Girlfriend Ako Ng Boss Ko?? (Under Editing)

CHAPTER 53-OFFICIALLY YOURS

“dad?” tawag ko sa kanya. Andito pa rin kami sa tabing dagat habang pinapanuod pa rin ang kalmadong dagat.



“hmmm?” Nagaalangan pa ako kung itatanong ko ba yung gusto kong malaman dahil parang di ako alam kung paano ko sa kanya itatanong lalo na alam kong they are not in good terms. “tell me, what is it?” tanong niya ng mapansin na nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba o hindi.



“si luke?” I’m not good in starting a conversation but I want to take this chance para mabuo na ng tuluyan ang pamilya ko and luke is part of that family. “how was he?”



Bahagya naman tumahimik si daddy. “he’s still in jail.” Maikli lang yung sagot niya pero ramdam ko na nagaalala rin siya para kay luke pero ayaw lang niya ipahalata.



“alam ko na hindi siya masama nadala lang siya ng matinding galit at pangungulila. I think na brain wash lang din siya kaya niya nagawa yun.why don’t you give him a chance?why don’t we give ourselves a chance?” this time tumingin na ako sa kanya samantalang siya ay nakatingin lang sa dagat. “we can be happier if we let ourselves forgive.”



“gustuhin ko man na palayin na ang kapatid mo but I can’t risk your life. …….. I almost lost you because of what he did, okay lang sana kung ako lang pero dinamay kana niya anak.” I can sense the concern in his tone.


“dad, kung iniisip mo yung pagpapakidnap niya sakin, kalimutan na natin yun. hindi naman niya ako sinaktan noon eh.” tumingin siya sakin na parang nagtataka.



“hindi ka niya sinaktan?” sarcasm is all over his voice. “muntik ka ng mamatay anak…tapos hindi ka niya sinaktan….bugbug sarado ka, and he shoot you by gun. Now tell me, alin sa part nay un ang hindi ka niya sinaktan?” napayuko ako sa tono ng boses niya. Galit siya. Galit na galit. But what did he say?ako?binaril ni luke? That was impossible.



Napaangat ako ng ulo ng mag sink in sa utak ko yung sinabi niya. They thought it was luke who shoot his gun. “he didn’t shoot me, and he never lay his finger on me.”mahinahon kong saad.



“kung hindi siya ang bumaril sayo, sino?” tanong niya na ngayon naman ay nagbago na ang reaksyon. Curiousity is all over his face. Dahil sa liwanag ng buwan kitang kita ko sa mga mata niya kung gaano niya kagustong magkaroon ng linaw ang lahat.



Huminga ako ng malalim. “it’s not him.”paninigurado ko sa kanya. “hindi ko namukhaan yung taong may gawa nun pero sigurado akong lalaki yun. he’s about to shoot luke pero ayoko ko siyang makitang mamatay, ayoko siyang makitang nahihirapan. Maybe because I already accept him as a brother and siguro dahil alam kong hindi siya masama.” Tumingin ako sa mga mata niya ng sinabi ko yung ‘hindi siya masama’.




“I’m sorry, hindi ko alam. I accuse your brother just base on what I saw. I didn’t try to find a reliable truth. We will fix this.” Napangiti ako sa sinabi niya. “aayusin ko ang relasyon namin ng kuya mo, and I’ll make sure na babawi ako sa inyong dalawa..i love you honey.” At hinalikan niya ako sa noo. Soon magiging okay din ang lahat.




Three days and two nights kaming nag stay sa resort. Pagkauwing pagkauwi namin sa bahay agad kong kinulit si daddy na puntahan si luke, hindi ko ramdan ang pagod sa magtanghaling biyahe all I want to do now is to start fixing my family.



Pumunta kami sa presinto kung saan nakakulong si luke or should I call him kuya luke, errr di ako sanay. Hinintay na namin siya sa may visitation’s area. Yung kung saan dinadala ng mga pulis yung mga bilanggo para makita nila yung bumubisita sa kanila. Basta yun na yun.



Agad naman namin siyang natanaw na kasama ng pulis kaya tumayo na kami. Naunang tumayo si daddy kaya napunta ako sa likuran niya.




“anong ginagawa mo di---“ di niya natuloy ang dapat sasabihin niya kay daddy ng makita niya ako sa likod ni daddy, ngumiti ako sa kanya at pumagita sa kanila ni daddy. Agad naman niya akong niyakap, napangiwi ako ng maramdaman ko ang kamay niya banda sa may sugat sa likod ko. Sugat ng tama ng bala. “s-sorry.” At agad niya akong binitawan. Naupo na kami sa inupuan namin kanina ni daddy. Magkaharap na kami ngayon.





“kumusta ka na?” err stupid question Reaycie. Alam mo ng nasa kulungan magtatanong ka pa kung kumusta siya. Napansin ko naman si daddy na di mapakali. Oo nga pala aayusin na namin ang kaso ni luke para makalaya na siya, pero dahil excited akong makita siya nauna na ang pagbisita namin sa kanya. Tiningnan ko naman muna si daddy at tsaka tumango sign na okay lang ako na kasama si luke at tiningna siya na parang sinasabi na wala siyang gagawin na masama sakin. Ngumiti naman muna sakin si daddy bago magpaalam samin.



“ako dapat ang nagtatanong kung kumusta kana.sorry nga pala sa ginawa ko.” I can feel that it was sincere.



“ano kaba? Wala ka naman kasalanan eh..wag mong sabihin na pati ikaw iniisip na ikaw ang bumaril sakin.” Tiningnan niya ako na parang nagtataka. “just what thought…look kung ikaw ang bumaril sakin diba dapat nasa harap yung sugat ko at hindi sa likod?”tumawa ako ng bahagya. “it’s not your fault, maybe it was mine…”



Napatigil siya ng bahagya. “i-ibig sabihin may gustong pumatay sakin?” tumango naman ako, and by that nakaramdam ako ng matatalim na tingin mula sa kanya. “alam mo palang ako ang pakay nung hitman pero ginawa mong shield yung katawan at ng dahil sakin napahamak ka pa.what on eart are you thinking?” napalunok naman ako ng laway sa way ng pananalita niya.one word.nakakatakot.  tumayo siya at lumipat sa tabi ko at bigla akong niyakap. “don’t do that again, you scare mo to death.” Malumanay niyang sabi napangiti na lang ako at niyakap siya.



“siguro mas maganda kung sa bahay na natin ituloy ang pagkukwentuhan.” Pagputol ni daddy sa sweet moment ng kapatid ko. “kayo lang naglalambingan eh, dapat kasama ako eh.” at nag pout pa siya, yung totoo anong edad na ng daddy ko?




“tss, tigilan mo nga yan tanda ang sagwa..”pinalo ko naman siya sa braso niya. Ang bad niya eh. “teka, anong sabing mong sa bahay na lang ituloy?”nagtataka niyang tanong kay daddy at bumaling din sakin. Nginitian ko naman siya ng ubod ng tamis.




“we’re going home.” Sabi ni daddy at tumalikod na para mauna na sa sasakyan. Tulala naman tong katabi ko kaya hinila ko na.



“tara na.” nakita ko naman siyang ngumiti kaya tuluyan ko na siyang hinila papunta sa sasakyan ngumiti naman samin yung dalawang pulis na nakasalubong namin.  Binuksan na ni daddy ang sasakyan, naupo siya sa passenger seat kami naman ni luke ay sa backseat. Hindi pa kami nakakapasok sa loob ng sasakyan may narinig kaming putok ng baril. Tumama ito sa dingding sa likod namin ni luke nadaplisan pa siya sa may kanang pisngi. Agad naman kaming sumakay ng sasakyan at agad ding pinaandar nung driver namin yung sasakyan. Kinakabahan ako, sobrang bilis ng kabog ng dibdib ko. Ano bang kailangan nila sa kapatid ko? Alam kong siya ang habol nila dahil pangalawang beses ko ng nakita ang pagtatangka nila sa buhay niya..





Nakahinga naman kami ng maluwag ng makarating kami sa mansion agad na pumasok kami sa loob ng bahay naupo kami ni luke sa sofa at parehong naghahabol ng hininga samantalang si daddy ay balisa. Kinuha niya ang phone niya at lumabas sa may pool. Pagbalik niya galing sa labas ay tumingin siya samin ng may pagaalala. “from now on both of you hindi na kayo lalabas ng magisa.” He said full of authority.




Tumingin naman si luke sakin. “I guess sila ang may gawa nun sayo. They are after me. Mas mabuti siguro kung lalayo na lang ako sa inyo.” At bumaling siya kay daddy.



“no.” matigas na sabi ni daddy. “aayusin natin ‘to. I’ll make sure na mahuhuli sila. Mapapahamak ka lang. at ayokong may mangyari sayo kaya mas mabuting nandito ka sa poder ko.” Sabi niya at tinaliman ang tingin kay luke. Nagtagisan sila ng tingin tumayo na rin si luke at hinarap si daddy.




“tingin niyo ba gusto kong madamay kayo sa gulo na meron ako? Babalik ako kapag ayos na ang lahat.” At tumalikod na siya para umalis pero sandali siyang natigilan ng magsalita si daddy. “let me be a father to you.let me do my responsibility to you.”




Lumingon siya at lumapit samin hinalikan niya ako sa noo at niyakap si daddy ng mahigpit. “I can’t risk both of you, bablik ako pag tapos nito.” At tuluyan na nga siyang umalis. Napaupo naman si daddy sa couch na katapat ng inuupuan ko. Ginulo niya ang buhok niya at halatang frustrated. Akala ko okay na ang lahat. Bakit kailangan may ganito pang mangyari? Haist.




Ilang linggo na rin ang nakalipas mula nung umalis si luke sa bahay at hanggang ngayon wala pa rin kaming balita tungkol sa kanya. Nagaalala na talaga ako. Madalas kong subukan kausapin si daddy tungkol sa kalagayan ni luke pero lagi siyang busy at hindi ko siya makausap. Ayaw niya rin akong palabasin ng bahay ng walang body guard naiinis na nga ako eh..



It’s 8 in the morning at nandito lang ako sa garden dito ko lang nararanasan ang pagiging Malaya walang bodyguard, walang nagbabantay at nakakalimutan ko rin na may problema akong kaharap. “iniisip mo pa rin ba ang kapatid mo?” nagulat ako sa taong nagsalita sa gilid ko. Tiningnan ko kung sino yun, si mama lang pala. Ngumiti ako sa kanya “magiging okay din ang lahat anak.” Dagdag pa niya. Iniwan na muna niya ako dahil alam niyang gusto kong mapagisa. Ipinikit ko ang mata ko at pinakiramdaman ang sariwang hangin. Maya maya lang may naramdaman akong mga yabag na papalapit sakin hindi ko na lang pinansin dahil baka si mama lang yun o kaya si papa. Nagulat na lang ako ng may biglang nagtakip saking ilong at bibig ng panyo. Sinubukan kong magpumiglas pero sobrang lakas ng pagkahawak sakin ng taong nagtakip sakin ng panyo. Ano to? Kidnapping nanaman? Bakit ba lagi na lang akong nalalagay sa ganitong sitwasyon?




Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa. Hanggang sa maramdaman ko na lang na unti unting bumabagsak ang katawan ko kasabay ng pagdilim ng paningin ko.



Nagising ako sa hindi pamilyar na lugar, madilim ang paligid at wala akong makita kahit ano. Pinakiramdaman ko rin ang kamay at paa ko dahil baka nakagapos nanaman ako pero wala. Walang tali at pakiramdam ko rin ay napalitan ang suot ko. Bago ako mahimatay jeans ang suot ko pero ngayon naka dress na ako hindi ko man makita kung anong itsura ko ngayon pero komportable naman ako sa suot ko.




Weird alam kong nakidnap ako, pero wala akong maramdaman na kahit konting kaba. Na immune na ba ako sa mga abduction scene na nangyari sakin? Maya maya pa nagkaroon ng liwanag sa harapan ko kaya tinakpan ko ang mata ko gamit ang braso ko. Nasilaw ako sa biglaang pagkakaroon ng liwanag ng maka adjust ang paningin ko ay tinanggal ko na ang pagkakatakip ng braso ko sa mata ko.



Nakita kong unti-unting nagkaroon ng ilaw ang isang….. arc of roses? Para siyang pintuan na punong puno ng rose ang paligid at pa arc ang hugis nito, bahala na kayong magimagine. Nailawan naman ang suot ko kaya tiningnan ko ito. I am wearing a white dress and flower crown on my head curly na rin ang buhok ko at naka suot ako ng white 4 inches stiletto. Tumayo ako sa pagkakaupo ko at nagsimulang maglakad sa gitna ng arc of roses. Pagkalampas ko pa lang ay bilang umilaw sa magkabilang gilid ko na parang bumubuo ng dadaanan ko.




Nagpatuloy ako sa paglalakad at sinusundan lamang ang liwanag na nagmumula sa ilaw na nasa gilid. The light color is like a candle light pero bumbilya lang siya na maliliit. Dinala ako ng pagsunod ko sa ilaw sa tabi ng lawa. Pamilyar yung lawa, ito yung lawa na sinasabi nung matanda noon na mahiwaga daw. Bigla ko tuloy naalala si jacob. How I wish siya ang may gawa nito pero alam ko naman na hindi nay un mangyayari eh.




May umilaw na isang bahay, ewan ko kung anong tawag dun pero wala siyang mga pader tanging haligi at bubong lang yung meron ang elegant eng dating at punong puno ng white at red rose ang sahig nag lakad ako papasok dun. Pagkatapak ko sa gitna biglang tumugtog ang all of me..



I don’t know but I feel something in my heart that I can’t explain. Napako ako sa kinatatayuan ko ng may isang lalaki ang naglakad sa harapan ko. He’s wearing a black tux with white inner and a black pants. Lumakad pa siya hanggang sa makalapit siya sakin iniabot niya sakin ang isang red rose.



“i-ikaw ba ang may gawa nito?” I asked, why am I feeling disappointed while asking that question to him?



“how I wish I can do this to you too, but I guess he loves you more than I do.” Ngumiti siya sakin at nilampasan ako, lumingon ako kung saan siya naglakad palayo sakin.



“Alvin.” Yun na lang ang tanging nasagot ko. Mula sa lugar kung saan siya lumabas pumasok naman ang isang lalaki na hindi mo aakalain na makikisama sa barkada namin dahil nagiisa siyang lalaki samin. Ngumiti siya sakin at may inabot  na pink rose.



“smile, this will be your best night.” Sabi niya al lumampas ulit sa akin. Magsasalita pa sana ako pero hindi ko na siya nakita pa. mula sa lugar kung saan siya lumabas pumasok naman ang isang taong naging dahilan ng sobrang kaba ko. “luke.” Tawag ko sa kanya agad ko siyang niyakap ng mahigpit ng makalapit siya sakin. Sobra akong nagalala sa kanya. Humiwalay naman siya at iniabot sakin ang isang rose na kulay pink pero mas dark sa binigay ni aldrin.



“wag ka lang niya ulit papaiyakin, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at mapatay ko siya.” Naguluhan ako sa sinabi niya.



“sino?” tanong ko pero ngumiti lang siya at iniwan ako. Lumabas naman si tito jacob mula doon at nag abot ng lavender color na rose



“mahal ka niya ng sobra.” Gusto ko pa sanang itanong kung sino but for sure hindi lang niya sasagutin and just what I thought hindi nga niya sinagot at basta na lang ako iniwan. Lumabas dun si daddy na may dala siyang rose color yellow with a touch of red. Nagulat ako ng niyakap niya ako ng sobra. Niyakap ko na lang din siya at hindi na nagtanong. Those flowers, I know every color has meaning but I can’t enumerate its meaning but I know is those color shows affection, love and care.



“I can put down my pride just to see you happy.” Tiningnan ko ang lugar kung saan siya lumabas at nag expect na may isang taong lalabas mula doon. Nag bago ang tugtog.


♫love moves in mysterious way♫


May naramdaman ako na nakatayo sa likod ko. Lumingon ako sa likod to see a person wearing white tux and white pants covering his face with five heart shape balloon and each balloon has a letter s-o-r-r-y.

Sorry?nangunot ang noo ko at biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng bitawan niya ang mga lobo nag stay siya sa taas na parang naging part ng decoration. Iniabot niya sakin isang bouquet  of white roses.


“sorry sa lahat ng sakit na naidulot ko noon.” Sincerity, that’s what white rose means. “I love you, at yun ang tanging bagay na pinagsisisihan ko.” Parang may kumirot sa dibdib ko ng marinig kong pinagsisisihan niya na minahal niya ako.tumungo ako at hindi pinahalata na affected ako. “pinagsisisihan ko na hindi ko noon naipakita kung gaano kita kamahal.” Napataas ako ng tingin dahil sa sinabi niya. “please give me a chance to show you how much I love you.”



“b-but----“ hindi ko naituloy yung sasabihin ko dahil hinalikan niya ako bigla. Hindi gumagalaw ang labi niya pero matagal bago siya humiwalay.



Gulat pa rin ako dahil sa ginawa niya. “please don’t say no to me.” I want to say yes. I do love him. But his my brother for pete’s sake.



“b-but we’re siblings.” There, I finally said it.



“yun din ang akala ko but now I know we’re not, please give me a chance.” Lumuhod siya sa harap ko at hinawakan ang kamay ko. “I tried to live without you, but I failed. I don’t know what will I do kung mawawala ka sakin. Mahal na mahal kita.” Nakatingin lang siya sa mata ko, nagsimula ng maglandas ang mga luha sa mata ko, wala ako masabi ang sarap malaman na wala naman palang hadlang sa pagitan niyo ng mahal mo. Ang sarap malaman that you share the same feeling with someone you love. “please let me be part of your life. I love you….will you marry me?” tanong niya. Napatakip ako ng bibig sa mga sinabi niya. If I am dreaming I don’t want to wake up.



JACOB’s POV

Andito ako ngayon sa tagaytay nagpapalamig, sa lahat ng narinig ko mula kina daddy di ko alam kung paano haharapin si reaycie. Bakit pakiramdam ko pinaglalaruan kami ng tadhana? Hindi ako nagpakita kina daddy kahit kay mommy hindi ko pa kayang humarap sa kanila dahil sa sakit na nararamdaman ko, pakiramdam ko tinraydor ako ng sarili kong ama.


*knock*
*knock*


Pinagbuksan ko kung sino man ang kumakatok na yun, and I just frowned when I saw who was behind that door.



Hindi ko siya inimikan at nagbalik na lang ako sa loob ng rest house. “let’s talk.” Maikli niyang saad.



“for what?” tanong ko ng hindi siya hinaharap.




“it’s about reaycie.” Nagulat ako, hindi boses ni daddy yun kaya lumingon ako. Right hindi si daddy ang nagsalita kundi si tito victor.



“ I know what will you say. Kaya nga ako nandito para iwasan si reaycie, I know hindi makakbuti samin kung magkikita kami, just give me time to move on.” Sabi ko at nagsalin ng alak sa baso ko, ito na lang ang karamay ko sa lahat ng sakit na nararamdaman ko.



“tss, patapusin mo nga muna kami.” Biglang may nagsalita sa may pintuan, hindi ko napansin na nandun siya. Bigla akong nakaramdam ng matinding galit sa kanya. Bakit ba kasama nila ‘tong hayop na lalaking ‘to? Siya ang dahilan kung bakit nahospital noon si reaycie ah. “my sister loves you, and we know that your  the only one who can bring back the old her.”



“and we’re here to ask a favor from you.” Sabi ni tito. Nagpalipat lipat naman ang tingin ko sa kanilang tatlo.



“w-what is it?” kinakabahan kong tanong.



“marry her.” Say what? Ako na ang magiging pinakamasaya kung papakasalan ko siya pero paano?



“paano? We’re siblings.” I told them with confusion.



“your not blood related. Her mom is not your mom.” Sabi ni daddy. Now what “your mom died when she gave birth to you. She my late wife before your mom Amanda.” Hindi ko alam na napangiti ako sa recelation mula sa kanila,



“tss nginingiti ngiti mo jan? ano na kilos na aba.” Sabi ni luke na naka cross arms pa. agad naman akong tumakbo sa loob para magbihis at kunin ang mga gamit ko.



Nakauwi na ako at nagplano na agad kami para sa sinabi ni tito victor, I already told him my idea, and the place where I want it to happen, the place where I first see magic.


********
Habang pinagmamasdan ko siyang maglakad parang tumigil ang mundo ko at tanging siya lang ang nakikita ko. Masyado akong natulala sa kanya bumalik lang ako sa sarili ko ng tapikin ako ng malakas ng dalawang ugok sa tabi ko.



“hoy anon a?tulala?” sabi ni luke.



“pasalamat ka mahal ko yan kaya pinaubaya ko sayo. Sige na pakasalan mo na.” tinulak naman ako ni Alvin, loko talaga ‘tong mga to.tsk



Nasa likuran niya ako at pinapakalma nag puso ko na nagwawala. Humarap siya sakin kaya naman tinaklob ko sa mukha ko yung mga lobo na hawak ko. Eto na talaga to hinga ng malalim jacob.hooooooh.



“sorry sa lahat ng sakit na naidulot ko noon.” Sabi ko pagka abot ko ng bulaklak, sana lang maramdaman niya kung gaano ako ka sincere sa sinasabi ko “I love you, at yun ang tanging bagay na pinagsisisihan ko.” Tumungo siya kaya di ko makita yung mukha niya, may mali bas a sinabi ko? Hindi siya sumagot kaya nagpatuloy na lang ako.kinakabahan talaga ako lalo at kaharap ko siya ngayon “pinagsisisihan ko na hindi ko noon naipakita kung gaano kita kamahal.” Tumingin siya sakin at nagtama ang mga mata namin. “please give me a chance to show you how much I love you.”



“b-but----“ hindi ko na siya pinatapos, ayaw niya na ba sakin?



“please don’t say no to me.”



“b-but we’re siblings.” Oh?oo nga pala yun pa rin ang alam niya.



“yun din ang akala ko but now I know we’re not, please give me a chance.” Lumuhod ako sa harapan niya at hinawakan ang kamay niya. “I tried to live without you, but I failed. I don’t know what will I do kung mawawala ka sakin. Mahal na mahal kita.” Nakatingin lang ako sa mata niya, “please let me be part of your life. I love you….will you marry me?”


.
.
.
.
.
“y-yes.” Agad ko siyang niyakap sa sobrang tuwa nabitawan pa niya ang mga bulaklak na hawak niya. Nagsilabasan na rin ang mga bisita ko at pati na si father. Inalalayan ko siya sa nilagay nina luke na altar kaharap ni father, kita ko ang mga gulat sa mata niya. “ano ‘to?” gulat pa rin siya. Ngumiti ako ng malawak sa kanya.



“I don’t wanna lose you, at dahil umoo ka na your now mrs. De Larra.” Sabay halik sa likod ng palad niya.nakita kong namula siya kaya naman ngumiti ako sa kanya dinampian ng halik ang kanyang labi.



Nagsimula ang ceremony of our wedding, a night wedding was some how unique and I only share this unique feeling with the one I love.



♫god gave me you♫



“I take you as you are, love who you are now and who you are yet to become. I promise to listen to you and learn from you, support you and accept your support. I will celebrate your triumphs and mourn your losses as though they were my own, I will love you and have faith in your love for me, through all our years and all life may bring us. I love you unconditionally and without hesitation. I vow to love you, encourage you, trust you, and respect you. As a family we wil create a home filled with learning, laughter, and compassion. I promise to work with you to foster and cherish a relationship of equality knowing that together we will build a life far better that either of us could imagine alone. Today I choose you to be my wife. I accept you as you are, nd I offer myself in return. I will care for you, stand beside you and share with you all life’s adversities and all of its joys from this dayforward, and all the days of my life. I love you.” It maybe gay but yeah I’m crying in front of my wife. In less than an hour she will be officially mine. I put a ring in her finger as a sign that we are binded together.



“today I promise you this, I will laugh with you in times of joy, and comfort you in times of sorrow. I will share in your dreams and support you as you strive to achieve your goals. I will listen to with compassion and understanding, and speak to you with encouragement. Together, let us build a home filled with learning, laughter and light, shared freely with all who may live there. Let us be partner, friends and lovers, today and all of the days that follow. . Today I choose you to be my husbande. I accept you as you are, nd I offer myself in return. I will care for you, stand beside you and share with you all life’s adversities and all of its joys from this dayforward, and all the days of my life. I love you more than you do.” She said. As she put the ring on my finger.


“do you jacob promise to be a loving friend and partner in marriage, to talk and to listen, to trust and appreciate, to respect  and cherish reaycie’s uniqueness? Do you promise to support, comfort and strengthen her through life’s joys and sorrows?do you promise to share hopes and dreams as you build your lives together, and to grow with reaycie in mind? Will you strive strive to build a home that is compassionate to all, full of respect and honor, filled with peace, happiness  and love? Do you promise to always be open and honest with reaycie and cherish her for as long as you both shall live?” tanong ng pari. Hindi na namin napigil ang sarili namin. We both cry our heart out.


“I do.” Habang nakatingin sa kanyang mga mata.

“do you reaycie promise to be a loving friend and partner in marriage, to talk and to listen, to trust and appreciate, to respect  and cherish jacob’s uniqueness? Do you promise to support, comfort and strengthen him through life’s joys and sorrows?do you promise to share hopes and dreams as you build your lives together, and to grow with jacob in mind? Will you strive strive to build a home that is compassionate to all, full of respect and honor, filled with peace, happiness  and love? Do you promise to always be open and honest with jacob and cherish him for as long as you both shall live?”


“I do.” Ako na ang pinaka masayang tao sa buong mundo hearing her say those words.

“as the power vested in me I now pronounce you, husband and wife. You may now kiss the bride.” I cuffed her cheek and slowly kiss her lips. It lasted for ten minutes before I let go of the kiss.


“I love you” I whispered as she whispered back “I love you too.”

Now I’m officially hers and she’s officially mine.

~the end~



PASASALAMAT NI AUTHOR
Thank you po sa lahat ng nag basa, I’m not an expert kaya nagpapasalamat ako dahil wala pa akong narereceived na negative comment along the way hanggang sa matapos yung book. Sana nag enjoy kayo. Thank you sa mga naka appreciate.