BELLE
"Brayden buntis ako." Napatingin siya sa akin. "Si Harry ang ama." I heard him cussed.
"Anong desisyon mo?"
"Hindi ko alam."
"Belle." Napatingin ako sakanya. "Marry me." Seryoso niyang sabi habang pinapakita sakin ang singsing.
"I can't I'm married."
"That's another thing you need to know, hindi registered ang kasal niyo." Napatingin ako sakanya at patang may dumagan sa damdamin ko. "There was a marriage, you both signed the contract, but it wasn't registered. Have you seen your passport?" Umiling ako. "Hindi ka pa Mrs. Hughes Belle. You're still single. Unless ayusin niya 'yon pag-uwi niya sa London at iparegister." Ang sakit. Sobrang sakit Harry, sobrang sakut ng mga ginawa mo.
"I'll marry you." Sagot ko habang nagpupunas ang luha. "Paano 'tong dinadala kong anak-"
"Anak natin." Pinutol niya ang sinabi ko. He hugged me.
Sasaktan kita Harry. Sasaktan kita kagaya ng pananakit mo sakin at sa kung sino mang ginago mo.
Nagising ako ng marinig ang pag-riring nag phone ko. Alas kwatro palang ng umaga. Napaka daming missed calls at text messages.
Raeyna mahal na mahal kita tatandaan mo yan, paalam. -Harry
Belle nagwawala si Harry ayaw tilumigil, titigil lang daw siya pag nakipag-ayos ka. -Felix
Magpapakamatay na daw siya Belle.-Kyler
Hindi na namin napigilan si Harry, umuwi siya ng lasing na lasing. Sinapak pa niya si Kyler dahil pinipigilan na niyang uminom.-Tristan
Belle utang na loob hija, kanina pa nagwawala si Harry sa loob ng kwarto niya. Wala kaming susi.-Tita Claire
Tumayo ako at nagbihis. Nagmaneho ako papunta sa bahay nila. Nadatnan kong sira ang gate nila na para bang binangga ng sasakyan. Bumisina ako at agad nila akong pinagbuksan. Pagpasok ko ay nakita ang kotse ni Harry na wasak ang harapan. Napa iling ako.
Bumaba ako at agad sinalubong ni Tita Claire.
"Asan po siya?" Itinuro naman niya kung saan ang kwarto niya. Ng makarating kami sa tapat ng kwarto niya ay nakarinig kami ng putok ng baril.
"Anak!" Sigaw ni Tita Claire habamg umiiyak at kinakalabog ang pinto.
"Mahal!" Sigaw ko rin habang kinakalampag ang pintuan niya. "Mahal, si Raeyna 'to." Sabi ko at nag-uunahang tumulo ang luha.
Binuksan nito ang pintuan. Nakangiti ito sa akin. Magang-maga ang mata niya na halatang nanggaling sa pag-iyak at sugat-sugat ang mga daliri niya namarahil ay pinagsusuntok niya ang pader. Namamaga padin ang muka niya at hindi parin naghihilom ang basag niyang pisngi. Nangayayat na ito at sobrang dugyot.
"Mahal." Tawag niya sakin. Niyakap niya ako. Mahal na mahal kita Harry.
"Iwanan ko muna kayo jan." Sabi ni Tita Claire. "Mabuti ok ka anak, mahal na mahal ka namin 'wag mo ng uulitan 'yan." Sabi niya kay Harry bagi tuluyang umalis.
"Ano bang nangyayari sayo?" Sabi ko habang pinupunsan ang aking luha.
"I'm dying." Seryso niyang sabi habang nakaupo at nakasandal sa pintuan. "I'm dying a hundred times every second of the day since our daughter have died and since yoy started to hate me." Bumuhos ang luha ko habang tinittigan siyang nakatitig sa malayo at tumutlo ang luha. "I"m dying to the fact that you will never be mine becuase you don notlove me anymore." Umupo ako at niyakap siya. "Mahal, just kill me please. Mas magiging masaya pa ako." Lalo kong hinigpitan ang yakap.
"Hindi ko kaya." Inabot niya ang baril sakin pinahawak at itinutok sa ulo niya habang nakatingin sakin.
"Iputok mo mahal kung hindi mo na ako mahal." Umiling-iling ako at binitawan ang balik. "Parang awa mo na, 'wag mo akong pahirapan." Kinuha ko sakanya ang baril at nilayo.
"Mahal kita."
"Then come back to me." Umiiyak nitong sabi.
"But kailangan muna nating hanapin ang sarili natin para makalimot." Umiling-iling ito.
"You are my home, sayo ko nahanap ang sarili ko." Umiling-iling ako. "You're my everytging mahal."
"Alam ko. Alam kong sobra mo akong mahal. At ganun din ako, sobra kitang mahal. Pero dapat muna nating matutunang mahilin ang sarili natin ng mas higit sa pagmamahal natin sa isa't-isa." Umiling-iling ito habang umiiyak. "Let me go Harry, please." Sabi ko ng nakangiti at tumutulo ang luha. "I wanna see you rise again without me. Let me go, kung tayo, tayo talaga." Yumuko ito at niyakap ako.
"I love you." Hinigpitan niya ang yakap niya sakin at ganon din ako sakanya.
Tahimik lang ang silid. Sumilay na ang araw at pumapasok na ang sinag galing sa bintana. Ang tagal na naking magkayakap.
"I love you mahal." Sabi ulit nito sakin. "I'm letting you go." Nabarag ang puso ko sa sinabi niya. Pinigilan kong umiyak. Tumayo ako at tinitigan siya sa mga mata.
"I want you to be happy." Nakangiti kong sabi sa muka niya.
"I will try." Sabi niya at tumayo at naglakad palayo sa akin. "You may leave." Parang may kumurot sa puso ko. Nilapitan ko siya at niyakap galing sa likuran.
"You're my first love." Humarap siya sakin at hinalikan ako.
"You're my first and last mahal." He bitterly smiled.
