Stay With Me

0.1

Öncelikle 2016'dan sonra 2021'den herkese merhaba. Bu kitabımı hatırlayan var mıdır emin değilim ama yeniden DC'ye başladım ve bir hevesle kitabı tekrar yazmaya karar verdim. Bunu yazdığımda neredeyse çocuktum ve şu an çoğu bölümümü gülerek okudum. Ve şunu söylemek istiyorum ki okunmalar pek umurumda değil, yarım kalan bir şeyi düzeltmek için döndüm. Olay tamamen kendi kurgum ve bazı karakterleri de hikayenin şekillenmesi için değiştirdim veya yarattım. Bu yüzden hikayeme tamamen 'Hayran Kurgu' diyebiliriz. Batman veya Jokeri istediğiniz gibi hayal edebilirsiniz ama ben bu hikayemde güncel olan Joker ve Batman'i kullanacağım yani Ben Affleck ve Jared Leto olacak. Christian Bale'in Batman'ine de taptığım söylenebilir fakat bu hikayeye Ben Affleck'in Batman'ini daha fazla yakıştırıyorum. Neyse fazla uzattım..ha okuyanlara da keyifli okumalar dilerim, umarım beğenirsiniz. Lütfen yorum yapmaktan çekinmeyin..

Harleen Frances Quinzel

İşimin verdiği yorgunluk içinde, gözlüklerimi önlüğümün cebine koydum. Uzun, beyaz duvarların arasından yürümek bile içimi karartmaya yetiyordu. Modern ve klasik görünmesi için boyanmış paslı duvarlar bana yalnızca o duvarların içindeki korkuları, acıları ve travmaları hatırlatıyordu. Bazen de küçük bir çocuğun boyaması için boş bir sayfayı.. Bu ruh halime göre değişiyordu.

''Günaydın Bayan Harleen, bu gün çok güzel görünüyorsunuz.''

''Günaydın Edd, sen de oldukça karizmatik görünüyorsun.''

Edd, hastalarımdan biri ve dosyasının oldukça kabarık olduğunu söyleyebilirim. 51 yaşındaydı ve siyah uzun sayılabilecek saçlara sahipti. Küçüklüğünden beri annesinin ve üvey babasının istismarına uğramıştı. Lise yıllarında şizofreni ve travma sonrası stres bozuklukları kendini göstermeye başlamıştı. Bunların üstüne, kız arkadaşının, üvey babası tarafından tecavüze uğradığını öğrenince hepsini öldürmüştü. Şaşırtıcı tarafı ise tüm bunlardan sıyrılmıştı fakat kana doymamıştı. Travma dolu geçmişi onu bir seri katile döndürmüştü.

''Görüşürüz Edd, haplarını almayı unutma.''

''Elbette Bayan Harleen.''

İlerlemeye devam ederken merdivenin kenarındaki Lizzie'yi görmüştüm.

''Günaydın Lizzie.''

''Günaydın Doktor, ne kibar herif ama ha?'' dedi ve güldü.

Bakışlarımı başka bir tarafa çevirdim.

''Hastalarım hakkında konuşmayı sevmediğimi biliyorsun.''

Lizzie başıyla onayladı ve merdiveni silmeye devam etti. Hızla merdivenlerden çıkmaya başladım. Topuklularımın çıkardığı tıkırtılar bana güçlü hissettiriyordu. Hayallerimdeki mesleği yapıyordum. Küçüklüğümden beri zihin rahatsızlıklarına takıntılıydım. Ve bu gün yeni bir hasta gelecekti adını dahi bilmiyordum ama bütün Akham'ı telaşlandırıyorsa bir dosyasına bakmam gerekiyordu. Umarım onu incelememe izin verirlerdi çünkü böyle bir hasta kırk yılda bir gelirdi.

Odama girdikten sonra kapıyı arkadan kapattım ve çantamı masamın üzerine koydum. Koridorlarla aynı sinir bozuculukta olan duvarlarım panolarım ve başarı belgelerimle doluydu. Kendime bir kahve hazırladıktan sonra bu gün ki programıma baktım. İlk seansım yarım saat sonraydı ve bir kaç stajyere ders vermem gerekiyordu. Sonrasında ise diğer iki seansım vardı.

Bu gün stajyerlere benim yerime asistanım Mirenda eşlik ederse belki de yeni hastayı kapma şansım olurdu. Ankesörlü telefona uzandım ve asistanımın numarasını çevirdim. Uzun bir çalmadan sonra soluk soluğa telefona cevap verdi.

''Mirenda?''

''Bayan Quinzel?''

Ekledi.

''Bu günün izin günüm olduğunu sanıyordum.''