1.BOLUM

231 67 33
                                    

Güçsüz adımlarını boş sokakta ayağını yere sürterek atmaya çalışıyordu. Karanlık sokakta sokak lambası, birkaç tane düzensiz şekilde park edilen arabalar ve kış ayından dolayı yapraklarını dökmüş çıplak ağaç dalları apartmanların camlarına kadar ulaşıyordu.

Gökyüzünde tek bir tane sönmüş yıldızdan başka yıldız yoktu. Sanırım ay 'da geceye küsmüştü, ortalıklarda görünmüyordu.

Evet berbat gecelerden biriydi onun için. Yalpalanarak ilerleyişi birden tökezlemeye döndü yerde artık düzgün dizilmiş parkeler değil taşlar ve kumlar vardı

Ayakkabıları elinde olduğu için ayağında oluşan sızıyı hissetmiyordu. Ayakalarına batan ve aynı zamanda kesen cam parçaları bile onun canını yakamazdı. Kolundaki acıyı hissettiğinde artık yürümeyi kestiğini ve öylece dikildiğini yeni anlamıştı gerçekten hissizleşmişti.

- Aslı beni duyuyor musun yalvarırım cevap ver

Kolunu sertçe çekti ve arkasına döndü bir çift yeşil gözle karşılaşacağını beklemiyordu. Kızarık ve ağlamaktan şişmiş gözlerle ona baktı uzun süre baktıktan sonra arkasına döndü ve ilerlemeye başladı.

Nerede olduğunu bilmeksizin boş sokakta ilerleyişi hızlandı arkasında bıraktığı gölgesi bile onu ürkütüyordu. Elinde güçlükle taşıdığı ayakkabılarını daha fazla taşıyamayacağını anladığında elini serbest bıraktı ve ayakkabılarının yere düşerken çıkardığı tok ses ağzından hıçkırık kaçmasına sebep oldu yine mi ağlamaya başlamıştı.

Arkadan gelen adım sesleri bir çift yeşil gözlünün geldiğini kanaat getiriyordu. Tekrar haraketlendi açık olan saçları rüzgar sayesinde geriye doğru giderken soğuk hava tenine temas etti. Kış ayında hiç yağmur yağmasada şuan kar yağıyordu.


Gökyüzünden düşen kar taneleri, ahenkle dans ederken, yüzünü gökyüzüne çevirdi. Kar tanelerini yüzüne Çarpışı ona atılan tokatı hatırlatıyordu.

Yıllardır sevdiği adam ilk yalnış anlaşılmada onu hırpalamış ve tokat atmıştı hem de bir kez bile dinlemeden asıl sevgi bu muydu gerçekten? Her ne eolursa olsun  sevdiğini söylediği kadının ağzından çıkan sözlere değil gördükleri miydi?


Bir çift yeşil göz artık dibindeydi tam da önünde durmuş onu baştan aşağı süzerken bakışlarını gökyüzünden alıp yeşil gözlere çevirdi.



-Aslı bir kere dinle vallaha bak burağın yaptığını haklı bulmuyorum doğru ama bende olsam öyle bir tepki verirdim herhalde. Hadi daha fazla kaçmada seni evine götüreyim biraz dinlen  sonra ben yanına gelirim uzun uzun konuşuruz.

Bıkkınlıkla gözlerini yeşil gözlerden alıp yola dikti. Yolun sonu karanlıktı hiçbirşey göremediği yola ilerlemek istiyordu kaybolmak istiyordu ama tükenmişti. Daha bir adım atacak hali bulamıyordu kendinde, güç aradı gözlerini yeşil gözlere dikerek gözlerini kapattı  ve açtı yeşil gözler ona tebessüm ederek kucağına aldı. Geldiği yoldan ilerliyordu başını göğsüne gömerek ağlamaya başladı. Yeşil gözlerin kucağında her ne kadar kendini burakta olduğu gibi güvende hissetmesede şuan tek güvenebileceği bir çift yeşil gozlerdi.

Tükeniyordu her hareketinde her nefes alışında onsuzluğa alışacaktı ama unutamıyacaktı bir defterin son sayfaları Tükeniyordu

Kar Tanesi#Wattys2017(DÜZENLENECEK) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin