

'Tuurlijk, en hoe va-'.

'Kijk in mijn ogen en zeg dat ik lieg,' onderbreekt hij me. Ik kijk hem dan kwaad aan. Toch krijg ik al snel een raar gevoel. Een oprecht gevoel, alsof hij het echt meent. Voor een tijdje staar ik in zijn chocolade bruine ogen, die langzaam dichterbij komen. Al snel voel ik zijn zachte lippen op die van mij. Als ik even later terug trek sla ik mijn ogen neer en zucht diep.

'Het spijt me Jamie, dat ik zo raar en overdreven reageerde. Het is gewoon... Een jongen heeft nog nooit echt intersse in mij gehad en ik weet gewoon niet hoe ik moet reageren,' verzucht ik. Er verschijnt een grote glimlach op Jamie's gezcht.

'Rustig maar baby, het is goed,' fluistert hij, terwijl hij me stevig in zijn armen houdt.

--

Ik gaap nog eens voor ik de studio binnen loop. Al vrij snel komt Gerald op me af gelopen.

'We lopen achter op schema, dus vertel ik wat we gaan doe tijdens de vigagie en skippen we lunch, dat moet je tussendoor doen'.

'Gerald, ook leuk om jou te zien! Hoe het met me gaat? Goed hoor! Met jou?' roep ik, overenthausiast. Gerald rolt geïriteerd met zijn ogen.

'Vigagie, nu,' zegt hij kortaf.

'Uhm okee? Weetje ik had mijn eerste filmdag heel anders voorge-'. Voordat Gerald mij m'n zin af kan laten maken, trekt hij me mee.

'Eerst vigagie,' zegt hij, en hij lijd me naar een kamer. "Vigagie" staat op een bordje op de deur. Je kan wel zien dat alles haast heeft, want Gerald duwt me haast op de stoel.