Merhaba, üniversiteye ikinci kez hazırlanıyorum. Ve bu berbat bir süreç, şöyle ki İstanbul Üniversitesinde hatrı sayılır birkaç bölüme girebiliyor olmama rağmen bu sene yaşadığım bazı zorluklar yüzünden daha iyisini yapabileceğimi düşündüm ve bir şekilde tekrar hazırlanmaya karar verdim. Ve bu gerçekten zorlu bir süreçti, karmaşa. Ne yapacağını bilememe. Yine de ara sıra dönüyorum, ve sizi hala aynı seviyorum. Umarım anlayaşınızı esirgemezsiniz. İlk senenizde hayallerinizin üniversitesine girmeniz dileğiyle...
"Sky, bir saniyeliğine sakinleşebilir misin?" Siyah halımın üzerinde sekerek ayakkabımı sağ ayağıma geçirmeye çalışıyordum.
Beynimde bir damar kopmuş gibiydi ve telaş hareket hızımı o kadar fazla etkiliyordu ki dışarıdan ileri sarılan videolar gibi göründüğüme emindim.
"Babam Dylan'ı evden kovarsa büyük ihtimalle benim yanıma taşınır." Ses tonum ağlamaklıydı, her yerimden çaresizlik fışkırıyordu.
"Arabası babamın üçüncü çocuğu gibi."
"Ah, yine de bu konuda birinciliği elinde tutuyorsun."
Dengemi sağlayıp derin bir nefes alırken Harry'e döndüm.
"Styles, anlamıyorsun. Eğer düzen delisi ayrıca Niki Lauda hayranı bir avukatsan, neredeyse her boş vaktini modifiye ederek geçirdiğin tek spor araban gereğinden fazla önem taşıyabilir!"
Harry söylediğimi düşündü, bana onay verir gibi başını salladı.
"Sanırım düşündüğümden daha ciddi." Diye hak verdi bana.
Yine de üzerimdeki bu kova dolusu paniğin en önemli sebeplerinden biri ne yazık ki eski erkek arkadaşımdı ve bunu yeni erkek arkadaşıma söylemediğim her saniye içimde panik dolu bir balon daha şişiyordu.
Sıcak hava balonu!
Harry kapıya yönelirken kafamda parçalanan hayali sarı ampulle koluna yapıştım.
"Bekle, bekle. Beni karakola götürmeyi planlamıyorsun değil mi?"
Bana o klasik anlaşılmadığım ifadesini attı.
"Tam olarak onu planlıyorum." dedi soru sorar ve tepkimi ölçer gibi.
"Hayır Harry, sen bir ünlüsün. Üstelik baya ünlü. Ve bu epey korkunç bir şey olduğundan yarın bütün gazete sayfalarında illegal bir araba yarışı gecesi polis merkezinden çıkarkenki fotoğraflarının skandal haline gelmesi söz konusu." Nefes almadan kurduğum cümle üzerine soluklandım.
"Seni gecenin ikisinde yalnız başına karakola falan göndermiyorum."
Yanaklarımı hava ile doldurup çözüm aradığım sırada gözlerim odama kaydı.
-
"İlk randevuda yaşadıklarımız gerçekten ilham verici(!)." Arabanın ön koltuğunda oturmuş suratımı ciddi bir şekilde tutmaya çalışırken camdan bakmaya devam ettim.
Harry'e baktığım her saniye patlama ihtimalim artıyordu.
Yanaklarım onları bu kadar kastığım için ağrıyorlardı, Andy'nin korkunç saç kesimimden sonra gülmemek için buruşturduğu suratı gibi görünüyordum.
"Kırmızı fular fazla olmadı mı?"
Ve patladım.
Bu güne kadar attığım en şiddetli kahkahalardan birini atarken, o gözünü boş yoldan çekmiş bana bakıyordu.
ESTÁS LEYENDO
Rock Styles
Fanfictionİki aptalın trajikomik hikayesi. "Öyleyse burada ne yapıyorsun, hayran falan mısın?" "Hayran gibi bir tipim mi var?" "Aslında yankesici gibi bir tipin var." "Kesinlikle hayrana göre daha iç açıcı bir tabir." Klasik kavramıyla tam olarak tezat oluştu...
