drunk call - Harry Styles [✓]

Negenentwintig *

Het enige wat ik zie is een zwarte kleur, wacht is zwart wel een kleur. Mijn tekendocent zei van niet maar wat is zwart dan, een dier. Nee ik vind het een kleur.

Maar ik dwaal af wat ik wou zeggen is dat ik in een auto zit en dat die auto ergens naar toe rijd. 'Waar gaan we heen' vraag ik ongeduldig.

Ik hoor Louis zuchten, hij moest met mij in de auto en ik heb die vraag nu al zo'n tig keer herhaald. 'Naar een plek waar jij en Harry heel veel fun gaan hebben' zegt Louis.

Ik zucht en leun tegen Harry aan 'Waar gaan we heen' fluister ik in zijn oor. 'Geen idee ik heb een blinddoek om weet je' zegt Harry terug.

Ik grom en ga met over elkaar geslagen armen recht op zitten, mijn gezicht op onweer. Ik vind het niet leuk, ik kan niet tegen dit soort dingen.

Louis laat de auto abrupt stoppen en ik knal tegen de stoel voor mij aan. 'Godverdomme' vloek ik in mezelf terwijl ik over mijn voorhoofd wrijf.

Ik hoor de deur naast me open gaan, 'Je mag er uit' zegt Louis. Ik pak zijn hand vast en hij helpt me uit de auto. Ik snuif de lucht op, bos, wat zijn ze van plan.

Harry legt een hand om mijn heup en we horen een deur dicht slaan. 'Wanneer mag die blinddoek af' zeg ik geïrriteerd.

'Als ik weg ben' gilt Louis, we horen de auto weg scheuren en ik haal mijn blinddoek weg. Ik zie de auto net verdwijnen.

Ik voel hoe de woede begint te koken, het zal me niks verbazen als het stoom nu uit mijn oren komt. Oh man als ik die gast ooit eens zie eet ik al zijn wortelen op.

'Jup en we zijn in de middel of nowhere' zucht Harry, ik draai me naar hem om. Zijn ogen staan een beetje uitzichtloos, daar moet ik iets aan doen.

Ik pak zijn heupen en trek de langere jongen tegen me aan. Ik leg mijn handen op zijn gezicht en trek het naar me toe. Zijn krullen vallen over mijn gezicht en zijn lippen zijn heel heel dichtbij.

'Maar we zijn samen' fluister ik, Harry glimlacht en ik druk mijn lippen tegen de zijne. Harry zijn handen glijden over mijn lichaam en ik knijp in zijn wangen.

'Misschien moeten we terug gaan lopen' mompelt Harry tegen mijn lippen aan. 'Jij zoent veelste lekker' mompel ik terug.

Harry trekt zich lachend terug, ik kijk hem beteuterd aan. 'Jij bent zo'n cutie you know' glimlacht Harry. Ik schud wild met mijn hoofd.

'Je bent een cutie' zegt Harry zacht, ik begin te glimlachen en sla mijn armen om zijn borst. Harry knuffelt me terug.

Even later staan we beide om ons heen te kijken. Mijn telefoon heeft geen bereik en die van Harry is nog thuis. Thuis we moeten echt terug weten te komen, Harry heeft fans.

Ik wijs naar de kant waar de auto vandaan is gekomen 'Laten we maar gewoon gaan lopen en we zien verder wel' zeg ik een beetje opgewekt.

Harry knikt en pakt mijn hand, we beginnen te lopen. Ik kijk steeds even naar Harry. Beide genieten we van de stilte, het is zo fijn dat ik iemand heb waar mee stilte fijn is.

Het licht om ons heen neemt af en we lopen een bocht om. Ik hap naar adem, het uitzicht is adem benemend, echt wow.

De ondergaande zon, het roze dat de hemel kleurt. Harry pakt me van achteren vast en we kijken hoe de zon naar de andere kant zakt. Ik gooi mijn handen naar achteren zodat ze in Harry's nek terecht komen.

'Ik zou hier met niemand anders willen zijn Melanie' fluistert Harry. 'Ik ook niet Harry, alleen, alleen met jou' fluister ik terug. Harry zijn handen aaien over mijn heupen en zijn lippen zitten tegen mijn nek aan.

'I love you'

A/N
Ik wil dit boek niet eindigen maar heb het einde al geschreven, ik wil al mijn geweldige lezers gewoon niet verliezen 😊