De muren van mijn kamer zijn mooi wit geverfd, al had ik het liever in het zwart gehad. Dat is veel stoerder. Mijn mama zei dat zwart de kamer verkleinde, en dat ik 's nachts dan niets meer kon zien. Ik snap niet hoe een kleur een kamer kleiner kan maken, maar mijn mama's wil is wet. Dat zei mijn papa toen ik hem vertelde wat mama over de zwarte muren had gezegd: 'Mama's wil is wet!' Sindsdien wil ik later ook mama worden, want als mijn wil dan wet is, dan regent het snoep en hoef ik nooit meer op te ruimen.
YOU ARE READING
To Rome with a Bike
General FictionEen vijfjarige jongetje verdraagt de scheiding van zijn ouders niet. Vastbesloten om ze weer samen te brengen trekt hij naar Rome. Daar woont de godin van de Liefde, Aphrodite... Een verhaal over liefde voor je ouders, over hoop, over alle mensen op...
