Selamünaleyküm can okurlarım.
Geçenki kısa bölümü birazcıkda olsa telafi edebilmek adına biraz uzun bir bölümle geldim.Geçmiş Miraç kandilinizi kutlar, bu acemi yazarınızı da dualarınızda unutmamanızı rica ederim.
Bu bölümü yorumlarıyla her daim yanımda olan can okurum ArzuuKseolu na armağan ediyorum.
Keyifli okumalar...
Nedenini bilemesede bu kıza değer verdiği kesindi.
"Söylediklerin için, tuttunduğum inancımı elimden almadığın için çok teşekkür ederim. Lütfen içinde sakladıklarını, acılarını benimle paylaş. Eminim ki anlatmak iyi gelecektir."
Ne diye bilirdi ki! Anlatırsa canı yanacaktı biliyordu. Ama yıllarca içinde biriktirdiği acıları birisine anlatıp rahatlamaya ihtiyacı olduğunun da farkındaydı.
"Tamam. Anlatacağım."
Hayatında ilk kez kolay kolay dile getiremediği, içinde kalan ne varsa anlatacaktı.
"Bakıcılar elinde büyüyen yalnız bir çocuktum. Ne annemin bana bir kez sarıldığını hatırlıyorum nede babamın. Konuşsam sesim bile onları rahatsız etmeye yetiyordu.
Her seferinde sert bir kayaya çarpacağımı bilsemde pes etmedim. Onlar ittikçe onlara koştum. Bir kerecik kızım desinler diye yaşımın ve aklımın erdiği herşeyi yaptım. Tabi ki hiçbiri işe yaramadı.
Mutlu olmak ve yaşamak için bir bahane buldum. 'Beni gerçekten sevmeselerdi bırakır giderlerdi' dedim. 'Hem birbirlerine karşı hemde bana karşı sevgilerini göstermek istemiyorlar.' dedim.
Taki gerçekler acı bir tokat gibi yüzüme çarpana kadar!"
Konuşurken sesi titremeye başlamıştı Rumeysa'nın. Ne yaparsa yapsın, ne kadar unutmaya çalışırsa çalışsın canı yanıyordu. Yaşadıklarını yok saymakta fayda vermiyordu. 'Sanırım' dedi içinden 'yapılması gereken şey alışarak yaşamak.'
Ömer karşısında acı çeken kızı gördükçe anlatmasını istediği için pişmanlık duyuyordu. Rumeysa'nın elini tuttu,
"Çok kötü olacaksan anlatmak zorunda değilsin. Benim yüzümden gözyaşların aksın istemiyorum."
Rumeysa genç adama baktığında yüzündeki acı dolu ifadeyi gördü. Bakışlarından kendisine acımadığını, acısını yaşadığını hissedebiliyordu. Cesaret almak istercesine elini tutan eli sıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASRET KOKULU SEVDAM
SpiritualAnne ve babası tarafından terkedilen, akrabalarının sahip çıktığı yaralı bir genç kız; Rumeysa DEMİR... Kaybettiklerine üzülmek yerine, elinde olanların kıymetini bilen, iyi kalpli bir delikanlı; Ömer ŞAHİN... Yaşanmışlıkların, acıların ve hüzünleri...