Bir yalnızlık girdabinda boğulmaktayım
Mümkün müdür kaçıp kurtulmak
Öyle ki gökyüzü kadar uçsuz bucaksızdır acılar
Ne anlayan vardır ne de bir duyan
Her taraf eşsiz bir sonbahar kokar
Ve çalmaya başlar o şarkı
Bütün duygulara can veren o acımasız şarkı
Hicranlarına sonsuzluk katar
Karış karış arşınladığın acımasız sokaklar
Her koşenin başinda bir sen durur sanki
Hayata anlam katan...
