HASRET KOKULU SEVDAM

29.BÖLÜM

Selamünaleyküm can okurlarım.

Güzel ısrarlarınıza dayanamdım ve devam etmeye karar verdim.

30.Bölüm de sezon finali yapacağım.

Geçen ki bölüm biraz kısa oldu ama bu bölüm 1500 kelimeden fazla vee iki büyük bombayı patlatıyorum.

Keyifli okumalar...

...

Kapıya doğru yöneldiklerinde kapı sertçe vurulmaya başladı.

"RUMEYSA HANIM İÇERDE OLDUĞUNUZU BİLİYORUZ. AÇIN KAPIYI VE BİZİMLE GELİN. ZOR KULLANMAK VE BURADA Kİ İNSANLARA ZARAR VERMEK İSTEMİYORUZ!.."

Evde ki herkesi bir telaş kaplamıştı. Şimdi polise haber verseler bile, polis gelene kadar yapacaklarını yaparlardı. Rumeysa korku dolu gözlerle Cihan'a baktı.

"Buldular beni! Şimdi ne yapacağız Cihan?"

Cihan güven veren bir şekilde kardeşinin elini tuttu.

"Korkma! Bir daha asla alamayacaklar seni."

Sonra da kapıya doğru ilerlemeye başladı. Rumeysa elinden tutup onu durdurmaya çalıştı. O esnada Ömer'in de kapıya doğru yürüdüğünü gördü.

"Cihan durun lütfen ne yapıyorsunuz?"

"Lütfen Rumeysa her şey yoluna girecek. Bize güven tamam mı?"

Onları ikna edemeyeceğini anlayınca tamam anlamında başını salladı.

Evin içinde duyulan zil sesi Ömer'in telefonuna aitti. Temkinli bir şekilde kapıya doğru ilerlerken, telefonu cevaplayıp konuşmaya başladı.

"Alo. Tam tahmin ettiğiniz gibi geldiler. İki dakika mı? Tamam."

Kapının önüne gelmişti. Cihan'a baktı.

"2 dakika istiyorlar."

"Tamam o zaman."

Rumeysa ve evdekiler neler döndüğünü anlamasalarda, ikisinin bir bildiği olduğu belliydi. Adam bir kez daha bağırdı.

"Rumeysa hanım. Bu size son uyarım. İçerideki insanlara zarar gelmesini istemiyorsanız kapıyı açıp yanımıza gelin."

"Başka bir isteğin var mı lan? Sahibiniz kimse ona söyleyin yok burda Rumeysa falan!"

"Bakın. Bize verilen emir onu almamız üzerine. Bize engel olmaya çalışmayın yoksa siz zararlı çıkarsınız!"

Cihan ve kapıda ki adam konuşurken Ömer arkasına döndü ve evdekilerden biraz uzaklaşmalarını istedi. Telefon hala kulağındaydı. Sonra da Cihan'a dönerek "Şimdi" dedi ve ikisi aynı anda kapıdan uzaklaştı.

Apartmanın içinden gelen sesler çoğalmaya başlamıştı.

"Atın silahlarınızı teslim olun! Polis!" diye kuvvetli bir ses duyuldu. Çok geçmeden de sesler kesildi ve Ömer telefonu kapatıp, kapıyı açtı.