drunk call - Harry Styles [✓]

Tweeëntwintig *

'Dit is mijn terrein, dus ga weg' sist Harry, hij slaat zijn armen boos over elkaar.

'Eerst ga ik je eens iets vertellen' zeg ik rustig, 'En ik zal niet luisteren' zegt Harry koppig hij zet een stap naar me toe.

Ik pak de kraag van zijn shirt en trek hem naar me toe, 'Nadat gebroken hart, na de haat die nu binnenstroomt heb ik er recht op dat je verdomme de tijd neemt om naar me te luisteren' sis ik in zijn gezicht.

Harry stapt naar achteren en ik laat hem los, met een boze blik kijk ik hem aan. Hij is langer, een stuk langer dan ik ben.

'De haat' zegt Harry zacht, ik lach hol, 'Ja de haat van je fans, ze vinden me van alles maar niks positiefs. Toen jij besloot in een wrak te veranderen en weg te rennen uit de chat laatst zijn ze me gaan haten' zeg ik luchtig. Helaas breekt mijn stem halverwege.

Harry zijn blik word onbeschrijfelijk, er staat een soort spijt in geschreven. Ik heb geen medelijden met hem, dat houd ik mezelf voor.

Ik sluit kort mijn ogen om mijn gevoelens de vrije loop te laten, wat ik nu ga doen heb ik nog nooit eerder gedaan. Gedachtes op nul en volledig uit mijn hart spreken.

'Ik ben hier om je één ding te zeggen Harry, luister alsjeblieft' smeek ik, Harry knikt en stapt opzij. 'Kom binnen' zegt hij zachtjes.

Ik loop achter Harry aan naar binnen, dit huis is zo mooi. Het is groot maar wel stijlvol en gezellig ingericht. Ik ga tegenover Harry op de bank zitten.

Harry haalt een hand door zijn sexy lange krullen 'Wil je wat drinken' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd 'Als ik nu een glas vast pak flikkert het uit mijn handen' zeg ik.

Ik kijk in het rond, er hangen foto's van Harry zijn familie aan de muur, het zijn mooie foto's. Harry loopt weg en komt terug met en beker water voor hem zelf.

Hij pakt een fles drank uit de kast en neemt er een slok van. Ik trek afkeurend mijn neus op maar zeg even niets. Een dronken Harry. Een dronken Harry op het begin en een dronken Harry op het eind. De ironie.

Harry ploft op een stoel tegenover me neer, 'Dus vertel' zegt hij hees. Hij klokt nog meer van de drank naar achteren.

Ik leg mijn linkerbeen over de rechter en kijk Harry in die prachtige groene ogen. Het is niet moeilijk om dit nu te gaan zeggen.

'Toen je mij voor het eerst belden voelden ik me al geweldig. Je was er voor me, we konden geweldig praten. En hoe langer we elkaar kenden hoe hechter onze band werd. Ik was helemaal hotel de botel van je. Toen gingen we skypen, je zag er nog beter uit dan op de foto's. Ik was er zeker van dat ik van je houd' ik zie Harry zijn mond openen. 'Houd, niet hield' zegt hij zacht. Ik knik 'Er komt meer' zeg ik.

'Hoe meer we praten hoe verliefder ik werd, het maakten me allemaal niet meer uit. En toen besloot je ons contact te breken, en daarmee liet je mijn fucking hart van de Mount Everest helemaal naar de fucking hel vallen' zeg ik schel.

Harry krijgt tranen in zijn ogen, ik kijk hem aan. De tranen lopen over mijn wangen en het kan me niet schelen dat Harry me ziet huilen.

'En ja toen was ik kapot, zelfs zo kapot dat James en ik weer beste vrienden werden. Hij was er wel toen ik hem nodig had' zeg ik. Dat doet Harry pijn.

'Waarom ben je hier, je verhaal verteld niks' zegt Harry, die jongen is flink aangeschoten. Ik lach en hier zit een klein beetje vreugde in.

'Omdat ik van jou Harry, ik houd verdomd veel van je babe. Je bent alles wat ik wil en al is dat weinig, je betekent veel, echt veel voor me' zeg ik hees. Ik haal twee handen door mijn haar.

Harry staat op en loopt naar me toe, hij gaat naast me zitten. Ik begin me ongemakkelijk te voelen. Harry zucht en legt zijn hoofd op mijn schouder. Hij ruikt verdomd lekker, net als zijn trui. Ik zucht en leg mijn hoofd weer op de zijne.

Na een paar minuten komt het in me op, hij heeft niet gezegd dat hij ook van mij houd. Hij heeft niks gezegd.

Ik sta op en kijk naar een verbaasde Harry, 'Ik logeer in het Olivia hotel, kamer 34. Ik ben er nog een week dan vlieg ik terug' zeg ik zacht.

Ik draai me om en loop weg, zonder zijn huis nog een blik waardig te keuren loop ik weg. Ik weet wel haast zeker dat het nu over is maar ik heb tenminste mijn gevoelens geuit.

Ik sluit mijn ogen, waarom is liefde zo moeilijk, waarom is het zo moeilijk om op Harry verliefd te zijn. En waarom is die jongen zo moeilijk, waarom ben ik zo moeilijk. Alles zou veel makkelijker zijn als hij gewoon zegt 'I love you to' maar zou het dan nog wel leuk zijn. Zou ik dan wel beseffen hoeveel Harry me waard is? Vragen waarop ik de antwoorden niet wil weten. Het enige dat ik nu weet is dat ik van Harry houd.

Met alles wat ik heb.

A/N :))
Spoiler: er is meer.

En nu alsjeblieft even een applaus voor de nieuwe cover gemaakt door m_ariekex *applaus*
Hij is geweldig 💋

En nou ga maar weer verder met je leven.