Değişik Okulum

38.Bölüm "Sözümü Tutamıyacağım Annecim."

Merhabaaa.

Bu bölümğü canımğ okuraşqım ANGELyou20 ye ithaf ediyorumğğ.Seni sefeyom ANGELyou20:):)Sende beni sef:)

Kızlar hazırlayın peçeteleri..Çağan'ın anısı başlıyorrr.:):):)Belki o kadar çok üzülmessiniz ama..Olsundu..

Multide ki şarkıyı açın yoksa keyifli olmazğ.:):):)

*****
Arabaya bindiğimde hemen sordum."2 yıl derken?Çağan anlatıcak mısın artık?Burkan'lar da bir şeyler geveliyor!Merak ediyorum!Söyle şunu!"diye kızdım.

"Anlatıcam..Her şeyi bugün anlatıcam..Merak etme prenses.Merak etme.."diyince bende hemen kapadım çenemi.

Tekel gibi bir yerde durunca Çağan indi hemen ve tekele girdi.Bir kaç dakika sonra tekelden çıkmış ve arabaya binip elinde ki poşetleri arkaya atmıştı.

Merak yönüm ağır basınca hemen arkaya doğru eğildim ve poşeti açıp baktım.Poşette içkiler vardı.

Bir kaç dakika sonra denize gelmiştik.Gidip kayalıklara oturduk ve Çağan'ın anlatmasını bekledim.Poşeti açıp içinden içkileri alıp açtı ve bir tanesini tek içişte bitirdi.

Çağan"Başlıyorum."diyince sustum..

-Pazar 2003 26 Temmuz-
Daha 5 yaşındaydım ve anasınıfına gidiyordum.Erken yazıldım.O yüzden zaten 2 sene okudum anasınıfını.Benle birlikte Aras,Oğuz ve Burkan'da yazılmıştı.O gün de anasınıfı çıkışı Aras,Oğuz ve Burkan'la çıkmıştık.Annelerimizi gördüğümüzde hepimiz sarıldık.Bende sarıldım.Hepimizin evleri zaten birbirine çok yakındı yan yanaydık.Ailelerimizde küçüklükten beri tanışıyorlar.Aras kuzenim zaten.Amcamın oğlu.O gün eve gittiğimizde hemen yukarı çıktım.Ellerimi yıkadım ve üstümü değiştirdim.Aşağı indim ve annem yemek yapıyordu.Babam mafya olduğu için saat 11:30 gibi geliyordu.Buna alışmıştım.Babamı ve annemi çok seviyordum.Kimseye değişmezdim ben onları.Canlayım benim.Değer verdiğim tek insanlardı ve tabii bizimkiler var.O gün de annem en sevmediğim yemeyi yapmıştı.Bende hemen anneme "Annecim bugün pizza söyleyelim."dedim ayaklarını tutarak.Annemde"Annecim yarın yeriz.Bugün bunu ye.Olur mu?Çok sağlıksız pizza."demişti.Ama annem çorba yaptığı için istemiyordum.İki elimi birbirine bağlayıp dudağımı büzdüm ve ağlamaya başladım."Annecim lütfen.Hadi ama kırma beni."diye ağladım."Ama annecim.Baban bugün evden çıkmayın ve birisini aramayın dedi.Bak sen böyle yapınca üzülüyorum ben."dedi ve dizlerinin üstüne eğilip göz yaşlarımı sildi."Annem noğlur.Zaten hemencicik şurası."diyince annem gülümsedi ve"Peki oğluşum."dedi ve hemen dışarı çıktık.Pizzacının önüne gelince ellerimi çırptım ve pizzayı söyleyip beklemeye başladık.Pizza olup abi bize seslendi"Buyrun pizzanız."diye hemen annem eline alıp eve doğru girerken bir kaç adam etrafımızı sardı.Annemin koluna sarıldım hemen."Aa.Küçük oğlumuz Çağan'da burdaymış."dedi bir adam.Yüzlerini görebiliyordum ama sadece bir tanesinin.Diğerlerin maskesi vardı."Oğlumu bırakın beni alın!"diye bağırdı annem."Anne ne oldu?Ben koykuyorum."dedim.Annemde hemen."Bir şey yok güzel oğlum.Şimdi korkma tamam mı?"dedi annem.Ama beni kandırmaya çalışıyordu!Bende hemen kendimi öne atıp"Anca kıza gücünüz yetey!Gelin bana karışsanaza!!"diye bağırdım.Annem hemen beni geri çekti."Oğlum buraya gel."dedi."Vaay!Çağan beyimize bak sen."dedi gülerek ve adamlarına kafasıyla bizi işaret edince adamları geldi ve annemler benim kolumdan tutup bir arabaya bindirdi."Oğlumu bırakın!!"diye bağırdı annem ağlarken."Annecim ağlama.Babam bizi kurtarır hem kurtarmasa bile ben varım."dedim annemin üzülmesine dayanamıyordum.Hemen annemin göz yaşlarını sildim."Oğlum.Korkma tamam mı?Bana ne olursa olsun.Hayatına devam et."dedi annem."Anne bu ne demek?"dedim bende."Bir şey değil oğluşum."dedi annem.O sırada arabayı sürdüler.Bir yere geldik.Ormanlık gibi bir yerdi.Siyah bir evdi.Bizi oraya sürüklediler.Bir odaya kapattılar.Annem ağlıyordu."Ağlama anne."dedim ona bakarak.Bağlamışlardı annemi.Ben ise annemin yanında duruyordum.Ben ağlamıyordum."Anne bak ben ağlamıyorum.Erkek adam ağlamaz.Ama sen erkek değilsin.Ama.Ama yine de ağlama.Yoksa ben ölürüm."dedim anneme bakarak."Annecim bak ağlamıyorum."dedi annem."Anne?"dedim"Efendim birtanem?"dedi."Babam ne zaman gelicek?"dedim."Annecim.Baban gelicek ama eğer ben bir daha gelmezsem ağlama olur mu?Sen ağlarsan bende ağlarım.Söz ver."dedi annem.Bu ne demek oluyordu?"Anne.Beni bırakmıyacaksın dimi.Bak melekler gitmez.Sen meleksin.Sakın gitme."dedim."Söz ver ağlamıyacağına."dedi annem."Söz veriyoyum."dedim.Bazen harfler karışıyordu."Bak oğlum.Bu kolyeyi al."dedi annem."Ama annecim bu senin kolyen.Sen bu kolyeyi çok seviyoysun.Ben bunu alamam."dedim."Çağan.Oğlum al bu kolyeyi."dedi annem.Bende çok ısrar etmeden aldım.Kolyesinde melek vardı."Napıcam ben bunu annem?"dedim."Annecim.Sen bu kolyeyi sevdiğin kıza vericeksin.O kıza hep melek de olur mu?"dedi annem ağlayarak."Tamam annecim."dedim bende ve kolyeyi cebime tıkıştırdım."Mutlu aile tablosu güzel."dedi kapıda ki yüzünü gördüğüm adam."Şimdiiii."dedi ve içeriden bir bıçak alıp yanımıza geldi."Sen çekil."dedi beni iterek.Adam annemin kolunu kesti.Annem acıyla bağrıyordu."Lan piç!Anneme dokunma!Bana gücün yetmez!Bana gelsene!Salak!"dedim bağırıp adamın kolunu çekerken.Adamın elinde ki bıçak birden benim koluma saplandı ama ağlamadım.Anneme söz vermiştim."Çekil şurdan!!"diye bağırdı."Çocuğuma dokunmaa!!"diye bağırdı annem."Bana ne yapıyorsan yap!"diye bağırdı.Adam zevkle gülerken."Peki çocuğunun önünde ölmeye ne dersin."dedi ve bıçağı annemin diğer kolunu kesti."Annecim.Arkanı dön.Beni dinle.Sakın ağlama!Ağlarsan bende ağlarım!Benim ağlama mı ister misin?"diye bağırdı annem."Hayır annecim söz veriyorum ağlamıyacağım.Erkek adam sözü!Ama sadece bir iki damla düşerse kızma bana."dedim arkamı dönerken.".Benim ağlama mı istemiyorsan ağlama."dedi annem."Peki annecim."dedim bende.Annem arkada bağırıyordu.Bir kaç dakika sonra kapı sesi gelince arkamı döndüm.Hayır Çağan!Sakın ağlama!Annen ağlar!!Annem her yerinde kan izi ve bıçaklanmayla yerde yatıyordu.Ağzından da kan geliyordu."Annecim!"dedim bağırarak ve yanına oturdum.Annem öksürerek."Ben seni izliyeceğim ama sen beni görmiyeceksin.Tamam mı?Ben hep burdayım.Meleğin melek olup uçma vakti geldi.Seni çok seviyorum oğlum.Sakın ağlama ve beni unutma."dedi ve gözlerini yavaş yavaş kapattı."Annecim!Hayır ben korkuyoyum!Annecim uyan.Bıyakma beni!Annem!!"diye bağırdım ve sarıldım anneme.Ağlamıyacaktım.O sıra da silah sesleri geldi ve içeri babam girdi."Oğlumm."diyip bana sıkıca sarıldı."Babacım.Annem neden açmıyor gözünü."dediğim sıra da babam annemin yanına koştu ve ağlamaya başladı."Melek'im!"diyip ağlıyordu.Babamın yanına gittim."Babacım.Annem bizi hep izliyoymuş.Merak etme.Uyanıcakmış.Koykma.Söz veydiydi.Ağlamıyıcam ben.Erkek adam ağlamaz babacım."dedim."Oğlum."diyip babam bana sarıldı bu sefer.Babam beni annemin yanından uzaklaştırdı.Benim kolum acıyordu ama kalbim daha çok acıdığı için babama hiç bir şey demedim.T-shirtüm kan olmuştu ama arkama sakladığım için gözükmüyordu.Eve gidince.Kolumu peçeteyle sardım.Sonra annemi bekledim.Camı açtım ve beklemeye başladım.Ama ne gelen ne de giden vardı.Aa belki annemin yaptığı yemeyi yersem gelir.Dedim ve aşağı indim.Aşağı inerken yatak odasından ağlama sesleri geliyordu.İçeri girdim.Babam annemin kıyafetlerine sarılmış ağlıyordu."Baba.Ben annemin yaptığı yemeyi yicem gelicek.Hani ben yemiyordum ya çorbayı.Yicem gelicek."dedim ve hemen mutfağa koştum.Masanın üstündeydi çorba hemen sandalyenin üstüne çıktım ve kaşık alıp yedim,yedim,yedim ama annem gelmedi.Bütün tencereyi bitirdim."Annecim.Gel ama hadi.Bak yedim ben!"diye bağırdım.