Ben her daim siyah ve beyaz yaşadım hayatı
Çünkü bir saniye bile benim için doğmadı güneş
Ne zaman ki gülmeye kalksam yüzüme bir tokat gibi çarptı zaman
Yağmura anlattım hayatın acımasızlığını
O bile gülüp geçti
Sanki her zerre benden intikam almak için and içmiş gibi
Ne yapsam ne etsem boş
Benim yağmurum göz yaşlarım toprağım ise yalnızlığım oldu
Yağmurlarım yağdıkça yalnızlığım buram buram koktu
Ama bu kokudan kimsenin haberı olmadı
Çünkü hep ben yaşadım hep ben sevdim o kokuyu
O kokuda ben hayat buldum
