59.Bölüm

8 1 0
                                    


Slm arkadaşlar bir yeni bölüm daha : )

Neyse buyrun bölüme geçelim

Keyifli Okumalar🌹

*!*!*!*!Derin Kaya*!*!*!*

Gözlerimi açıp yeni doğan güneşe baktım ve yatağımdan kalkıp üzerimdeki kıyafetlerimi çıkarıp bir boğazlı badiyle altıma siyah taytı giyip odamdan çıktım sonra da evden.
Dışarı çıkıp o aşinası olduğum aşık olduğum adam gibi kokan yağmurdan sonraki toprak kokusunu içime çektim işte bu yüzden oğlumun adı topraktı.
Ne zaman kapattığımı bilmediğim gözlerimi açıp baktım valla ayağıma bir şey giymemiştim ve yine çamur olmuştu.
Doğum yaptığım gün aklıma geldi o günde yağmur yağmış sonrasında toprak kokusunu içime çekmiştim ve mehmet gelip ayağımı yıkamıştı.
Şu son üç yılım hep kardeşimle paylaştığımı acı ve mutluluk vardı.
Demiri unuttum oda doktor kızla sevgiliymiş daha önce ya onunla evlenmişti ve bir buçuk yaşında oğlu vardı ismi onur du. Elifle emiri atlamayalım onlrada evlendiğinde elif 18 yaşındaydı. Şimdi ise 20 yaşında genç bir kız olsada onunda çocuğu olmuştu ismi Aygül dü hatta şuan 5 aylık bir bebekti.
Herkez çocuk yapmış ve evlenmişti hatta çağlar bile oda evlendi ama daha çocuğu yok yani o beni anneme götüren kara kızla evlenmişti ve şuan o kızdan iki buçuk yaşında oğulları olmuştu.
Size kısaca şöyle söyliyim.

Emir -Elif=Aygül Beş aylık bir bebek

Demir -Ece =Onur bir buçuk yaşında

Çağlar-Aslı= Uras iki buçuk yaşında

Mehmet-Burcu=Altı aylık hamile bebek bekliyorlar

Enis-Neşe=Bir yaşında Aycan isimli bir bebekleri var. Ve ayrıca bir buçuk yıllık evliler.

Herkez kendi hayatlarını kurmuştu ve bende sadece çocuklarımla bir aile olmuştum.
Elif,Neşe,Çağlar,Demir,Mehmet bunlarında nikah şahidi olmuştum. O abi hariç herkez ikiz çocuğum olduğunu biliyordu. Bir zamanlar öğrenmek istediğim şeyi abim söylememiş ve bana umursama senin hayatınıda kurtarıcam demişti bende ona uyup bu oyun neyse uğraşmayıp hatta umursamamıştım. "Üşüyeceksin" diye ses duyduğumda ise
"Sen yokken üşüdüm ben
bu hiç bir şey Yağız
Şu esen rüzgardan da çok üşüdüm
Yokluğunda var olduğun an bile olsa üşüyorum" diyince "Şair olmuşsun" dedi.
Bakmadan cevap verdim
"Yokluğun herşeyi yaptırdı
Mesala Özlem ve Acı
Ben sen gittiğinden bu yana
Hem özleyip hem acı çektim"

Dediğimde ona döndüm ve baktım oda benim yeşil gözlerime bakıp "Neden gittiğimi biliyorsun derin" diyip bana yaklaşırken elimi kaldırıp onu durdurdum "Boktan bir sebepten gitmişsin hiç sormadan hemde bana gelmiş marifetmiş gibi neden gittiğimi biliyorsun deme" dedim.
Arkamı ona dönüp kenardaki çiçeklerin yanına gidip eğilip kokladım bu çiçekleri çocuklarıma hamileyken dikmiştik kardeşimle. Eğildiğim çiçeği kokladım en güzel kokuydu bu hatta emirinde elife dediği gibi gül kokulum.
Güzel kokan bir çiçek.
Saçlarımdaki elle durakladım bakmasamda şuan yağızın saçlarımı okşadığını biliyor ve hissediyordum. Gözlerimi kapattım bu güne kadar sadece çocuklarım ve kardeşim okşamıştı saçlarımı.
Sonra başımda bir öpücük "Sana söz herşey bitip biz yine tam anlamıyla biz olucaz sevgilim" diyip kokumu içine çekti şuan ki yaptığı yanlıştı hemde onun nişanlısı hamileyken hızla ayağa kalktığımda burnunu tutup "Ahh" dedi. Ona dönüp "Sen bizi yok ettin yağız karaanlı eğer bizi var etmeyi istiyorsan önce nişanlına bizden bahset sonra bizi tekrar var et" diyip elimdeki toprağa bakarak yürümeye başladım. Arkamdan "Söz veriyorum sevgilim herşwy düzene girecek" lafını duysamda umursamadım.
Kalbim onun yanına hızlı atarken bile aynı anda acıyordu. Döndü ama acısıyla geldi ve bizi var etmek istiyorsa acılarımızı dindirecek şeyler yapmalıydı. Göz yaşlarım hızlı hızlı akarken içeri odama girdim.
Herkez mutlu olmayı başarmıştı ama ben yapamamıştım sadece ikizlerimle mutluluğu yakalamıştım.
Ayağımdaki çamuru umursamadan yatağıma oturup ağladım ben tam anlamıyla değişmiştim önceki kalpsiz ben olsa şimdi ağlamak yerine yağıza yumruk atardı ama ben dün mehmetin attığı yumrukları görmemek için arkamı dönüp eve girmiştim ağlayarak.
Ondan sonra herşey ciddi anlamda değişmişti ben hamileyken anne olunca sonra ve sonra işte herşey şu üç yılda değişmişti yaşım bile değişmişti.
21 yaşında ikiz çocuk annesiydim ve sevdiğim adam yüzünden acı çeken bir kadındım. Artık çocuk değildim yada o 18 yaşındaki kız yoktu artık eski derin kaya gitmiş yerine çocukları için herşeyi yapan biri gelmişti.
Abi ile işimiz aynen devam ettiği gibi şirkettede çalışıp paramı kazanıyordum. Katil olmayla para kazanmıyordum sadece avukat olduğumdan dolayı kazanıyordum.

*

Bir hafta değil yağızın dönüşünün ardından Bir ay geçmişti. Hatta çocuklarımı istanbula getirip yağızın yanına bırakmıştım mecburdum eğer herkezin çocuklarımdan haberi olursa o K denen adammı kadınmı bilmem artık elimden almasından korkuyordum. Abi ile hep birlikte bu akşam emirgille olan dostluğumuzu kutlayacaktık.
Emirin çocuğu olduğunu herkez biliyordu ve onlara çalıştığından bir şey denmiyordu.
Yemek için hazırlanıyordum üzerime uzun kollu badi ve altımada siyah pantalonumu giymiş saçımıda açık bırakmıştım ve kafamada bere takmıştım. İstanbulda şuan hava çok soğuk olduğundan elimede eldivenleri giydim.
Yağız ev satın almış ve nişanlısınıda durumu anlatmıştı oda evlenmekten vaz geçtiğini ama çocuğuna soy adını vermesini istediğini söylemişti.
Buse de iyi bir kızdı aslında ama o doğmuş hatta büyümüş çocuğu gördü yani istanbula gelip çocuklarımızı görüp gitmişti. Ben buseyi görmesemde çocuklarımada sizin kardeşiniz olucak diyip ikizleri sevindirmişti. Yağıza "Ben seninle evlenmek istemiyorum yağız benimki hayal kalıcak ama çocuğumuza soy adını ver ve ilgilen yeter başka bir şey istemem" diyip istanbuldan gitmişti. Yağız bana bunları söyleyip sorunun çözüldüğünü söylemişti aslında o kıza yazık olmuştu çünki hamileyken stres hiç iyi değildi ve o yağıza aşık bir kızdı acı çekicekti ve yazık olmasını istemiyordum. Bu akşamki yemeğe yağızda katılmak istemişti ve gelecektide.

Restorana gelince arabadan inip arabayı görevliye bırakıp restorana ilerledim ve girdim.
İçeride herkezin oturduğunu görünce ortadaki masaya ilerkeyip "Slm millet" diyip oturdum sandalyeye.
"Slm" dedi hepsi tek tek sonrada sadece abi ile yağızı beklemwye başladık.
Yağızda gelince inadına yanıma oturmuştu işte yine dibimde bitmişti sevdiğim adam.
Buseden ayrılmış olsada onu süründürecektim bana yaşattığı acıdan dolayı. Yemwktekiler belliydi:

Mehmet-Burcu

Emir-Elif

Çağlar-Aslı

Yağız-Ben

Enis-Neşe

Ve son olarakta abi olucaktı.

Abide geldiğinde yağız önce arkasına bakıp önüne dönmüştü fakat bir kez daha bakıp gözlerini yumup açmıştı ve aysını defalarca tekrarlamıştı.
Ne olduğu hakkında bir fikrim yokken "Ben lavaboya gidiyorum" diyip abiye görünmeden kalkmıştı. Merak etsemde susmuş abiye slm verip yemeği sipariş vermiştik.
Yarım saat nerdeyse geçicekti ama yağız dönmediği için hepimiz yemeğe başlamıştık.
Derken tlfona msj geldi ama bakamazdım şuan benim avukatlık işim hakkında konuşuyorduk. Emir doktor olmuştu ,mehmet köyde market açıp çalışıyordu, Çağlar da aynı işte yani babasının şirketinde çalışıyordu.
Herkezin işi vardı çok şükür.
Neyse fırsat bulup arka cebimden tlfonu çıkarıp şifreyi girip msj'a baktım ve şok oldum şöyle yazıyordu:

"O abi diyip sofrasına oturduğun adam kaçırmıştı beni sevgilim ve öldüresiye dövüp senin bebeklik battaniyeni sormuştu" yazıyordu.

Bölüm bitti ; *")

Siz ne diyorsunuz bakalım olaylara ?

yorum lütfennnn : ')

KARANLIK YOL- OYUN Where stories live. Discover now